5 days off (donderdag) @ Melkweg - Amsterdam, 15 juli

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Night Of The Laptop



Op de tweede dag van het 5 days off festival was het de beurt aan het experiment. Een spannende, vooruitstrevende programmering met artiesten uit de Warp-stal en een label-showcase van T.Raumschmiere's Shitkatapult-label. Een goedbezochte sfeervolle avond was het gevolg met meer dan genoeg muzikale verrassingen. Grootste constante op deze avond was natuurlijk de laptop. De meeste artiesten hadden trouw hun bestickerde Appletjes meegenomen en pielden wat met de knoppen op de bakken.

Tekst: Menno
Foto's: Iddo

De eerste live-act van de avond voor de Shitkatapult-showcase was de Duitse Apparat (Sascha Ring) uit Berlijn. Met mokerslagen op de eerste en derde tal bouwde de man dansbare tracks op met dromerige melodielijnen en stevige elektro-getinte beats. De zaal vond het prachtig, wat helaas niet goed uitkwam voor Team Shadetek in de andere zaal. Zij moesten het doen met een handjevol biernippende kijkers, en zelfs voor dat publiek konden ze geen indruk achterlaten met hun los aan elkaar hangende kakofonie.

De beide zalen waren goedgevuld, hoewel er altijd een zaal aanzienlijk voller was dan de ander. Toen Chris Clark aantrad stroomde de Max vol met liefhebbers van zijn harde, zieke beats. Wie zijn show afgelopen februari in Paradiso meegemaakt had, kon al wel raden wat voor show dit zou worden: een rariteitenkabinet van zieke beats die knetteren, ratelen en bovendien het publiek compleet in de ban houden. Bij Chris Clark weet je nooit wat er gaat komen: of hij gooit er een lullaby tegenaan om je daarna met vadsige breakbeat om de oren te slaan of hij slingert vanuit een muur van ruis gabberbeats de zaal in. Een indrukwekkende, spannende show.



In de Oude Zaal was T.Raumschmiere begonnen aan zijn dj-set. Een zeer degelijke, gevarieerde mix die zeker voldoende zou zijn op willekeurig technofeest. De zaal was vol en mensen hadden het naar hun zin. Maarja, dit is toch 5 days off en dan heb je als Duitse elektropunker maar op te boksen tegen de permanent in toeval verkerende Jamie Lidell. T.Raumschmiere zorgde voor het hap-slik-weg werk, terwijl Jamie Lidell de avond stal met een daverende feelgood-show. Met zijn stem, twee microfoons, een laptop, een korg en een mengpaneeltje construeerde hij met zijn beatboxtalenten in luttele seconden funky ritmes waar hij vervolgens met zijn enorme stembereik overheen soleerde. Met zijn enthousiasme kreeg de improviserende flierefluiter de hele zaal plat. Wat een soul, wat een show. Tijdens het optreden van Lidell in de Max-zaal trad na T.Raumschmiere Hakan Lidbo nog aan met een zwoegende mix van funky minimal en house waar de jaren tachtig ook nog om de hoek kwamen kijken. Minstens net zo een groot feest als bij Lidell.



Na Jamie Lidell en Hakan Lidbo was het over met de live-acts en sloten Matthew Herbert en Peter Grummich in beide zalen af met dansbare degelijke dj-sets. De organisatie kan terugkijken op een zeer geslaagde donderdagavond, waarin alle optredens iets bijzonders te bieden hadden. De sfeer in de Melkweg was de hele avond gemoedelijk en open. Zulke avonden, met een doordachte programmering van net even wat vooruitstrevendere artiesten zouden meer georganiseerd moeten worden in dit land waar muzikaal conservatisme totalitair lijkt te heersen over party-organisaties. Een grote pluim voor 5 days off, de artiesten en de mensen die er waren. Want die hebben er een bijzondere avond van gemaakt.

Onze excuses voor het geringe beeldmateriaal. Er waren wat technische problemen.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws