5daysoff @ Paradiso - Adam, 13 juli

Amsterdamse poptempel te klein voor Richie Hawtin

Intro: Voor de zesde keer waren Paradiso en de Melkweg in Amsterdam afgelopen week het toneel voor 5daysoff - het festival dat er naar streeft om jaarlijks het nieuwste en beste in elektronische muziek te programmeren. Donderdag stond minimal-koning Richie Hawtin op het programma.

Tekst: Sander
Foto's: .Puur..

Programma: Richie Hawtin, Troy Pierce, Heartthrob, Bart Skils, Gui Boratto, Kaito live, Koze, Kostas Hom, San Proper.
Bijzonderheden: Het begint inmiddels een vast gegeven te worden: Richie Hawtin op 5daysoff. Naast alle vernieuwende namen die jaarlijks worden geprogrammeerd, horen de vaandeldragers van de elektronische muziek natuurlijk ook thuis op dit festival. Alleen al het feit dat hij er vier jaar achtereen staat, toont aan dat Hawtin nog steeds wordt gezien als absolute vernieuwer binnen de technoscene. Iets wat het publiek ook weet. Het bordje 'sold out' hing dan ook aan de deur van de Paradiso.


Bij binnenkomst was Bart Skils inmiddels al klaar met zijn set en had Troy Pierce de plaats achter de draaitafels ingenomen. Zijn taak was het om de inmiddels goed gevulde zaal in beweging te krijgen. Iets wat niet moeilijk was, want het publiek had er echt zin in. De dikke baslijnen liet de zaal enkele malen exploderen, en ondanks wat mixfoutjes en iets te lange breaks, was de Paradiso klaar voor meer. En dat kregen de bezoekers in de vorm van Heartthrob.

De Amerikaan uit de M_nus stal gooit hoge ogen met zijn producties. Daarbij worden zijn live sets overal zeer enthousiast ontvangen. Hij was in de ogen van de organisatie de perfecte opwarming voor Hawtin. Opvallend om te zien dat er geen koptelefoon aan te pas kwam tijdens zijn set. Alle tracks flowden moeiteloos in elkaar over en dat wekt wel de indruk dat het allemaal niet zo live is als je zou denken. Neemt niet weg dat de muziek van Jesse Siminski echt geweldig was. Dikke party minimal, vette breaks en een zeer zuiver geluid zorgden ervoor dat Heartthrob de zaal helemaal mee kreeg en iedereen smachtend voor meer om 02.00 uur achter liet.


Het bovenzaaltje was ingeruimd voor de nieuwe helden van het Kompakt-label. De Japanner Kaito zette een live-set neer met wonderschone zweefhouse, gadegeslagen door een handjevol liefhebbers. Ook de rising star uit Brazilie, Gui Boratto, stond hier geprogrammeerd. Met veel eigen werk maar niet al te strak mixend kreeg hij het zaaltje vol en aan het dansen. Jammer genoeg was het geluid in het bovenzaaltje slecht. Dof en absoluut niet pakkend.

Richie Hawtin verscheen op het podium en werd onthaald met een ovationeel applaus. Dat kwam ook door het feit dat hij aanwezig was en niet, zoals Villalobos en Luciano de avond ervoor, vast zat ergens in Spanje. Hij had er zichtbaar zin in en begon het optreden zeer sterk. Het eerste anderhalf uur was van een weergaloos niveau. Bijna onopgemerkt dook hij continue de diepte in om er binnen een paar minuten steeds weer uit te komen met geweldige party-platen. Het publiek smulde ervan en bij elke break gingen de handen massaal de lucht in.


Opeens leek hij de flow kwijt te raken en met een paar slechte mixen verdween de opgebouwde energie enigszins uit de zaal. Wat volgde was drie kwartier hele diepe techno met erg veel te lange breaks. Net op het moment dat je merkte dat de zaal onrustig werd, pakte hij het opeens weer op om vervolgens het laatste half uur subliem af te sluiten met vette feestplaten. De Paradiso barstte welhaast uit zijn voegen, zelfs met het licht aan was de laatste plaat (een productie van de nog aanwezige Heartthrob) misschien wel het hoogtepunt van de avond. Kippenvel!


Dieptepunt: Het geluid in de bovenzaal. De tegenwoordig aanwezige decibelmeter stond op 105db, maar de muziek kwam hier totaal niet tot zijn recht, en dat terwijl het geluid in de grote zaal kraakhelder was.
Hoogtepunt: Muzikaal gezien was Richie Hawtin de held van de dag. De eerste anderhalf uur van zijn set was het echt smullen geblazen. Met een constante flow van diep naar party hield hij heel de Paradiso in zijn greep. Ook het einde was geweldig. Met de lampen al aan zette hij de hele tent nog eenmaal op zijn kop met 'Baby Kate' van Heartthrob, waar de betreffende producer Richie Hawtin hoogstpersoonlijk voor kwam bedanken.


Opmerkingen Bezoeker: Nadat Richie er een vette plaat opgooit, nadat hij drie kwartier de draad enigsinds kwijt was, merkt een bezoeker op: "Dat is wat we willen! Is het nou echt zo moeilijk? Hij kijkt toch ook af en toe de zaal in".
Decoratie: Weinig tot geen, maar dat is in een prachtige zaal als de Paradiso ook niet nodig. De visuals op het megascherm achter de dj waren van tijd tot tijd zeer pakkend.
Sfeer: Subliem! Lang geleden dat er zo'n mooie sfeer op een feest hing. Elke break werd aangegrepen om massaal de handen de lucht in te gooien en te joelen. Ook de opstelling van de dj-booth waarbij de rest van het podium toegankelijk was voor bezoekers en dus bomvol stond, was een schot in de roos.


Wat goed was: Ondanks dat het uitverkocht was, zaten de bezoekers niet als haringen in een ton in de grote zaal. Iets dat bij andere Voltt avonden nog wel eens het geval was. Zeker aan de zijkanten was er genoeg ruimte om te dansen zonder continue op iemand zijn tenen te staan.
Wat mag beter: Paradiso zou er eens aan kunnen denken om ergens nog een toiletblok te bouwen. De toiletten waren heel de nacht uberdruk en qua temparatuur en luchtvochtigheid leek het of je je in de basement van Tresor bevond.
Bezoekersaantal: Uitverkocht.
Oordeel: Een geweldige avond om niet snel te vergeten!
Love2party Tip: Als je hem nog niet hebt, snel de cd DE9 | Transitions aanschaffen!

Paradiso