Driedaagse prettige go-with-the-flow gekkenhuis

Zou de organisatie van Lowlands er geen moeite mee hebben dat ze steeds zo snel uitverkocht zijn? Dat lijkt me wel. Het gevaar van vliegen op de automatische piloot ligt constant op de loer als er twee maanden van tevoren al geen kaartje meer te krijgen is. Voor dat je het weet wordt het motto ‘Doe wat je wilt, de mensen komen toch wel’. En die arrogantie zou zeker het begin van Lowlands’ einde zijn. Dus, hoe houd je de boel scherp? Of zou stoppen op het hoogtepunt een optie zijn? De tijd zal het leren.

Door FF Erik & JRN

Ik heb wel de indruk dat die scherpte er 12 maanden per jaar is. Het is Lowlands-organisator Mojo weer gelukt om een uniek gigafestival tot in de puntjes te regelen, zonder dat de relaxedheid geschaad wordt en het er allemaal namaak of overgeregisseerd uit gaan zien. Toch moet ik eerlijk bekennen dat ik dit jaar de magie een beetje miste. Maar de twee grote vragen zijn dan: ‘Is dat raar bij je zevende Lowlands?’ en ‘Word ik misschien te oud voor die onzin?’

Wanneer ik met plezier al die enthousiaste reacties van de nieuwelingen op het forum van de Lowlands-website lees kan ik de eerste vraag met nee beantwoorden. Tuurlijk went alles, zelfs zoiets buitengewoons als Lowlands. Hoewel de organisatie het oude en beproefde recept elk jaar minutieus weet te veranderen. En was er nog genoeg over om je te verwonderen. Zevende Lowlands of niet. En of ik te oud ben? Een hartgrondige NEE. De directeur van Lowlands is ouder en de Engelse top-dj Derek is pas 66. Dus waar lullen we eigenlijk over.

Wat ik wel van meer mensen hoorde was het gemis aan saamhorigheid. Ik vergelijk het een beetje met de Hyves-hype. Allemaal leuke, kleine in zichzelf gekeerde clubjes mensen die ogenschijnlijk met elkaar verbonden zijn. Prachtig. Zolang het virtueel blijft. Zodra je buiten deze kliekjes echt menselijk contact zoekt (geintje, praatje, een blik van verstandhouding) kom je vaak van een koude kermis thuis. Maar misschien was het wijgevoel er dan wat minder. Als ik bijvoorbeeld het dit jaar ongekend populaire bamboetakzwaaien, de grote glijactie bij de Alpha en al die zelfgeknutselde hoedjes en kostuums zie. Dan is dit hoopgevend en is het gevoel met elkaar aan iets unieks deel te nemen toch zeker niet verdwenen. En dan heb ik het nog geeneens over al die creatieve, spontane gein op de campings en het festivalterrein die je nooit allemáál mee kan krijgen.

Lowlands moet een klein beetje oppassen voor sleetsheid. Maar dit festival is toch nog steeds met niets te vergelijken en staat qua sympathie en relaxedheid mijlenver boven de meeste andere opgefokte mega-evenementen in Nederland. Lowlands is het driedaagse prettige go-with-the-flow gekkenhuis waar we elk jaar zo’n behoefte aan hebben.

Het Lowlands-gevoel van: FF Erik

Waarom naar Lowlands: Mis het niet. Anders krijg je een jaar lang spijt.

Voor de hoeveelste keer: De zevende. Ik was er in 1999, 2000 en in 2004 t/m 2008.

Van - tot: vrijdag 12:00u. tot maandag 10:00u.

Gezien en/of gehoord: Toumast. Ja ineens was het er! Hier kwam een hogere macht met het magische Lowlandsveertje over mijn ziel strijken. Ghettoblaster  Soundsystem op zaterdagavond in de Groove Tube. Complete tent los op hitjes, dat wel. Maar wat een feest! Ik weet voor 100% zeker dat JRN’s bamboetakzwaaien en sweaterslingeren de boel opgezweept heeft. Hilarisch! Leroy Rey en St. Paul stonden trouwens dit jaar helaas niet op deze topavond. In de perstent draaiden Funk Me DJ’s Ron Wood en André Dadi zondag een marathongig. Met succes. Ze zorgden met hun platen voor de juiste sfeer in de spiegeltent en op het press/guest strandje. Verder te veel om op te noemen. Veel stukjes en flarden van optreden en sets. Ook veel tenten van een afstand los zien gaan. En dat heeft ook wel wat. O.a. bij de diverse technonachten, Kees de Hondt, N*E*R*D*, The Roots en dat altijd en eeuwige, maar toch kippenvel veroorzakende Born Slippy van Underworld.

Hoogtepunt: DJ Derek zondagavond in de Groove Tube. Geboren in 1942 maar nog volledig van deze tijd. Wat een feest! Kijk maar op YouTube of Wikipedia bij DJ Derek.De entertainer draaide met minidiscs hits als ‘My Baby Just Cares For Me’ van Nina Simone tot ‘One Love’ van Bob Marley. Hij gebruikte ook regelmatig de microfoon. Schitterend! Zou deze blanke Engelsman een reïncarnatievan een echte rastafari zijn? Complimenten voor Mr. Wix die het aanvoelde en puur uit respect deze oude man een toegift gunde.

Dieptepunt: Ik heb eigenlijk best wel veel gemist. En ik had me nog zo voorgenomen om lekker de tijd voor optredens te gaan nemen. Maar dat deed ik vooral voor het relaxen en het heen en weer slenteren van tent naar tent. Niet zo heel erg, je kan nooit overal tegelijk zijn. Dat moet je ook niet willen want dan heb je stress. Gelukkig hebben we YouTube nog!

Eten/drank: Perfect, met een glimlach geserveerd, zonder wachten maar meer dan goed voor je is. De komende weken doe ik even rustig aan. Anders vliegen de knopen van mijn vestje.

Sanitair: Er gaat niets boven een warme douche. En zonder rij op zondagochtend 7:45u. Daarna wel weer fris een paar uurtjes verder gaan slapen.

Decors/entertainment: Voor het merendeel hetzelfde als andere jaren maar nog steeds zeer origineel. Nieuw waren o.a. ‘het ding’ op de plek van de wortelraket, de beugelbar, een houten arena met gevangenisbalie en het Converseplein.

Wat mag beter: De saamhorigheid. Ik miste een beetje het gevoel een Lowlands met z’n allen te beleven.

Mijn absolute Lowlands-gevoel: De totaal hysterische brandweerhorrorfilm REC in Echo 1. Gierende zenuwen, gillende mensen, applaus, geschreeuw, oorverdovend gestamp op de houten vloer en tribunes. Heerlijk!

Oordeel: 7

Volgend jaar: Minimaal een 9!

Het Lowlands-gevoel van JRN

Waarom naar Lowlands: Vrienden van mij vormen het Ghettoblaster Soundsystem en zij moesten draaien op zaterdag in de Groovetube. Ze mochten enkele mensen meenemen en ik was er daar een van. De definitieve bevestiging kwam pas dinsdag, dus het is allemaal vrij snel en impulsief gegaan. Dat zijn altijd de mooiste ervaringen, zulke spontane acties. 

Voor de hoeveelste keer: Derde keer, de vorige keren (eind jaren '90) had ik nog niet eens een mobiele telefoon. Toen moest je echt om die tijd op die plek met elkaar afspreken. Nu loopt iedereen sms-end langs elkaar heen.

Van - tot: Vrijdagavond tot zondagavond

Gezien en/of gehoord: Volgorde weet ik niet meer precies, dus per act wat opmerkingen.

N*E*R*D Enige volledige concert dat ik heb gezien. Helemaal naar het voorste vak, waar maar een bepaald aantal mensen in mag maar ook daar was het druk voor misschien wel de act van Lowlands. De helft van de liedjes is live echt niet zo spannend, een beetje cliché rock met hiphopinvloeden maar wel uitgevoerd door goede band met twee drummers. Maar de hits als Lapdance, She wants to move, Spazz en Everybody Nose die werken. Zeker als een idoliserend trendsetter als Pharrell echt zijn best doet om het publiek mee te krijgen, tot de heuvels naast de Alpha. Hij doet zelfs zijn shirt uit en haalt enkele dames op het podium.

Beesment Soundsystem

Ik had de verhalen al gehoord. De Groovetube daar moet je zijn als je die randstedelijke feestjesvibe wil hebben. En jawel de hippe dj's van dienst: Beesment Soundsystem zijn bekend in het Amsterdamse nachtleven en bieden dan ook het geijkte geluid. Hiphop, rock, jaren '80, wat house, wat baltimore, wat baile funk enzovoort. Want ze weten dat het werkt. Ook omdat de bar, voorzien van cocktails door Bacardi zo dicht bij is. Volop veel Rotterdammers en Amsterdammers dus, als een soort enclave. De boeren mogen naar de 80's en 90's classics feestje in de andere tenten. 

Sven Vath

Na Beesment Soundsystem nog een uur naar Sven en dat uur was zo om. Dat zegt al wel genoeg. Wel veel zeer onder de invloed zijnde personen. Terwijl links en rechts naast me genoeg ruimte is om langs te lopen tikt een enigszins verwilderde man mij aan. Of hij er even langs mag.

Ghettoblaster Soundsystem

De dj's mochten negen uur vullen in de Groovetube. Eerst van vier uur 's middags tot negen uur 's avonds en later van middernacht tot vier uur. Ook 's middags alweer veel Rotterdammers die de Groovetube maar niet kunnen en willen verlaten omdat het drietal steeds de juiste platen opzet en ook omdat de bar, voorzien van cocktails door Bacardi zo dicht bij is. Er komt zelfs drum 'n bass voorbij en iedereen probeert al flink aangeschoten de muziek dansgewijs bij te houden. Het wordt nog een lange avond en nacht.

Na Groovetube wat eten, even langs Underworld. Tsja is gewoon een goede live act. Niet meer niet minder.

Toch maar weer naar Groovetube waar de hoofdstedellijke Lil Vic al draait. Tegen het einde komen Amsterdammers als de Jeugd van Tegenwoordig kleine Vic vocaal steunen. Faberyeyo hypet het publiek nog eens op terwijl Lil Vic enkele bangers van Lil Wayne draait. Ghettoblaster Soundsystem is ook al in de booth verschenen en staan klaar. Lastige opgave om de Amsterdamse branie op te volgen, Ghettoblaster doet het geconcentreerd. De drie jongens draaien echt om en om en om, daardoor veel surprises in de set. Niet zo hitgevoelig als Beesment een dag eerder maar het publiek (met wederom veel R'dammers) gaat wel mee en blijft flink dansen, springen enzovoort. En ik heb niet de illusie dat dat is omdat ondergetekende zich als een malloot/mascotte gedraagt in de booth naast de dj's.

Miss Kittin

Na de groovetube naar Miss Kittin. Ze nam me niet zo mee als Sven Vath een dag eerder.

Extince

Wel leuk, kwam bij viervoeters binnen, Nog altijd een persoonlijke favoriet en daarna volgden nog andere hits met dj Code Red achter de draaitafels. Gewoon leuk begin van de zondag. 

Magnetic Man

Skream, Benga en Artwork brachten hun dubstep live vanachter drie mac-laptops. Daardoor waren er een paar opstoppingen maar als het werkte dan werkte het hard. Hun eigen hits, zoals natuurlijk Night van Benga, nog even extra aangedikt met extra live-elementen maakten het een speciale set in de X-Ray. De loods was een toepasselijk onderkomen voor de diepe bassen en uitgelaten sfeer.

MGMT

Omdat ik bleef hangen bij Skream en Benga miste ik groot deel van MGMT. Maar ik kwam binnen bij wederom een persoonlijke favoriet Kids. Dus dat was goed getimed. Daarna begonnen ze een beetje te psychedelisch te jammen. Naar buiten dan maar weer waar de hemel open trok, keiharde regen, schuilen dus en toen de heftige bui over was maar besloten terug naar Rotterdam te gaan. 

O ja ook nog even naar Sex Pistols maar alleen het intro. Toen wist ik al, weg hier, zielige vergane glorie. En BookaShade. Mandarine Girl altijd leuk om even mee te pikken. 

Hoogtepunt: N*E*R*D en Groovetube. Wat een sfeer, wat een dronkenschap, wat een feest.

Dieptepunt: Late komst op terrein dus Santogold gemist en vanwege regen op zondag eerder weg en daardoor niet The Roots gezien.

Eten/drank: Goed geregeld hoor! Op een droge hamburger na gewoon wel ok gegeten. La Place van V & D verzorgt een groot deel van de catering dus dat wordt wel professioneel aangepakt. Daarnaast oude bekenden als de pannenkoek die een goede bodem vormt voor de drankjes in de groovetube. 

Sanitair: Voordeel van een persbandje is dat je rustig naar de perstent kan gaan om je behoefte te doen! Bandje is ook heel handig om even je telefoon op te laden. Bijvoorbeeld door gebruik te maken van het stopcontact van de dj-booth in de perstent waar Andre Dadi & Ron Wood op dat moment draaien.

Decors/entertainment: De planten uit de GrooveTube die overal, gesjouwd door bezoekers, voorbijkwamen waren een mooi uitzicht. Vooral omdat er dan meestal ook nog een paar security-mensen achteraan kwamen.   

Wat mag beter: Geloof dat organisatie alles wel onder controle heeft. Weinig rijen gezien voor wc's of muntautomaten. Ik herinner me van tien jaar geleden ook opstoppingen maar ook de routing is nu beter.

Mijn absolute Lowlands-gevoel: Staande op twee koelboxen stukken bamboe en strandballen gooiend, vestje boven mijn hoofd rondcirkelend Ghettoblaster Soundsystem steunend en hypend in de Groovetube. Tussentijds nog even een vol blikje bier over een afstand van circa 15 meter van het podium naar een vriend in het publiek gooien die hem vervolgens in een vloeiende beweging vangt, opent en een slok neemt. Lange afstandsbediening noem ik dat!

Meer foto's van Lowlands 2008 vind je HIER

Lowlands