Awakenings Festival, 25 aug

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

Zo warm had het nou ook weer niet gehoeven, moeten Rocco en consorten gedacht hebben. Op een van de warmste dagen van 2001, dik boven de 30 graden, is de eerste editie van Awakenings festival een feit. Hoge verwachtingen trok ons richting Spaarnwoude. Een line-up waar je U tegen zegt en een stralende zon zouden dit een onvergetelijke dag moeten maken. Na een hete autorit zonder lange files wordt de auto zonder problemen geparkeerd. Geen lange rijen bij de deur en ook bij de muntverkoop loopt alles gesmeerd. Munten zijn belangrijk want drinken is vandaag prioriteit nummer 1! Prijzen liggen op festivalniveau, alleen 8 piek voor een flesje water is wel wat overdreven. Met het drankje in de hand, tijd om het terrein aan een inspectie te onderwerpen.




Shinedoe



Er is veel verschillend publiek, maar overduidelijk allemaal mensen die er zin in hebben. Het terrein is een grote driehoek met 1 outdoor stage en 2 grote tenten in de hoeken en 1 kleinere tent naast de ingang. Eenzelfde soort outdoor stage als het hardhouse podium op Dance Valley. De tenten zijn indrukwekkend. In de vorm van een huis en helemaal wit. De temperatuur in de tenten ligt hoog, maar het kan. 'Als hier de tenten van Lowlands hadden gestaan, dan was het nog 2 keer zo warm geweest' vertellen meerdere bezoekers mij. Ook het geluid was zoals verwacht goed.



Bailey

Miss Djax


Op de mainstage doet Shinedoe haar best om het publiek te vermaken. En dat lukt prima. Met de zon en de muziek is iedereen lekker in zijn element, alhoewel het dansen logischerwijs vaak heen en weer bewegen is. In tent X draait op dat moment Seutek. Seutek, een goede bekende in het Rotterdamse technocircuit, heeft al eerder bewezen een uitstekende set neer te kunnen zetten op Awakenings. Ook vandaag weet hij het publiek te boeien. Merendeel staat en ligt aan de buitenkant van de tent te luisteren naar de klanken die Seutek ten gehore brengt. Maar hier was de temperatuur meer de boosdoener van. Het zijn vrolijke techno tunes met een lekkere zomerse sound. Vervolgens naar tent Y waar Jerome het heft in handen heeft. Hier is het publiek wat meer enthousiaster en ondanks de hitte was het hier simpelweg springen geblazen. Zwetende lichamen genieten van alle beats die hij de tent in stuurt.


Gayle San


Samuel L Session


Na een half uurtje wordt het te veel van het goede. Het is echt te warm om hier te blijven springen. Tijd om heel even af te koelen in de schaduw. Het is moeilijk een koel stukje te vinden, maar na even rondgelopen worden er 2 stoeltjes in de schaduw naast de Alcapulco tent gevonden. We strijken neer naast een zwembadje waar iedereen op zijn eigen manier verkoeling zoekt onder het genot van zomerse liedjes uit de Alcapulco tent. Wat een leuke tent trouwens! Even afwisseling van al het technogeweld. Technogeweld is er inmiddels wel bij Marco Bailey. Harde vierkwartsmaten galmen door de tent en warm of niet, op deze beats kan (en wil) men niet stil staan. Ook hij heeft het duidelijk goed naar zijn zin en zovaak zie je Bailey niet lachen. Voldaan kijkt hij naar de mensen die hem toejuichen. Na Bailey mag Gayle San proberen de mensen in beweging te houden. Lekkere deuntjes en diepe beats vliegen door de tent.


Seutek

Jerome


Monika Kruse


Op dit festival staan zoveel goede namen, dat het bijna onmogelijk is om van iedereen zijn/haar set mee te pikken. Selectief te werk gaan dus, maar dat is vaak lastig. Op naar Miss Djax. Ze zet een leuke set neer, maar hier is het in de tent nu zo warm dat hij niet zo vol is. Zij die de warmte trotseren staan in ieder geval te genieten, dat is duidelijk af te lezen aan alle grote glimlachen die een ieders gezicht tekent. Het is leuk te zien, dat het goede zomerweer de mensen sowieso al vrolijk stemt. Van bezoekers tot DJ's.


Cari Lekebusch


Speedy J


Inmiddels weer buiten aanschouwen we Samuel L. Session. Een leuke set met af en toe wat afwisseling in de soort muziek, maar mixend niet helemaal vlekkeloos. Na Samuel L. Session is het de beurt aan Johannes Heil. Hij begint heerlijk aan zijn (semi)live set en weet de bezwete menigte in beweging te zetten. Stofwolken stijgen op boven het terrein. Voor het podium is allemaal hooi neergelegd wat nogal stoffig is. Je zou bijna zeggen dat ze een ontzettend goede rookmachine hebben neergezet. Johannes Heil kicks ass, voor herhaling vatbaar!




Na Heil neemt Kenny Larkin het roer over. Larkin, een oudgediende op Awakenings, draait van die net-niet-platen. Soms leuk, soms wat flauw. Hij eindigt met wat housy platen. Speedy J neemt het over en doet wat van hem verwacht wordt. Met de ene beat nog dieper dan de andere laat hij de toegestroomde menigte op en neer gaan. Alle bekende platen komen voorbij en stilstaan gaat nooit met Jochem achter de knoppen. Terwijl de zon langzaam onder gaat, gooit de op het laatste moment ingeplande Nick Rapaccioli het tempo wat naar beneden. Een goed excuus om weer eens de tenten in te duiken.



Kenny Larkin




He kijk nou, hij is op komen dagen! Het is Cari Lekebusch. Althans, daar ga ik vanuit, want ik herken deze man namelijk niet. De 'prins optredens afzeggen' heeft er deze keer wel zin in. Hij kan wel aardig draaien zeg. Tegengesteld aan zijn optreden op House Torhout (van horen zeggen) leek hij nu wel geinspireerd, een glimlach tekent zijn gezicht. Het duo-optreden van Steve Rachmad en Chris Liebing was de volgende halte. Bij binnenkomst blijkt al snel dat ze hier goed werk afleveren. Lekkere harde techno en vette beats zorgen ervoor dat de volle tent zeer enthousiast met de handjes in de lucht staat te springen. Iets wat Liebing ook erg enthousiast maakt. Hij staat te springen alsof zijn leven er vanaf hangt. Rachmad bekijkt het allemaal met zijn (o zo) bekende blik. Het is duidelijk dat deze twee maatjes in elkaar hebben gevonden. Het samenwerken vergaat ze heel goed. Dit mogen ze van mij vaker in Nederland doen. Wellicht komen er binnekort ook producties van deze twee heren uit?




Remy


Buiten is het nu erg lekker. Een goed temperatuurtje en Remy achter de tafels. De progressive heeft hij gelaten voor wat het is, iets wat hij wel vaker zou moeten doen. Midden in zijn set worden er groene lichtpuntjes zichtbaar en 3 minuten later vliegen de laserstralen over het publiek. Geen Awakenings zonder lasers. Ook de bekende discobol is weer van stal gehaald en doet dienst als doorgeefluik van de vele lasers verspreid over het podium.



Beyer



Als afsluiter is Adam Beyer uit Zweden overgebracht. Rustig opbouwend met veel bekende platen krijgt hij het publiek voor de laatste maal vandaag in beweging. Tegen het einde van zijn set wordt de terugtocht aanvaard. Met de beats in de rug kijken we terug op een zeer geslaagde eerste editie van Awakenings Festival. Ongetwijfeld dat dit een vervolg krijgt!





Foto's: Tim Bontje, Michelle en Sander.

Tekst: Sander en Michelle

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws