Henrik Schwarz @ 11 - Adam, 16 sept

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Op muziekles in 11



Henrik Schwarz

Als de Duitse topproducer Henrik Schwarz in het land is, laten we dat natuurlijk niet geruisloos voorbij gaan. Dus stuurden we zijn grootste fan, Mad'r, naar Amsterdam om hem te aanschouwen. Verslag vanuit een muziekhart.

Tekst: Mad'r
Foto's: Edo Salgado


Afgelopen zaterdag stroomde het Amsterdamse 11 niet bepaald vol met standaard clubbezoekers. De lift van het voormalige TPG-gebouw zat vol met buitenlandse toeristen - zowel heen (naar boven), als terug (naar beneden). Blijkbaar weten de hippe muziekliefhebbers van Amsterdam de 11 nog niet zo goed te vinden.
Op papier was dit natuurlijk al een bijzondere avond. Henrik Schwarz, door de 'heads' zeer geliefd vanwege zijn fijnzinnige producties, is voor de liefhebbers van soul en de vertaling ervan naar elektronische muziek een natte droom.


Degenen die op deze speciale avond waren afgekomen, dansten vanaf de eerste tot de laatste minuut. Natuurlijk lieten ook de jarige Olaf Boswijk en Edo Salgado zich van hun beste kant zien. Hey: hoorden we daar 'I can't kick this feeling when it hits' van Moodymann voorbij komen? Olaf en Selgado waren heerlijk bezig. Geen rustige overgangen, maar de volgende plaat er vol bovenop. Dan weer wat langer de diepte in, om vervolgens weer het ritme van de volgende plaat er strak in te mixen. Het publiek en dj's zaten vanavond duidelijk op 1 lijn. Er werd gedanst alsof de bezoekers voor de laatste keer mochten clubben. Opvallend was dat de dames niet van het type 'graag geziene poppetje' waren, maar juist erg down to earth. Geen arrogante blikken, maar gezelligheid voerde de boventoon in 11. Verder: een goed geluid en visuals die niet teveel aandacht trokken, zodat het over het algemeen lekker donker bleef op de dansvloer.


Henrik 'I can't come cause my cat died' Schwarz is overduidelijk een gevoelig persoon. Dat zie je nog maar weinig bij de huidige generatie artiesten. Stoer doen om het stoer doen is leuk, maar op de planken vallen veel artiesten met zo'n houding door de mand.
Gewapend met alleen een laptop (Ableton) en limiter was Henrik Schwarz vastbesloten om zijn diepste gevoelens te delen met de aanwezigen. Fluitend en joelend werd zijn eerste track door het publiek in ontvangst genomen.


Een bonte mix van eigen tracks en remixen passeerde de revue. Toen hij overging op pure funk, was de dansvloer te klein. Let wel: we hebben het niet over een breakbeatje hier en een funk- en soulsampletje daar. Dit was veel meer dan dat. Het oude funkgevoel betoverde de 11 en de knietjes van de bezoekers knikten alsof ze James Brown in levenden lijve waren. En op het moment dat we bij onszelf afvroegen of er ooit nog een vierkwartsmaat aan te pas zou komen, werden onze verlangens bevredigd. Meestal bij dit soort overgangen, gaat de energie verloren en moet je opnieuw naar een ritme zoeken. Dit keer verliep het echter zo soepel, dat niemand de toch wel abrupte overgang van funk naar house in de gaten had.


Met Stevie Wonder's 'Happy Birthday', gedraaid vanwege de verjaardag van medeorganisator Olaf Boswijk, sloot Schwarz zijn indrukwekkende performance af. Een set waarin de mooiste platen van zijn nieuwe DJ Kicks mixalbum voorbij kwamen, waaronder natuurlijk zijn remix van Coldcut's 'Walk a mile in my shoes' en zijn eigen 'Leave my head alone brain'. Toen DJ Melon de bezoekers vervolgens trakteerde op het stevigere house- en technowerk, zetten wij de terugreis naar Rotterdam in. Dromend over een soort 11 in de Maasstad.

11
L2P-recensie DJ Kicks by Henrik Schwarz

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws