Q-Base 2009, Weeze, Duitsland

Het was 12 september en dat betekende Q-BASE. Het festival op het mooiste terrein van de wereld ging weer losbarsten in Weeze, Duitsland. Op de voormalig militaire basis Laarbruch konden liefhebbers van vrijwel alle stijlen veertien uur lang genieten van Q-dance kwaliteit en Duitse geluids’normen’. Kortom: knallen!

Na een busrit van een klein uurtje vanaf Nijmegen bereikten we het terrein. Over een zandweggetje en tussen diverse niet gebruikte hangars en bunkers door werden we keurig vlak voor de deur afgezet. De binnenkomst verliep soepel, al werd er bij de persingang geen plattegrond uitgereikt.

Om eens goed te oriënteren eerst maar een rondje lopen over het terrein. We passeerden de open-air area met diverse uitkijktorens, een Heineken bioscoop en zagen twee merchandise-stands. We liepen langs de hardcore-area, chill-out area, waar dj Chucky de hele nacht vrij spel zou hebben, technobunkers, de hardhousebunker gehost door dj Fausto en natuurlijk de immense hangar.

 
Daar in de hangar had Pavo inmiddels afgetrapt met early hardstyle, een type hardstyle wat zo heel af en toe nog geprogrammeerd wordt op de grote events. Pavo, Luna, Dana en Isaac mochten tot middernacht de boel vermaken daar. Veel heb ik er helaas niet van gehoord, maar de tracklists zagen er goed uit.

Twee bunkers verder stonden tot middernacht de mannen van Scantraxx de draaitafels te bemannen. Onder andere Scope DJ (die na vijf edities als bezoeker nu zelf mocht draaien), The Prophet en A-lusion stonden hier in de line-up. Het geluid was er niet de hele dag goed maar verder was het weer gelikt allemaal. Veel lasers, spiegelbollen, een tent voor de bunker zodat er plek was voor iedereen; Q-dance had weer overal aan gedacht. De set van Alpha Twins was hier een van de beste van het festival. Het was erg druk tijdens hun set maar de maakten alles weer goed.

In de Fausto-bunker was het ook goed toeven. Van 17.00 tot middernacht bouwden diverse dj’s op van hardtrance naar hardhouse en uiteindelijk hardstyle. De sets van Tommy Pulse & Fausto en de Organ Donors klonken heerlijk. Wat mij betreft mag deze bunker een vast plekje in de line-up van Q-BASE krijgen, super gewoon.

Buiten op de open-air werd ook lekker gedraaid. Ruthless opende met wat early hardstyle, Brennan Heart draaide best oké en ook de stukjes van Noisecontrollers en D-block & S-te-Fan klonken vertrouwd goed.

Q-BASE is zoals gewoonlijk ook een beetje het festival voor de talenten, diepgang en verrassingen. Zo kreeg dj Chucky een eigen area toebedeeld. Chucky is bepaald niet populair in het hardstyle-wereldje (omdat zijn muziek een ontzettende tegenpool van hardstyle is) dus zijn aanwezigheid in de line-up was verrassend. Deze area was buiten en min of meer verstopt tussen twee bunkers, maar zag er wel gezellig uit. Hij had diverse andere dj’s uitgenodigd, waaronder mystery guest Headhunterz. Ook de mannen van Deepack draaiden onder een andere alias een potje mee.

De diepgang op Q-BASE was onder andere ook terug te zien in de Bullshit area van hardtechno-held Frank Kvitta. De Drum ’n Bass area (gehost door Triple Vision) was ook geen dagelijkse koek. Area’s met hardtechno en drum ’n bass zie je niet vaak op de grote festivals, en dat maakt Q-BASE tot een apart en mooi festival.

De meest opvallende nieuwkomers in de line-up waren ongetwijfeld Dailucia en Gostosha. Beiden draaiden in de talentenbunker van Q-dance, beiden zijn mooie vrouwen en beiden zijn zonder enige voorgeschiedenis, staat van dienst of producties ineens achter de knopjes gezet op Q-BASE. Typisch.

De commerciële gedachte lijkt hier een nogal grote rol te spelen. Het was dan ook jammer om te zien dat de bunker aardig vol stond bij de set van Gostosha. Bezoekers prikken er blijkbaar niet doorheen. Of nog erger, het interesseert ze gewoon niet dat er een commercieel product staat in plaats van een dj die er al jaren voor werkt om zover te komen.

Buiten de muzikale hoogtepunten en eigenaardigheden viel er nog genoeg anders te genieten op Q-BASE. ’s Nachts was vrij koud, maar het ronddwalen over het terrein was weer als vanouds gaaf. Donkere paadjes, bunkers, lasers, geluid, aarden wallen, een landingsbaan: Q-BASE heeft het allemaal. Even bijzonder en indrukwekkend als bij de eerste editie (dit was inmiddels alweer mijn vijfde) is het niet meer, maar het blijft een gaaf terrein. Alles ademt geschiedenis uit en overal zie je ook aan terug dat dit absoluut geen festivalterrein was vroeger. De koude oorlog hangt bijna nog in de lucht daar op Laarbruch.

Het viel me wel op dat het op deze zesde edities best behoorlijk druk was. Het terrein zelf is haast oneindig groot maar met de huidige in gebruik zijnde bunkers begint de bezoekerslimiet aardig in zicht te komen. In de meeste grote bunkers was het op alle momenten dat ik er was op zijn minst gezellig druk. Misschien wordt het tijd om in 2010 het terrein te vergroten door de hekken een paar bunkers verder neer te zetten.

Het ‘nadeel’ daarvan is wel dat de keuze in area’s dan nóg groter wordt. Mijn nacht eindigde nu al een beetje met het gevoel overal net te weinig van gezien te hebben. En dan duurt het nog wel veertien uur!

Maar goed, Q-BASE heeft hoe dan ook nog een mooie toekomst voor de boeg. Partyscene zal dit magistrale festival blijven volgen!

De afsluiting van mijn nacht vond plaats in de hangar, waar Zany de boel mocht afsluiten. Hij draaide een lekker setje, niet verrassend maar wel zoals je een feest hoort af te sluiten. Ondanks dat er al vele uren verstreken waren vlogen de snoeiharde beats nog door de hal. Ook mc DV8 stond tot aan de laatste minuut alles te geven en energiek als altijd de boel op te jutten. De laatste plaat van de nacht was zeer toepasselijk het Q-BASE anthem, en na deze laatste tonen kon ik mezelf eindelijk overgeven aan de vermoeidheid.

Na een uurtje wachten wisten we onszelf eindelijk een pendelbus in te wurmen en kon Nederland weer opgezocht worden. Q-BASE 2009 was weer voorbij. Hopelijk wacht ons volgend jaar weer een mooie, gevarieerde en verrassende editie!

Steven