Must presents Deja-vu @ Nighttown - Rdam, 25 nov

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Een leuk feestje, maar zeker geen 8


Intro: Organisator Must is sinds koninginnedag 2003 een begrip in het Rotterdamse nachtleven. Op diverse onalledaagse locaties in de Maasstad worden feesten gegeven die een ouder publiek trekken dan de reguliere clubs. Dat moet ook wel, want de kaartprijs om in unieke plaatsen als de Sint-Laurenskerk of de Schiecentrale te kunnen feesten, is niet voor de poes.

Tekst: Marcel
Foto's: Cynthia


Programma: Dj's Denniz, Erick-E & Ronald Molendijk in de grote zaal. Miss Monica in de theaterzaal.
Bijzonderheden: Wanneer Must uitwijkt naar de Thalia Lounge of in dit geval Nighttown, blijft die kaartprijs aan de hoge kant. Geef de heren organisatoren eens ongelijk, de bezoekers komen toch wel. Ook voor aanvang van deze editie, bij een entreeprijs van 25 euro, is het feest helemaal uitverkocht. Dat is een prima prestatie voor een tijd waarin het niet best met de clubscene gesteld is.



Niet chique en met klasse, maar sexy, stads en stoer, luidt de oneliner voor de derde aflevering van Deja-vu. Toch zijn er vanavond heren in pak naar de West-Kruiskade gekomen om naar de klassieke housetunes van good old Erick-E, Ronald Molendijk en Miss Monica te luisteren. De charismatische dj Denniz trapt af met een opwarmende set, waarin elke plaat wel herinneringen oproept bij de binnendruppelende mensen. Opvallend is het harde geroezemoes dat boven de klanken van de enthousiaste dj uitstijgt. Maar het feest komt tegen middernacht aardig op gang. Het blijft een mooi gezicht om de grote zaal van Nighttown bomvol te zien met mensen die er echt zin in hebben. Daarbij draait Denniz een aardige set vol oude vertrouwde clubplaten. Niet al te moeilijk, zoals we in de brabbelbox al hebben kunnen lezen, maar wel met een hoog feestgehalte. De pijnlijke misser 'A Deeper Love' van C+C Music Factory nemen we op de koop toe.



Terwijl er sterretjes worden uitgedeeld en de danseressen zich op het podium naakt achter witte doeken voortbewegen, verbaast Erick-E vriend en vijand met het geluid van Tyree Cooper. Hoewel het publiek even moet wennen aan het contrast tussen de Amsterdamse house-dj en zijn voorganger, stijgt de stemming op dansvloer van de grote zaal tot ongekende hoogte. Erick-E wisselt hiphop en ook acid af met een clubby housesound die we kennen van zijn succesvolle Work mixalbums, 'back in the days'.



In het theater, waar Miss Monica het roer vanavond alleen in handen heeft, klinken de stevigere classics. Noem het maar gerust old skool. Het geluid van Speedy J's 'Pull Over' bijvoorbeeld. Of soms dezelfde clubplaten die in de grote zaal klinken, maar dan een tandje sneller. Typisch Miss Monica dus, die voor deze gelegenheid eigenlijk in de Basement had moeten staan. Dat is toch de plaats waar ze begin jaren negentig groot is geworden. Alleen gaat dat vanavond moeilijk, omdat de kelder volgelopen is met water. Toch weet het publiek het theater, ondanks de lage temperatuur, tot een uur of half vier te vinden. Dan zit het erop voor Monica, die de volgende dag weer een set vol classics zal draaien tijdens de Parkzicht-reunie in het Maasgebouw.

Als iemand het recht heeft om dit feest te mogen afsluiten, dan is het Ronald Molendijk wel. Zeker in de periode '90 - '92 is hij de grote man van Nighttown. Zijn lange sets op de zaterdagavonden, begin jaren negentig, staan in het geheugen van heel wat oude partygangers gegrift. Vooral bij het publiek dat vanavond gekomen is. Voor velen van hen is dat een periode waarin er nog elk weekend gestapt werd. In tegenstelling tot vandaag de dag. Uitgaan in Rotterdamse binnenstad doe je nu eenmaal minder met een koophuis in Carnisselande en twee kinderen die om acht uur 's ochtends naast je bed staan te bleren. Maar vanavond zijn de kleintjes bij opa en oma, en gaat het huishoudgeld op aan drank, drugs en taxikosten. Dat kan niet elke maand, dus wacht Must tot drie februari met een nieuwe feest in de Sint-Laurenskerk.

Sfeer: Uitstekend. Vooral tijdens het optreden van Erick-E, die echt op dreef was. Ook tijdens de laatste platen van Ronald Molendijk (het nog steeds prachtige 'To Be In Love' van de Masters at Work gemixt met Jam & Spoon's tijdloze pianohouse op 'Odyssey To Anyoona')
Decors en aankleding: Matig. De grote zaal hing vol met grote ballonnen. Achter de dj waren enorme vrouwenlippen opgehangen. Het theater was een kille bedoening. Op de warme old skool sounds van Miss Monica na dan.
Mening bezoeker: Sander de Kramer: "Een leuk feestje, maar zeker geen 8"

Hoogtepunt: Tyree Cooper!
Dieptepunt: C+C Music Factory
Wat mag er beter: Dj's die draaien op een deja-vu feest waar gerefereerd wordt naar een bepaald tijdperk, zouden ook alleen de platen uit die tijd moeten draaien. Daar heeft eigenlijk alleen Erick-E zich aan gehouden.
Prijs/kwaliteit verhouding: 25 euro is een schandalig hoge ticketprijs. Vroeger, toen de euro nog een gulden was, betaalde je voor zo'n avondje Nighttown FL 10,- En dan kreeg je Harry Lemon8 en Eric Denz da Denz er nog bij ook.
Love2Party tip: Bezoek eens een editie van OWAP.
Oordeel: Gezellig feest met een grote, vaste aanhang bezoekers.

Must
Nighttown

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws