Maison Royale @ Westergas - Adam, 26 & 27 mrt

Nieuwerwetsch feest voor well-dressed people

De aankondiging van Maison Royale wekte de nodige jeuk op. Een 'nieuwerwetsch feest' voor 'well-dressed people die de disco en house wel een beetje ontgroeid zijn', waar de kinderen in een creche gestald worden, zodat paps en mams nog een keer een dansje kunnen doen. 'Wel lekker uit, maar niet te', stond letterlijk geschreven op de flyer. Met de nodige bedenkingen vetrokken we naar de Westergas.

Tekst: Roelf Jan
Foto's: Jos Kottmann

Big Band Balance

Flowraiders

"Waar is het mis gegaan tussen de 'summer of love' in 1988 en nu?", vroeg ik me af. Wanneer werden de acidhouse, de gekraakte loodsen, de XTC en vrije liefde verruild voor 'nouveau disko', 'le salon du jazz', onbetaalbare cocktails en een kindercreche? Misschien ligt het antwoord besloten in een simpele rekensom. Mensen die in '88 met een stroboscoop op hun hoofd stonden te raven, zijn inmiddels de dertig ruim gepasseerd, waarbij de onvermijdelijke wetmatigheden in werking treden: een drukke baan, een dikke hypotheek en kinderen. Zelfs Ozzy Osbourne is een keurige huisman geworden.

Magic Number

Snel na binnenkomst in de schitterend gedecoreerde Gashouder, moest ik toegeven dat ik er volledig naast had gezeten. Mijn scepsis bleek totaal onterecht te zijn geweest. Dit was geen oubollige 'Radio 10 Gold-dance classics party' waar vrouwen in een kring om hun handtasjes dansen op Boney M. Dit was een tot in de puntjes verzorgd feest waar de aankleding, sfeer, muziek en publiek gewoon klopte.

Nathalie Garnider

In de Gashouder verzorgde restaurants als de Blender, Kong Fu en Bazar eten uit alle windstreken, bij een bar kon je zelf cocktails maken en in drie zogenaamde spiegeltenten verzorgde een keur aan dj's en bands de muziek. Twee van deze tenten stonden buiten de Gashouder opgesteld, waardoor de indrukwekkende ruimte van de Gashouder behouden bleef. Eigenlijk had Maison Royale het meeste weg van de Parade zonder toneel en cabaret, maar met muziek. En met de muziek was ook niets mis. Integendeel zelfs.






In de funk-tent liet Gerd met een warme mix van funk, house en broken beats horen waarom hij een van de meest ondergewaardeerde dj's van ons land is. Het valt op dat dit geluid steeds gemakkelijker opgepikt wordt door de bezoekers, terwijl het niet de meest toegankelijke muziek is. De band Electro Coco zorgde met hun Braziliaanse sound voor een bloedhete "Salle de Monde", Mr.Wix bewees dat zijn muzikale smaak stukken breder is dan alleen hiphop en Real el Canario deinsde er niet voor terug om Human League's "Don't you want me baby" op de draaitafel te leggen.

Atjazz

Jamie Jimpster

Maar belangrijker dan de muziek was de gezelligheid. Er werd gedronken, gepraat, gelachen maar vooral genoten. Zonder pillen, zonder stroboscoop en zonder beukende acid, maar met een drankje, in een prachtige ambiance en met prima muziek. En die kindercreche heb ik uiteindelijk niet eens kunnen ontdekken.

Maison Royale