Todaysart @ Centrum Den Haag, 22 & 23 sept

Publiek dwaalt doelloos door de stad

Doordat er zo veel locaties werden gebruikt voor het Haagse culturele festival Todaysart, was het nogal een gedoe om op tijd op de juiste plek te zijn. Het fraai vormgegeven maar ook onduidelijke programmaboekje was alles behalve een goede gids. Hierdoor dwaalde een groot deel van het publiek doelloos door de stad. Veel evenementen werden dan ook slecht bezocht. Doodzonde voor een even uitstekend als divers geprogrammeerd evenement.

Tekst en Foto's: Stamp

Programma: Een waslijst aan kunstenaars, musici en theater/performance groepen.



Gezien of gehoord: Door het centrum van Den Haag waren over verschillende locaties verspreid allerlei installaties en andere kunstuitingen te zien. Hoogtepunten waren de interactieve geluidsinstallatie van Staalplaat in het oude Stroomgebouw en het videowerk van Mateusz Herczka in de nieuwe kerk. Qua optredens was er ook een boel te zien en te horen. Hierbij sprong de LaserSound optredens van Edwin van der Heijden erg in het oog. Van de eerste avond waren vooral de gestoorde optredens van Kevin Blechdom en Felix Kubin erg vermakelijk. Het live-cinema optreden van de Zwitserse kunstenaar Jasch was fenomenaal. De afsluitende dj set van Jef Milligan in de prachtige grote zaal van het Theater aan het spui was ook erg sterk. De tweede avond maakte DJ Grazzhopper met zijn DJ Bigband de blits, en trakteerde de uit Chicago afkomstige Traxx het publiek in het Paard op een heerlijke diepe set, na een daarvoor redelijk tegenvallende avond.



Hoogtepunt: DJ Traxx uit Chicago, die na twee tegenvallende sets in de grote zaal van het Paard de boel op zijn kop zette, met een uur aan onbekende dampende Chicago-techno. En Kevin Blechdom, die maar weer eens liet zien hoe mooi tegendraadsheid kan zijn. Haar klapstuk was het zingen van 'Oh Holy Night', terwijl ze zichzelf met ontbloot bovenlijf insmeerde met kippenlevertjes. Ziek.


Dieptepunt: Het programmaboekje. Mooi maar een waardeloze raadgever.
Mening Bezoeker: "Echte tieten zijn beter", zei een bezoeker toen hij de George Micheal lookalike McCarthy zijn trieste wanvertoning zag leveren.



Decoratie: Top, het Spuiplein was twee dagen omgetoverd tot het hart van het festival. Het hotel, de bandenkunstenaars en de videoprojecties zorgden voor visueel spektakel.
Sfeer: Was per locatie verschillend. Voornamelijk erg positief, maar wel terughoudend. Vooral in de late uurtjes was de energie er een beetje uit.
Wat mag beter: De prijs, of in ieder geval moet er de mogelijkheid zijn een los kaartje te kopen voor de mensen die alleen een van de feesten willen bezoeken. En het programmaboekje. Nogmaals, echt mooi vormgegeven, maar hopeloos onduidelijk.



Prijs/kwaliteitsverhouding: Als je voor het volledige festival ging, was 25 euro voor twee dagen heel netjes. Mensen die voor een specifiek gedeelte kwamen, moesten relatief diep in de buidel tasten.
Bezoekersaantal: Echt geen idee. Een gokje: zo'n vijfduizend mensen.
Oordeel: Een goed initiatief dat nog net iets meer aandacht aan de uitwerking verdient.

Todays Art