Verslag Faithless @ Club Matter (Londen)

Partyscene Redactie | 4 maart 2010
party reports

Faithless Sound System klaart routineklus

Club Matter

Voorspel: Zoals vele slimme Hollanders, boeken we ons jaarlijks weekendje London altijd ruim van te voren. Scheelt aanzienlijk in de reiskosten en je weet zeker dat je dan nog ergens een hotelbed onder je kont hebt. Groot nadeel: het is altijd weer afwachten wat het aanbod in de clubs op dat moment zal zijn. Soms zit het mee, en deze keer zat het dus een beetje tegen: drum & bass flashback-feesten, vage electro-dj's en een 7-uurs set van Roger Sanchez. Hmm… Uiteindelijk leek een avondje Faithless in club Matter het leukst, dus werden de tickets bijtijds geboekt.

Door: John

The Venue: In club 'Matter', gesitueerd in de voormalige Millennium Dome - tegenwoordig het 02-gebouw, te herkennen aan zijn enorme witte koepel op dak, waren we nog nooit geweest. De club wordt gerund door de mensen achter 'Fabric', maar heeft een wat vrijere invulling van de avonden. Onderweg vroegen we ons af hoe je in zo’n kolossaal gebouw een clubgevoel kan krijgen.

Eenmaal aangekomen zagen we een spandoek hangen naast een tweetal minibusjes, de 'Matter'-shuttlebusjes. We stapten in, werden om het gebouw heengereden, slagbomen openden zich voor ons en aan de achterkant stonden de gebruikelijke dranghekken. We waren vroeg, en er was nog geen hond, maar later op de avond stond daar inderdaad weer gewoon die typisch Engelse 'queue'. 'Matter' bleek zich in een fractie van het grote O2 gebouw af te spelen.

Club Matter van binnnenInside: Binnen was alles weer uiterst strak geregeld. Verschrikkelijk veel beveiliging die je, plichtsgetrouw sommeerde zo recht mogelijk in de rij te gaan staan. En natuurlijk ook maar zo strak mogelijk langs de muur te staan in de rij naar de, niet werkende, cashmachine, zodat we moesten besluiten het maar niet te dol te maken met de consumpties. Een zware opgaaf als een biertje 4 en een halve pond kost, zo'n 5 euro 20. De 3 lagen tellende club bleek wel een aantrekkelijk ogend gebeuren. Een grote zwevende loopbrug helemaal bovenin, overal balkons, zitjes, en een dj-booth die er uitzag als de controlekamer van een modern cruiseschip. Verlichting en decoratie waren ook top, en het geluidssysteem was werkelijk perfect.

 

De verrassing: Op diverse plekken hing het programma van deze nacht en tot onze verrassing zagen we dus dat Faithless zelf maar 3 kwartier te horen zou zijn. De rest van de avond werd gevuld met setjes van 4 dj's! Neil Quigley draaide een set vol progressive house. Leuk voor de liefhebber natuurlijk, maar de ellenlang uitgerekte nummers konden ons maar weinig bekoren. Leuker werd het toen Pete Jordan zijn plekje innam. Een electro-dj, dat zeker, maar wel 1 met een voorliefde voor heftig scheurende platen. Hoewel ik m'n broekspijpen al heel wat keren heb zien dansen in m'n leven, was dit de eerste keer dat m'n luchtpijp afgeknepen werd door het getril in m'n nek als gevolg van het verschrikkelijke laag dat de speakers uitbraakten. Hulde aan het geluidssysteem!

De warming-up: Mijn beurt voor een rondje. Het was ondertussen verschrikkelijk druk geworden bij de bar. Na een kwartier niet vooruit te zijn gekomen, door voordringende mannen, besloot ik een verdieping naar boven te verhuizen. Ook daar moest ik, door het continu serveren van vage mixdrankjes met Red Bull en Vodka minstens een half uur wachten voor ik kon bestellen. Dat was meteen het laatste rondje.

Op de terugreis naar beneden zag ik overal om me heen, vooral vrouwen, omvallen. Het gebruik van geestverruimende middelen bleek toch hier en daar zijn tol te eisen.

Club Matter, van buiten

De climax: Faithless bleek vanavond te spelen als het Faithless Sound System. Een wat compacter samenstelling: Sister Bliss beheerde de geluidssporen en creëerde nieuwe versies van bekende hits. Een onuitputbare gastpercussionist gaf het geheel wat extra input en Maxi Jazz verzorgde op inspirerende wijze de voordracht. Het publiek genoot zichtbaar, en zelfs de beveiliging kon nu niet meer voorkomen dat de halve dansvloer helemaal los ging, inclusief laag overvliegende plastic 'glazen'.

Hierna rookten een paar honderd man tegelijk met mij een sigaretje op het aangevroren, en dus spekgladde, bankirai-anti-slip terras buiten. Een mooi moment om af te zwaaien, en dj's Paul Woolford en Mason hun ding te laten doen.

De aftocht: Vervoer terug was natuurlijk een ramp. Geen metro meer na middernacht. Rijen taxi's die 'slechts' vijftig pond rekenden voor een ritje terug. Maar wij wisten: de nachtbus komt nog! Voor slechts 2 pond konden we lekker dicht bij ons hotel uitstappen. Helaas vielen we beide ter hoogte van de Ministry of Sound in een diepe slaap, om bij het eindstation weer te ontwaken. Na een voettocht van een uur konden we dan toch eindelijk onze bedjes in.

Conclusies: 'Matter' is een mooie club. Engelsen drinken te veel mixdrankjes. Faithless Sound System is een uitgekleed Faithless. Engelse vrouwen gebruiken te veel drugs. Pakistaanse chauffeurs in taxi’s vragen best veel geld. De bus is niet duur, maar je valt er wel snel in slaap. Voor 4 en een halve pond krijg je wel een plastic 'glas', dat voelt als echt glas: te vergelijken met het ‘glaswerk’ van de Paradiso. Contant geld is altijd handig, of je bank- en creditcard het doen is telkens maar weer afwachten. Vrouwen in London die met zo'n temperatuur in blote benen lopen zijn inderdaad altijd helemaal de weg kwijt, of prostituees. 'Matter' heeft zoveel beveiliging lopen dat je jezelf in oud Oost-Duitsland waant.

Club Matter

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws