Qountdown, Heineken Music Hall, Amsterdam

Traditiegetrouw kan er met oud en nieuw in talloze clubs, disco’s, boerenschuren en evenementenhallen gefeest worden tot in de vroege morgen. Q-dance huurt hiervoor altijd de HMH af en evenals vorig jaar werd ook dit jaar het concept Qountdown uit de kast getrokken.

Om de treinreizende feestgangers tegemoet te komen gingen de deuren al om 20.00 open en kon de immens lange rij zich langzaam naar binnen bewegen. Helaas werd er deze keer bij binnenkomst geen champagne uitgedeeld, wel liepen er later diverse mooie dames met schalen oliebollen door het publiek.

Boven in de Rabo Lounge werden de eerste bezoekers begroet door Fausto die daar de boel mocht openen. Met een ietwat moeilijk definieerbare mix van hardhouse en hardtrance liet Fausto zoals gewoonlijk weer zien dat hij van veel markten thuis is.

Een uur na opening van de HMH ging ook de zaal beneden open. Altijd is het dan weer een verrassing hoe de zaal er deze keer uitziet, wat voor decoratie en aankleding Q verzorgd heeft en of er nog een speciaal thema in verwerkt is. Meestal pakt die verrassing goed uit maar deze keer helaas niet.

Drie niet zo interessante videoschermen waren de enige echt aanwezige elementen buiten de dj-booth en standaard aanwezige Q-dance lamp. Geen levensgroot horloge, geen balzaal, geen speciale booth, niets van dat. Alleen drie schermen, een simpele booth, en ergens bovenin (veel te hoog) hingen nog wat kleine decorstukken en sfeerdoeken. Een tegenvaller dus.

Gelukkig stond Isaac ondertussen wel lekkere early hardstyle te draaien. Deze stijl komt de laatste tijd weer regelmatig terug op feesten en de veelal wat oudere liefhebbers zijn hier ongetwijfeld erg blij mee.

De set van Isaac werd gevolgd door de Q-dance Showcase. Dit blok van 22.30 tot 01.00 (en dus inclusief het twaalfuur-moment) werd niet gevuld door - zoals je misschien verwacht – het beste wat Q-dance te bieden heeft, maar door de talenten / nieuwe namen Dailucia, The Beat Providers, Slim Shore en Ran-D. Allen zetten aardige sets neer maar Slim Shore en Ran-D staken er toch wel bovenuit.

Het mooiste stuk van dit blok was natuurlijk de overgang naar 2010. 2009 werd vaarwel gezegd met beelden van de Q-feesten van dit jaar, waarna de break van “JDX feat. Sahra Maria Live The Moment” erin kwam. Deze plaat werd op Qlimax voor het eerst gedraaid en dat was een groot succes. Een prachtige, gevoelige plaat met ietwat klassieke melodie, dat doet het altijd goed! Zo ook op deze editie van Qountdown. Die break, aftellen, juichen, nog meer break en 2010 kon beginnen!

Het vuurwerk viel een beetje tegen maar verder was het toch wel een gaaf moment. Al blijft het op een feest anders dan wanneer je buiten staat en het einde van de wereld haast nabij lijkt met al dat vuurwerk. Dit mocht de pret echter niet drukken, Slim Shore en Ran-D deden ons snel weer vergeten dat er ook nog een wereld buiten de HMH was.

Met een hal vol bekenden (die natuurlijk allemaal de beste wensen moesten krijgen) vlogen de twee daarop volgende uren met sets van Zany en The Prophet & Gostosa haast ongemerkt voorbij. Gelukkig zien we deze drie dj’s zeer regelmatig achter de decks dus er komt ongetwijfeld snel een herkansing.

Om vier uur stonden de Noisecontrollers te trappelen voor hun set. Ook zij wisselden ouder en nieuwer materiaal af. Het hoge niveau van de producties van de Noisecontrollers zorgt ervoor dat hun sets eigenlijk altijd wel goed zijn, maar veel verrassing zat er dus niet in.

Ditzelfde kan gezegd worden van B-Front, die in een uurtje maarliefst vier platen draaiden die al gedraaid waren. Of je hem dat kunt verwijten is de vraag (hij had nog een andere boeking en was dus niet de hele nacht aanwezig) maar het blijft jammer dat dit in de tegenwoordige tijd nog altijd maar moeilijk voorkomen kan worden.

Na deze twee uur relatief harde hardstyle was het de vraag hoe D-Block & S-te-Fan (DBSTF) hierna zouden draaien. Hun type hardstyle is toch wat softer dan dat van B-Front, en dat is niet wat men wil horen om vijf uur. Gelukkig pakte dit alles goed uit. DBSTF draaiden een heerlijke afwisselende set die gelukkig iets harder was dan we normaal gewend zijn van deze mannen.

De afsluiter van de nacht was gereserveerd voor Luna en Crypsis. Luna is een gevestigde naam, voor Crypsis was dit de eerste keer in de HMH. Een set om naar uit te kijken, eindelijk die dikke platen van Crypsis op dat sublieme geluidssysteem van de HMH!

De heren begonnen meteen heerlijk met “Chain Reaction – Lellebel” en mixten heerlijk door met ruige platen. Helaas moest ook deze keer het feest weer eindigen met uitgekauwde hardcore. Luna liet zich weer eens van zijn slechte kant zien met dezelfde verrot gedraaide platen waar hij wel vaker mee afsluit.

Al met al liet deze editie van Qountdown geen diepe indruk achter. De sets waren wel redelijk maar niets sprong er echt uit. Geen enkele set was van zo’n hoog niveau dat je niet kunt wachten tot ze online staan. Verder was zoals gezegd de aankleding matig, stond het geluid af en toe niet best afgesteld en was de sfeer ook iets minder dan we de laatste maanden gezien hebben.

Het was een aardig feest, maar helaas ook niet meer dan dat. Teveel elementen waren redelijk in plaats van super. Een ietwat teleurstellende afsluiting van een mooi feestjaar dus. We zullen zien wat 2010 ons gaat brengen!

Steven

Foto’s met dank aan Q-dance