Tomorrowland 2009, Recreatieterrein De Schorre, België

Tomorrowland vierde dit weekend haar vijfde verjaardag met een spetterende editie op vertrouwde grond: recreatieterrein De Schorre in het Belgische Boom.

Met een bezoekersaantal van 90.000 was deze editie bijna twee keer zo groot als vorig jaar. Partyscene ging vorig jaar op zondag kijken en was er dit jaar het hele weekend.

Na die geweldige zondag in 2008 ging Tomorrowland meteen weer op het lijstje ‘moetjes’ voor 2009, deze keer voor een heel weekend inclusief overnachting op de camping. Een camping waar maar liefst 13.000 man verbleef. Het Nature One van Vlaanderen zeg maar.

Zaterdagochtend vroeg vertrokken, om op tijd in Boom te zijn. Gelukkig stikte het in de omgeving van de bordjes en zelfs de matrixborden boven de snelweg (‘word geen slaaprijder’) waren door ID&T in beslag genomen. De drukte op het smalle weggetje bij de camping zorgde nog voor wat vertraging, maar binnen redelijk te verwachten tijd liepen we bepakt en bezakt het terrein op.

Meteen viel op dat er relatief veel voorzieningen waren zoals douches, stopcontacten, een winkeltje, chill-out, bbq-area, wigwams, eettenten en bars. Het zag er ook al erg gezellig uit op de camping, die al sinds vrijdag open was. ’s Avonds was er een klein campingfeest geweest en zo aan het einde van de zaterdagochtend werd het bier in flinke aantallen ingeslagen bij de plaatselijke supermarkt. Tomorrowland kon beginnen!

Vanaf de camping reden er pendelbussen naar de ene ingang, maar helaas bleek de perslijst alleen bij de andere ingang te liggen. Die bereikten we na ruim twintig minuten lopen. Om vier uur bleken ook hier nog steeds wachtrijen te staan. Het is wel te merken dat de organisatie op sommige punten nog moet wennen aan 45.000 bezoekers per dag. Zo waren bijvoorbeeld ook de sinas en bonnen op zondagavond op en duurde het haast twee uur voor we het terrein weer af konden.

Op andere punten waren overigens wel succesvolle aanpassingen gedaan ten opzichte van vorig jaar. Niet meer binnenkomen via een te smalle trap, ruimere opzet van de stages, een extra ingang, enzovoort.

Door alle vertragingen ging het al richting eind van de middag toen er van de eerste beats genoten kon worden. Op de Q-dance stage vlogen de Belgische jump- en tekplaatjes voorbij van Playboyz en Ronald V. Echt druk was het op deze stage nog niet, dat kwam eigenlijk pas de laatste drie uur.

Op de rest van het terrein was het wel aardig druk, zo bleek tijdens het verkenningsrondje. Qua inrichting was veel vergelijkbaar met vorig jaar, het terrein was alleen een stuk uitgebreid op de heuvel tegenover de mainstage. Onder andere de trance-tent, Café d’Anvers en house-area bevonden zich wel nog op dezelfde plek.

Op de mainstage was een groot danspodium gebouwd om zo nog wat extra ruimte te creëren. De mainstage zelf zag er overigens geweldig uit. Groter dan vorig jaar en met een enorm masker, inclusief ogen. Verder weer een aantal fonteinen, veel licht en – zo bleek later - schitterende lasers.

Tijdens het genieten van een heerlijk stuk pizza hoorde ik een paar bijzonder vette trance-platen uit de I Love Nineties-tent komen, reden genoeg om even naar binnen te gaan. Tot mijn verrassing bleek Push daar te draaien!

Push was een van de helden van Tomorrowland 2008 met zijn classics live-act en nu was hij bezig dat kunstje te herlaten. Zijn oude klappers uit het begin van dit millennium kwamen voorbij en de sfeer was ondertussen weer heerlijk. Lekker druk, veel handen in de lucht en iedereen stond optimaal te genieten.

Na dit heerlijke stukje set weer terug naar de Q-dance en daar ben ik eigenlijk de hele avond gebleven. De line-up voor de komende uren was sterk, de sfeer was goed en de stage zag er weer fantastisch uit; een soort moderne vorm van een Egyptische sfinx. De set van Frontliner deed me (zoals zo vaak) weer weinig maar bij Zany, Tatanka en Evil Activities ging het spreekwoordelijke dak eraf. In een lekker avondzonnetje en later de nachtelijke duisternis ging het haast met de minuut harder los. Het tempo ging omhoog en ondanks dat er nog een dag feesten voor de deur stond hield niemand zich nog in. Het koelde aardig af, maar koud had niemand het.

De afsluiting van de eerste dag was een mooie. Het vuurwerk was zo luid dat de hardcore-tracks van Evil Activities af en toe amper te horen waren. Met mooie pijlen werden complete sterrenhemels gecreëerd terwijl de ene na de andere dikke plaat voorbij kwam. Om 01.00 was het gedaan met de eerste dag en werd het tijd om de camping weer op te zoeken. Een geweldige dag gehad, nog een te gaan!

De volgende morgen begon met wat ochtend-brakheid maar gelukkig wel voldoende uitgerust. Het verkrijgbare ontbijt op de camping ging er best in en na een beetje relaxen en de pendelbus stonden we amper elf uur na het verlaten weer op het festivalterrein. Het was al vroeg warm en zou dat ook de hele dag blijven met een voorspelling van stralende zon en vijfentwintig graden.

Door dit alles duurde het even voor het feest goed op gang kwam, ook voor ons. Beginnen met een klein kijkje op de weer schone mainstage en bij de trance van Leon Bolier en Sied van Riel, was dan ook een goede keuze. Een mix van frisse koppies (alleen zondag feesten) en brakke koppies (al een lange dag erop zitten) zagen hoe deze heren een lekker setje neerzetten. Geen knalplaten, maar wel ideaal om de dag mee te beginnen.

Om de laatste beetjes moeheid eruit te dansen en de spieren op te warmen bood de Q-dance stage een goede mogelijkheid in de vorm van Dana. Zij draaide zoals altijd een leuk en gevarieerd setje. Het was ook al flink druk hier, zeker in vergelijking met de zaterdag.

Na Dana mochten de Hardstyle Masterz hun live-act ten gehore brengen. Oude en nieuwe Italiaanse producties werden met elkaar afgewisseld tot een mooi half uurtje.

Terug op de mainstage was Axwell aan het draaien. Helaas viel het geluid meerdere keren uit, tot woede van diezelfde Axwell die demonstratief zijn iPod opzette en zijn koptelefoon hard wegsmeet. Hier was dus weinig muziek te horen. Bij de Thrillseekers in de trance-tent gelukkig wel maar hun set viel me dan weer wat tegen. D-Block en S-te-Fan op de Q-stage bevielen me beter. Er kwamen leuke dingetjes van hun aankomende album voorbij. De daarop volgende live-act van de Donkey Rollers was vrijwel hetzelfde als op Defqon.1, maar nu ging de area toch een stuk meer los.

Via een mooi rondje lopen langs het postkantoor (waar je een kaartje naar huis kon sturen), een hippie-tent en de skibaan kwamen we weer op de mainstage uit, waar Moby stond te draaien. Hij was met veel tamtam en tromgeroffel aangekondigd als mystery guest en ‘the biggest name ever at Tomorrowland’. De naam Moby viel mij wat dat betreft ietwat tegen maar goed.

Die tien minuten van zijn set die ik hoorde vond ik niet fantastisch. Ondertussen draaiden Above & Beyond in de trance-tent stonden, een prima alternatief dus. Net zoals vorig jaar draaiden zij weer geweldig goed, echt fantastisch. De hitjes kwamen weer voorbij en de hele tent ging uit zijn dak, wat een sfeertje! Echt zoals een goed trance-feest hoort te zijn. Iedereen stond te springen en klappen. Een van de heren van A&B ging zelfs nog crowdsurfen (en kwam ook levend weer terug op de booth).

De overgebleven anderhalf uur konden prima gevuld worden met de Alpha Twins op de Q-stage en met mainstage-afsluiter Paul van Dyk. Op de Q-stage ging hetzelfde vuurwerk als de dag ervoor de lucht in en op de mainstage waren ze er ook een uur te vroeg mee. Hierdoor was de echte afsluiting een beetje ‘kaal’.

De set van Paul van Dyk vond ik sowieso al niet heel sterk overigens, mede dankzij de vocals Johnny McDaid die live een stuk slechter bleek te klinken dan op plaat. Het eindigde allemaal ook erg ineens en zonder toegift, waardoor het een beetje als een nachtkaars uit ging. Ik verlangde terug naar Armin van Buuren, die in 2008 Tomorrowland wel fantastisch afsloot.

Overigens moet wel gezegd worden dat het afsluitende uur visueel gezien wel fantastisch was. De lasers waren weer adembenemend mooi te bezichtigen vanaf bovenop de berg. Tunnels, figuren, flitsen; ik bleef er haast in.

Na een flinke tijd wachten werd de camping weer bereikt. Ondanks het rumoer toch lekker geslapen en zo kwam er maandagochtend langzaamaan een einde aan een schitterend weekend.

Niet alles was perfect, maar mag je dat verwachten als er 90.000 man komt en er 13.000 blijven kamperen? Mag je dat verwachten als dit alles plaatsvindt in een klein Belgisch dorpje, wat niet gemaakt is voor zulke grote evenementen? Ik vind van niet.

Er was heel veel wel in orde, er was veel aandacht besteed aan aankleding en er waren veel extra dingetjes zoals de eerder genoemde skibaan, gratis zonnebrand ingesmeerd door mooie vrouwen, een zwembad, een powerboat, levende stukken taart en nog veel meer. Heerlijk weer, goede muziek, een prima line-up en gewoon een hele mooie locatie.

Tomorrowland was weer een topfestival waar de Belgen bijzonder trots op mogen zijn.

Volgend jaar weer 90.000 mensen, meer kampeerplekken, en Partyscene zal er ongetwijfeld weer bij zijn!

Steven

Foto’s met dank aan ID&T België