Soulpunkers on Discospeed @ N&W, R'dam - 29 nov

La grande finale wordt vervolgd

De afgelopen tijd is er genoeg te doen geweest rond om de verhuizing van Neerlands meest vermaarde club. Door de gemeente en fans in het hart gesloten, maar door omwonenden weggepest, verkast NoW&WoW februari 2004 naar een nieuwe locatie. De Graansilo bij de Rotterdamse Maashaven wordt de nieuwe vrijplaats voor Langenbach en consorten om hun geesteskindjes opnieuw leven in te blazen. Voor zover ze hun laatste adem hebben uitgeblazen, want zaterdag 29 november vonden wederom duizenden liefhebbers hun weg naar het voormalige pakhuis aan de Lloydstraat. Opnieuw zou dit de allerlaatste mogelijkheid zijn om een thema-avond te beleven op de plek waar N&W groot is geworden. Toch is er hoop voor degenen die deze kans onbenut hebben gelaten. Voor Tweede Kerstdag en Oud & Nieuw heeft de organisatie twee aanvragen ingediend om het nog eens dunnetjes over te mogen doen.

Tekst & foto's: Robin




Deze keer stond er een editie van Soulpunkers on Discospeed op het programma, de voorloper van de Urban Eclectic feesten. De aankondiging loog er niet om en dus waren de verwachtingen hoog gespannen. Een gevarieerde line-up en het nodige maatschappelijk engagement moesten invulling geven aan de avond. De grote zaal werd het toneel van een parodie op het nabijgelegen benzinestation. Waar de hufterigheid in de samenleving op de hak moest worden genomen, werd het vooral een bonte verkleedpartij met impulsief theater. Voor wie zich een weg wist te banen naar de WoW stond soortgelijk vertier te wachten. Hier viel de huidige R&B-cultuur en haar vertolkers satire ten deel. Omgedoopt tot Jennifer Loopass en Christina Akeligeklere werden beiden te midden van andere pispalen het mikpunt van pestgrage bekogelaars.



De zaterdagavond werd ingeluid door N&W-resident Lacroix. Deze begin dertiger, en initiator van de Liberated feesten, zette een prima optreden neer. Met lekkere up-tempo platen wist hij de sfeer er al voor de topdrukte goed in te krijgen. Na Lacroix was het een uur na middernacht de beurt aan een ander kind aan huis, Jip Deluxe. Als jongere broer van Jeroen Rietbergen begon hij ooit als pupil van die andere Soulvation voorman, Ronald Molendijk. Na een korte loopbaan bij platenzaak Basic Beat is de ster van dit muziekdier snel gerezen. Ondanks enkele technische foutjes draaide Jip Deluxe tijdens het derde deel van 'La grande finale' een fatsoenlijke set. Niemand minder dan Lucien Foort mocht de laatste uren in de NoW voor zijn rekening nemen. Van drie tot zes wist de volleerde muzikant en producer het merendeel van de aanwezigen goed te vermaken.



Terwijl in de NoW de compilatie cd's van Turn up the Bass boven water werden gehaald, zetten in de WoW vooral hiphop klassiekers de toon. Onder de regie van Hitmeister D, L-Dopa en Real el Canario werd een heel spectrum aan muziekstijlen ten gehore gebracht. Een ware beestenboel van dance, electro en hiphop tot rock en phunk was het prettige gevolg. Verder gaf de Belgische formatie Vive la Fete een verrassend optreden. Het duo blikte terug op de onbevangen popsound van de jaren tachtig met als leidraad onmiskenbare electro. Alhoewel de voorgenomen speerpunten van het thema beperkt bleven tot wat vermakelijke toneelstukjes, werd deze editie van Soulpunkers on Discospeed een geslaagde avond. Het uiteindelijke resultaat was een aardschok aan eclectische geluiden met als episch centrum het St. Jobsveem.





Info: NoW&WoW