STRP festival @ Strijp-s - Eindhoven, 24 t/m 26 mrt

Grappige interactie tussen mens en machine

Intro: Het STRP festival is een nieuw concept waarmee Eindhoven als kunst en techniekstad op de kaart wordt gezet. Drie jaar lang heeft de organisatie geploeterd om dit festival, op de oude industriele Philips locatie Strijp-S, te verwezenlijken. Een keur aan internationale robot- en mediakunstenaars was uitgenodigd om deel te nemen aan een grote expositie. Met de hulp van Lady Aida was er een groots nachtprogramma opgezet, met grote acts uit binnen- en buitenland. De combinatie hallenfeest en kunstmanifestatie was in Nederland nog nooit eerder uitgeprobeerd. Aangevuld met lezingen, films en workshops, zag de eerste editie van STRP het daglicht als een veelbelovend festival.

Tekst en Foto's: Stamp

Programma: Muziek: Beautyon, Dijf Sanders, Caz One, David Grubbs, Vert, Steffi, Dexter, Robob, Atom Heart, Eboman, Lady Aida, Jeff Mills, Rick Angel, Octave One, Secret Cinema, Daniel Wang, Taeji Sawai, Yutaka Makino, Zeena Parkins & Ikue Imori, Dickel Demasiado, Kettel, Geigercounting, Hrvatski, Elle Bandita, Ra-X, Joris Voorn, Like a Tim, Solid Decay, Pipslab, Peter Greenaway, Addictive TV, Ari Daily, DMX Krex, Derrick May, Martyn, Krust. Daarnaast; enkele live cinema acts, een paar lezingen, films en een grote expositie.



Gezien of gehoord: Op de vrijdag was het een beetje behelpen qua muziek. Dijf Sanders gaf al vroeg op de avond een mooi electro / akoestisch optreden. Samen met twee andere muziekanten speelde Dijf wat nummers van zijn funky repertoire. Eboman's project met interactieve handschoenen die als controllers dienen voor live video en geluid scratching, kwam wat chaotisch over en werd op sommige momenten bruut verstoord door de meegebrachte MC. Karl Bartos gaf een redelijk inspiratieloos concert vol Kraftwerk-nummers dat met simplistische visuals werd 'opgeleukt'.



Het meest veelbelovende optreden van de avond, dat van Vert, liep helemaal de soep in doordat het geluid verschrikkelijk slecht was afgesteld. Jeff Mills deed zijn ding, zoals hij dat al vaker deed, de aanvullende DVD mixen voegden weinig toe. Bij Steffi en Dexter was het natuurlijk voornamelijk electro wat de klok sloeg. Goeie electro, dat zeker, maar weinig verassend. Een hoogtepuntje werd bereikt bij het optreden van de broers van Octave One, die voor de gelegenheid met zijn tweeen waren gekomen en als verassing Ann Saunderson hadden meegenomen die live vocalen verzorgde bij hun hit Black Water. Secret Cinema klaarde het karwei in de grote zaal met een stevige set.



De mooiste optredens van de avond kwamen uit de live cinema hoek. Live cinema is het concept waarbij geluid en beeld beiden tegelijkertijd live worden gegenereerd. De Belgische broertjes van Rotor stalen op Sonic Acts ook al de show en lieten hier nogmaals zien dat ze een ijzersterk concept in handen hebben. Maar het meest verbazingwekkende optreden kwam van de groep Optical Machines. Zonder een computer te gebruiken, genereerde zij de meest waanzinnige visuele patronen. Ze filmden ronddraaiende objecten die ze op platen hadden vastgeplakt en werden afgespeeld op doodgewone technics. Door verschillende patronen tegen elkaar in te laten bewegen, ontstonden prachtige beelden.



Op zaterdag gaf de muziek meer voldoening. De muziektheaterperformance 'The Washing Powder Conspiracy' van het PIPS:lab collectief is een hilarische show die zich richt op waspoeder, wassen en alle daarbij komende activiteiten. Geniaal tot leven gebracht op oude wasmachines en drogers. In de kleine zaal was het daarna lekker dansen op de latin electro beats van Dickel Demasiado. Peter Greenaway en Addictive TV gaven ondertussen voor het al vroeg bij elkaar gestroomde publiek achtereenvolgens een DJ/VJ show. Waarbij de eerste samenwerkte met DJ Radar en de tweede hun eigen beats produceerden en opvulden met videosamples. Neerlands hoop in bange elektronicadagen Kettel, gaf een redelijk dansbare set weg die alweer werd verpest door het slechte geluid in de kleine zaal. Echter zodra Metro Area helft Daniel Wang plaatsnam achter de decks, klonk de boel al een stuk beter. Discoklappers en een stapel flauwe hits gingen er in als koek door de vrolijke verschijning van Wang achter de decks.



Het hoogtepunt van de avond vond alweer plaats in de filmzaal. De live cinema groep Skoltz Kolgen speelde een betoverende set vol abstracte beelden en geluidscollages. Heerlijk om bij weg te dromen, de pure symbiose van beeld en geluid. Ed DMX liet zich van zijn vrolijkste kant zien met een lekker vloeiende electro set. De eerste afhaker van de avond was HRVATSKI, zijn geplande live optreden kwam te vervallen. Hij werd vervangen door dj Sah Sah Selecter misschien wel de meest getalenteerde elektronica dj van Nederland. Onnavolgbare beats om van te smullen, hartstikke strak gemixt, maar alweer dat slechte geluid in de kleine zaal. Derrick May leek het ook af te laten weten, maar kwam een uur later dan zijn set gepland was toch het podium op lopen. Slecht was het niet, maar hij draaide niet een van zijn betere sets. Bij Joris Voorn en Like a Tim in de kleine zaal was de muziek een stuk interessanter, alleen was het dit keer niet het geluid maar de spekgladde vloer die het dansen tot een ware kunst maakte. De blazende drum en bass beats van oud gediende DJ Krust waren na zo'n weekend net iets te veel van het goede. Al ging het publiek er nog wel helemaal voor.



Bijzonderheden: De doorlopende expositie in de aangrenzende hallen van het complex bevatte veel moois op het gebied aan robotkunst. Vrij rondlopende robots bracht een grappige interactie teweeg tussen mens en machine. De interactieve installaties trokken veel bekijks overdag. Een zeer gemengd publiek stond zich dagelijks te vergapen aan de bijzondere creaties. De serie lezingen die overdag werden gegeven, miste een duidelijk lijn of thema. Toch waren alle sprekers zeer boeiend en de stof leerzaam. Voor de volgende keer is het een goed idee om meer tijd te stoppen in een samenhangend lezingenprogramma.



Hoogtepunt: Skoltz Kolgen, pure poetische symbiose tussen geluid en beeld.
Dieptepunt: Elle Bandita: wat een herrie en een flauwe performance
Mening Bezoeker: bezoeker Eelco (23): "Hadikiplainaway!"
Decoratie: Op de robots en installaties na was het complex niet echt gedecoreerd. Was ook niet echt nodig. De vele projectieschermen gaven de grote hal meteen een goede uitstraling.
Sfeer: Overdag viel de verwondering te voelen, 's avonds werd er uitbundig gefeest.



Wat mag beter: Het geluid in de kleine zaal was een paar keer echt dramatisch slecht afgesteld. Een goede geluidsman zou niet onwenselijk zijn geweest. De muzikale programmering had iets creatiever gemogen. Veel van de geijkte technonamen, waarop het festival toch een beetje steunde, maakten hun naam en faam niet waar.
Prijs/Kwaliteitsverhouding: De expo los was 8.50 euro, een mooie prijs. Een combiticket voor 1 avond was 20 euro, ook goed te doen. Een passe-partout was 33 euro, ook schappelijk. Kinder onder de 4 jaar mochten gratis, en tot 12 jaar hoefde je slechts 5 euro van je zakgeld in te leveren. Hetgeen er toe leidde dat er een boel kinderen op het festival rond liepen.



Bezoekersaantal: Rond de 8000, veel man (TU Eindhoven en robots, goeie combi) en 's avond ook veel vrouw en een bonte verzameling kinderen.
Love2party Tip: )toon) festival 4 t/m 9 april in Haarlem,
Oordeel: Voor een 'eerste keer' stond het festival als een huis. Een geslaagde expositie en een redelijk muziekprogramma. Goed bezocht en een goede sfeer.

STRP