Qlimax, Gelredome, Arnhem

Afgelopen weekend was het Gelredome te Arnhem weer het decor voor een nacht vol hardstyle, de populairste dj’s van dit genre, veel spektakel en 27.000 partylovers. Uiteraard was Partyscene erbij.

Het thema van Qlimax was traditiegetrouw mysterieus, ietwat vaag en een tikje duister. Deze keer draaide alles om natuur, bos, om the nature of our mind (tevens de titel van het anthem, geproduceerd door D-Block & S-te-Fan) en de sjamanen, diezelfde D-Block & S-te-Fan (DBSTF).

De website en trailer droegen dit thema goed uit. Van de aankleding van Qlimax kon dit ook gezegd worden. Toen het enorme doek voor de stage weg viel was de enorme boom op de stage niet te missen. Wel was het duister kijkende ‘gezicht’ dat erin verwerkt was lastig te spotten. Pas thuis op mijn foto’s zag ik dat het kleine gezicht wat ik meende te zien in werkelijkheid de neusgaten waren van het enorme gezicht van volgens mij wel 20 meter hoog.

Wat verder erg opviel was de opstelling van het geluid. Deze keer geen vier of zes naar achteren gerichte zuilen line-arrays, maar zeker tweemaal zoveel kleinere units die naar beneden gericht waren. Deze methode was op Thrillogy succesvol getest en werd nu op veel grotere schaal toegepast. Dit bleek prima te werken, het geluid was bijzonder goed voor Gelredome-begrippen.

Een andere verbetering ten opzichte van eerdere jaren waren de podia boven de tribunes. In plaats van rijen stoeltjes waar men alleen maar kon zitten was er nu ruimte voor zeker duizend mensen per zijde om los te gaan. Dit scheelde een hoop drukte op de dansvloer.

Maargoed. Zulke verbeteringen zijn natuurlijk totaal nutteloos als de muziek slecht is. Gelukkig was dit niet het geval!

De opening en Come As One remix van Brennan Heart

Isaac mocht het bal openen en dit deed hij met early hardstyle. Na jaren was die stijl dus weer terug op Qlimax! De echte hardstyle-liefhebbers van het eerste uur zagen hun vurige wens daarmee in vervulling gaan. Dit ging echter wel ten koste van het uurtje ‘rustige’ muziek dat in het verleden werd ingevuld met onder andere hardhouse en hardtrance. Geen dj’s als Mark Sherry of Fausto dus op deze editie, en dat vind ik persoonlijk dan wel weer jammer.

Gelukkig hou ik ook van early hardstyle, en Isaac draaide hier een heerlijke gevarieerde set van. Hij wisselde minder bekende platen af met meer bekende platen zoals “Cosmic Gate - The Truth” en bouwde op richting nieuwe hardstyle.

Het stokje werd hierna overgenomen door A-lusion. Hij kreeg na een lange hardstyle-carrière gevuld met ontzettend veel producties nu dan eindelijk loon naar werken met een plek op Qlimax. Zijn set deed mij weinig maar dat was niet verrassend, zijn producties van de laatste tijd zijn niet helemaal mijn smaak.

Ook de aansluitende live-act van Davide Sonar was niet zo mijn smaak. Het was overigens wel verrassend dat hij in de line-up stond. Hij heeft al vaker op de grote stages gestaan maar behoort volgens velen toch niet tot de echte top.

Brennan Heart, die een half uurtje later achter de decks mocht plaatsnemen, had wel al eerder op Qlimax gestaan. In 2007 zette hij verrassend een hele dikke set neer, wat min of meer zijn doorbraak naar het hoogste topje was.

Ook deze keer draaide hij weer lekker en verrassend. Er kwamen diverse platen van zijn album voorbij maar hij varieerde ook lekker met goede remixen van “G-Town Madness & The Viper - Come As One” en het Italiaanse “Wild Motherfuckers - Fuck It Up”.

De intro van Brennan Heart en Technoboy remix van Rock Civilization

Tijdens al deze sets viel de show mij eerlijk gezegd enigszins tegen. De lasers stonden niet zoveel aan, vuurwerk was er amper en andere show-elementen heb ik ook niet gezien. Pas tijdens de set van Technoboy - die van half twee tot half drie draaide - begon het showelement Qlimax-normen aan te nemen. De lasers kwamen eindelijk lekker op gang. Wel viel me toen meteen op dat het relatief licht was in de zaal, waardoor de lasers niet enorm goed zichtbaar waren. Het contrast was veel te laag.

De set van Technoboy was wel ok, maar het wachten was toch vooral op DBSTF. Als anthem-producers waren zij min of meer het middelpunt van de nacht, en bij het anthem wordt op Qlimax ook echt alles qua show uit de kast getrokken.

Dat anthem kwam meteen na de intro van de heren en dit werden een paar minuten voluit genieten. De lasers en lichten zagen er fantastisch uit terwijl het anthem heerlijk uit de speakers knalde. De haast ontelbare lichtjes van telefoons en camera’s maakten het plaatje compleet en ik moest denken aan een uitspraak van mc Ruffian, “this is what it’s all about!”. Ondertussen stond het kippenvel op mijn armen, vette shit!

Beelden van de set van DBSTF

De rest van de set was ook zeer goed te doen, waarbij “Shivers” ook een hoogtepunt was. Deze rauwe productie zal erg hoog eindigen in de favorietenlijstjes van 2009! De set was wel opmerkelijk kort. Doordat er drie live-acts van een half uur in de line-up stonden was er dus nog een half uur ‘over’. Je zou verwachten dat DBSTF dat half uur dus wel op zouden mogen vangen, maar dit half uur werd verdeeld over een tegenvallende Headhunterz en de live-acts van Noisecontrollers en Noize Suppressor.

Die live-act van Noisecontrollers was overigens wel erg vet. Ze knalden er behoorlijk op los samen met mc Renegade. Deze drie heren kenden een bijzonder sterk debuut op Qlimax. Wat mij betreft zijn ze volgend jaar weer welkom.

De laatste dj-set van de avond was afkomstig van de mannen van Deepack. Die mixten een groot aantal nieuwe platen aan elkaar en wisselden tussendoor af met het hardere hardstyle-werk zoals “Zany & The Beholder - Do You Want Heavy”. Helaas kwam hun samenwerking met DBSTF genaamd “In Other Wordz” niet voorbij.

De afsluiting van de nacht was voor Noize Suppressor, een van de populairste hardcore-acts van dit moment. Mijn energie was op maar vanaf de tribune klonk dit best aardig. Wel viel me op dat de vloer nog behoorlijk vol stond en ook bleef tot het einde. Dat kan alleen maar betekenen dat het een goed feest is geweest!

De schitterende intro van Noisecontrollers en de afsluiting van Qlimax

Er waren overigens wel een paar kleine minpuntjes. Het was behoorlijk warm in de zaal door de hoge buitentemperatuur en vele vlammenwerpers. Ook was het natuurlijk vrij druk met 27.000 bezoekers, even snel plassen was er niet bij. De show vond ik wat tegenvallen. Veel vuurwerk was er niet te bekennen en het was gewoon echt te licht.

Maar goed, zulke kleine dingetjes hebben uiteindelijk weinig invloed op mijn overheersende gevoel bij deze editie van Qlimax, en dat gevoel is positief. Het geluid was eindelijk goed voor elkaar, de sfeer was de hele nacht goed, er werd behoorlijk losgegaan in de hele zaal (ook achterin) en alle sets waren goed te doen of gewoon helemaal vet.

Volgend jaar hopelijk iets minder warmte in de zaal, minder verlichting en een iets rauwere line-up, dan is Qlimax voor mij perfect. We zullen het gaan zien volgend jaar!

Steven