Magnetic Man en The Gaslamp Killer...

Het was ‘Donderdag, Dubstepdag’ in de Melkweg op de tweede dag van 5 Days Off. En blijkbaar ook ‘Zet-het-L2P-reportersteam-de-Melkweg-uit-dag’ Heeeej, dat stond niet in de planning …?!?

Tekst & foto's: Susanne Woning

Wie op zoek was naar fijnzinnige electronica moest donderdag absoluut niet in de Melkweg zijn. Dat was namelijk het toneel van de beukende, trillende baslijnen met een keur aan grote dubstepnamen in de line-up. Het was weer afgeladen vol, waardoor het zelfs niet te doen was om gewoon van de grote naar de kleine zaal te lopen. Na wat handig ellebogenwerk wisten we een overzichtelijk plekje in de Max te bemachtigen in afwachting van Magnetic Man, het live-collectief dat bestaat uit publiekstrekkers Benga, Skream en Artwork.

Dubstepliefhebbers zijn en blijven vreemde eenden in de ‘dance-bijt’. Van de tomeloze energie en het pure enthousiasme van dit toch veel jongere en alternatieve publiek, kan het gemiddelde suffe borrelpubliek dat we de laatste tijd tegenkomen bij house- en technogigs veel leren. Aan de andere kant gaan vooral de fans van de Londense dubstepvariant wel ontzettend makkelijk ‘om’. Artiesten worden nauwelijks uitgedaagd om er echt iets bijzonders van te maken. Waarom zouden ze? Het publiek gaat toch wel los…

Die indruk kregen we vooral bij het Magnetic Man-trio, dat –aan de enorme golf van applaus en gejuich te horen- bij het betreden van het podium al niets meer fout kon doen. Vanaf de eerste track werd er vooraan fanatiek gemosht, hoewel we tracks als Benga’s ‘Crunked Up’ en Skreams ‘Chestboxing’ voor de zoveelste keer op ons bord kregen. Gelukkig was er toch ruimte voor wat nieuwer werk met o.m. Skreams loeizware remix van de Distance-track ‘Night Vision’ en Benga’s vocoderwerk op ‘Go Tell Them’. Aan het eind van de set schoten de mannen zelfs nog even in de Mills-achtige techno, met een remix van Benga’s ‘Pleasure’.

Doordat het een livegig op laptops was, ontbraken de sfeermakende ‘rewinds’ en ook leek het of er minder opbouw in de set zat dan we gewend zijn van een Benga of Skream solo achter de turntables. Het grootste deel van het publiek zal het er misschien mee oneens zijn, maar Magnetic Man maakte onze hoge verwachtingen niet helemaal waar. Sowieso zijn we meer fan van de ‘dub’ dan van de ‘step’. De dubby plaatjes van Caspa, die na het trio met de sterke mc Rod Azlan achter de decks verscheen, bevielen dus een stuk beter. Erg lang konden we echter niet van hem genieten, want in de kleine zaal stond DE gangmaker van dit moment klaar om te beginnen.

The Gaslamp Killer trapte het gaspedaal gelijk tot op de bodem in, met dikke tracks van J Dilla, Flying Lotus en Roots Manuva. Deze hyperactieve muppet, die bij iedere gig als een bezetene staat te springen in de booth, doet niet aan opbouw en sets. In een razende interactie met het publiek, wisselde hij korte stukken van dikke hits en obscure plaatjes in hoog tempo af, voorzien van zijn eigen brullende commentaar; “I’m gonna do something completely different now”, waarna Aphex Twin ineens op half tempo langskwam en “Oooooh my goooood” als de funk van James Brown of de gitaarsolo van Hendrix erin knalden.

Na nog een heftige mengelmoes van dubstep, old skool hiphop en foute jaren zeventig-tracks, liet hij het publiek rond drie uur ’s nachts zwaar tevreden achter. Ook als je helemaal niet van dubstep houdt, is The Gaslamp Killer een fenomeen dat je echt een keer gezien moet hebben.

Graag waren we daarna de Max ingedoken om wat van de solosets van Benga en Skream mee te krijgen. Maar helaas stak iemand uit uw reporterteam, licht aangeschoten en aangemoedigd door het feit dat er minstens twintig man in de kleine zaal stond te roken, binnen een sigaretje op… De toegesnelde bewaking maakte snel een eind aan deze vreselijke wandaad en de dame in kwestie werd resoluut het pand uitgestuiterd.

Natuurlijk had Mr Security helemaal gelijk, maar er zijn twee soorten uitsmijters: de gemoedelijke types die het ook rot voor je vinden én de irritante baasjes die er wel heel erg van genieten om hun autoriteit te laten gelden. Wij hadden te maken met zo’n baasje, dus ook die laatste ultieme smeekbede om haar naar binnen te krijgen had geen enkel effect op de stoïcijnse krachtpatser. Een abrupt einde aan een verder gezellig en dik muzikaal avondje.

Hoogtepunt: De overdonderende Gaslamp Killer zette de Melkweg op zijn kop.

Dieptepunt: Een weinig uitdagende set van Magnetic Man.

Opmerking bezoeker:“Wat is dit dan? Skihut-dubstep ofzo?” (The Gaslamp Killer viel niet bij iedereen in de smaak).

Wat beter mag: Misschien een cursus Sociale Vaardigheden voor sommige Melkweg-uitsmijters? En het was weer veeeeel te druk.

Prijs/ kwaliteit: Voor het zachte prijsje van 13 euro kreeg je maar liefst tien gerespecteerde dubsteppers voorgeschoteld. Niet verkeerd!

Oordeel: Op deze donderdag werd nog maar weer eens duidelijk dat dubstep al lang geen subcultuurtje meer is, maar een volwaardige muziekstroming die zichzelf prima kan bedruipen. Niet alle artiesten maakten de verwachtingen waar, maar de programmering was zo uitgebreid dat je op ieder moment wel ergens uit je dak kon gaan. Een dikke voldoende!

Magnetic Man, met een Mills-achtige versie van Benga’s ‘Pleasure’.

‘Oooohhhh my gooood’ The Gaslamp Killer

Verslag van de 5 Days Off-woensdag

Website 5 Days Off