Cruises to Pleasure, Antwerpen, 12 april

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Cruises to pleasure, From Miami with love

Het fenomeen Cruises to Pleasure bestaat al jaren, maar voor mij was dit de tweede editie. Vier maanden geleden na het opwindende Sweet Dreams wist ik bij het zondagochtendgloren al dat ik alles in het werk zou stellen om de volgende keer weer mee te varen.

Tekst:FF Erik
Foto's:Paul




Weleens verloren geraakt op Belgische wegen? Geen land zo slecht 'bewegwijzerd' als Belgie. De onlogica waarmee op het laatste moment aangekondigde op- en afritten van 'dennottosnelweg' (rijksweg), die door een kliederende peuter op de landkaart lijken te zijn getekend, veroorzaken stress, vlekken in de nek en zweethanden bij chauffeur en passagiers. Dodenbochten zijn bij ons onder druk van verzekeringsmaatschappijen en mr. Pieter van Vollenhoven al lang aan de huidige normen van ons snelverkeer aangepast. Hou je vast jongens, daar gaan we! Na authentiek gehobbel over Vlaamse kasseien, langs straten die je aan Jambers doen denken, kom je dan vlakbij de megabioscoop uit. Achter een majestueuze brandweerkazerne ligt daar dan Partyschip 'De Catamaran Castle' aangemeerd. Kaai 63 blijkt achteraf heel simpel te vinden.


Wat moet je je voorstellen bij dit feest? Drie dekken, 1 damestoilet, 1 herentoilet (wel weinig maar het wachten duurde niet lang), 1 bonnenloket (tafel), 2 bars, 1 garderobetent, 1 bar met 2 lieve meisjes van Tao (natuurlijke energydrink), goed geluid , veel schalen die rondgingen met Chupa Chups snoep (lekker meefluiten op de muziek met je fluitlolly), overal zitjes, een massage en make-up hoek van Paola en een kapsalon op locatie.



Op het topdeck (Bubble Deck) werd voor een loungeruimte door de dj's niet kinderachtig gedraaid. Niet alleen maar van dat glazige gestaar met bijbehorend gefriemel op de matrassen, maar ook een druk bezet dansvloertje. Tafels vol gratis fruit & oesters hosted bij hippe cateraar Dam Central. Hier was de Antwerpse Jetset met een glas champagne in de hand te vinden. Aan de dure auto's op de kaai te zien komen ook de beter gesitueerden naar dit feestje. Dit geeft wel de broodnodige stijl aan een feest. Niet in de laatste plaats door de 'schone meiskes in sexy kleedjes.' Het exacte aantal bezoekers weet ik niet maar ik denk dat op de uitverkochte party 800 mensen waren. Waarvan ik er 100 uit Nederland schat.



De dj's waren nagenoeg dezelfde als bij de vorige editie. Als publiekstrekker was op deck 1 het fraaie hoogblonde fotomodel Joyce Mercedes geboekt. Normaal is progressive niet zo aan mij besteedt maar dit klonk prima. Goed geholpen door live percussie, mc Louis T en niet in de laatste plaats de dansende menigte. Die Belgen komen aan boord en zijn direct uitbundig, heel goed! Het geluid was vakkundig aangepast aan de lage plafonds, metalen wanden en lange ruimtes. Complimenten aan de geluidstechnici. Door een dolgedraaide rookmachine kon ik op een gegeven moment op m'n vrije avond mijn geoefendheid in 'veilige bewegingstechnieken in een met rook gevulde ruimte' op peil brengen. Ik had op deck 2 nog een praatje met de zus van een dj. 'Is dat dj Phill? Wablief? Joa, da's juust. Da's Fiel, ik ben zo fier op mijnen broer.'



De andere jongens op deck 2 (Marko, X-ian) heb ik vast gehoord, maar niet bewust. Het deed er ook niet zoveel toe. Het ging om het totaalbeeld en dat klopte. Ik heb niemand stil zien staan. Dat zegt genoeg. Rotterdams trots gaf vanaf drie uur benedendeks een one-man-show. Benny's vibe weerkaatste van het vooronder via de midscheeps richting achtersteven. Dicht omringt door een dansende afvaardiging van fans uit de Maasstad en de Scheldestad. Hij moest wel oppassen met springen (kloink) want het is een oud schip en vroeger waren de mensen gemiddeld 30 centimeter korter.



Bij een boot denk je aan smalle doorgangen, steile trappen en kleine ruimtes. Alleen dat van de steile trappen klopt. Door het aantal bezoekers zo te houden was er overal voldoende ruimte. Erg charmant was ook dat iemand die bij het voorbijgaan per ongeluk op je teen stond 'excuseer' zei. Meestal gevolgd door een ongedwongen praatje. Handig om snel in contact te komen: trap op haar teen en zeg 'excuseer'.

De bars draaiden nu, in tegenstelling tot bij Sweet Dreams, vele malen efficienter. Je hoefde nu niet meer een kwartier lang met je arm aan een natte bar gekleefd te staan, je aardigste en zwoelste blikken richting de barmeisjes werpend en met een paar propjes consumptiebon zwaaiend, om een paar glazen drank te bemachtigen. Het bonnensysteem werkt snel en als je er af en toe een euro tussen stopt zelfs nog sneller. Scheelt ook aanzienlijk in de sterkte van je mix. Het is maar een tip. Tijdens het wachten aan de bar heb ik meegemaakt dat wildvreemden, die eerder aan de beurt waren, vriendelijk voorstelden hen je bonnetjes te geven om jouw bestelling toe te voegen aan die van henzelf, om op die manier voor jou kostbare tijd te winnen. Waar maak je dat nog mee?



Ach, wat kunnen wij Nollanders (zijdegij nen Nollander?) nog veel van Belgische mensen leren. Ik weet nou niet of hier het collectieve feestvieren versterkt werd door drank (en drugs) of zou het gewoon het zuidelijke 'joi de vivre' zijn? Het kan natuurlijk ook liggen aan het letterlijk in hetzelfde schuitje zitten met een paar honderd partypeople, maar deze saamhorigheid, gemoedelijkheid en de openheid brengt bij mij een gevoel van lang vervlogen tijden terug. Iets wat in Dance-Nederland al geruime tijd ergens diep weggestopt lijkt te zitten. Ik zie te vaak dat iedereen wel wil, maar ogenschijnlijk begrensd is door achterdocht, schaamte, kapsones of weet ik veel wat. Het blijft bij stiekem kijken vanachter de typisch Nederlandse schutting. Gluren vanachter de spreekwoordelijke geraniums. Kunnen we daar niet wat aan doen met z'n allen? Niet dat het op alle feesten dramatisch ongezellig is, maar het kan vaak allemaal veel losser. Ik hoor van verschillende mensen dat het bijvoorbeeld in Barcelona ook zo goed feesten is. Zelfs in de mega-discotheken viert iedereen daar met elkaar 1 feest. Terwijl ik vaak merk dat hier tientallen eenmansfeestjes binnen een party aan de gang zijn.



Misschien moeten er weer eens wat meer party's op boten komen bij ons. Dat zou de broodnodige party-saamhorigheid misschien ten goede komen. En misschien scheelt het ook nog met het krijgen van vergunningen. Ik geloof dat het varen op de Schelde zaterdag aan velen compleet voorbij ging. Maakt niet uit. Mensen met al wat drankjes op gebruikten hun zeebenen reeds toen de Catamaran Castle nog met de trossen vast aan de kaai lag. Dit om de ontregelde coordinatie te compenseren. Ik vond het wel wat hebben, dat nachtelijk varen. Buiten lekker uitwaaien op het achterdek. I'm the king of the world! Wat? O ja, dat was op de boeg.

Kortom, met het thema Miami had deze Cruises to Pleasure eigenlijk niet zo veel te maken. Het aantal heren was wat mij betreft iets te hoog, maar dat zijn de enige opmerkingen. Daardoor was het 'helegaar niet minder plezant.' Ik vond het een openbaring. Verandering van stad doet eten. Cruises to pleasure zet voor slechts een nacht op een partyschip een goed gelukt feest neer. Met een sfeer die absoluut navolging verdient. Volgende keer monster ik weer aan.

Belgen zijn aardig, Belgische meisjes zijn lief. Ik ga maar eens solliciteren bij die kazerne aan Kaai 63.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws