Paul Kalkbrenner

Party: Paul Kalkbrenner
Locatie: Heineken Music Hall, Amsterdam
Line-up: Paul Kalkbrenner, Aaron
Datum: Donderdag 18 februari 2016

Paul Kalkbrenner is een legende op zich. Sinds Berlin Calling is hij niet meer weg te denken uit het Berlijnse nachtleven. De innovatieve underground dj die bekend staat om zijn kwalitatief hoogstaande producties stond op 18 februari in de Heineken Music Hall om zijn 7 tour na Engeland, Duitsland en Frankrijk in Nederland te vervolgen. Van het album zijn wij natuurlijk sowieso al fan en met ons vele anderen, gezien de eerste plek in de album top 50 in Duitsland, die hij na slechts één week wist te bereiken. Ook in Nederland wist hij binnen te komen in de top 5. Een uitverkochte HMH en des te meer nieuwsgierigheid naar deze concerttour tot gevolg.

Paul Kalkbrenner

Als een echte artiest betaamd, laat Paul even op zich wachten. Gelukkig maar, gezien de lange rij van mensen die wachten om munten te halen. Zonder een drankje in jouw hand, kun je natuurlijk niet optimaal genieten van hits als Sky And Sand, met broer Frits Kalkbrenner, of het recentere Feed Your Head. Na twintig minuten wachten neemt de techno grootheid plaats op het podium. Los, gejuich uit het publiek is wat wij horen, terwijl hij met het opbouwende Azure als eerste track het publiek voor zich wint. Opeengevolgd door tracks van zijn nieuwste album: Tone and Timber en Cloud Rider.

Weinig interactie met het publiek, maar des te meer mooie muziek. Dit laat het publiek in een trans. Gefocust op het decor met waardige lasers en visuals als zwaargewichten, droom ik even helemaal weg wanneer Sky and Sand wordt gemixt. Net zoals op 7 zelf, laat hij tijdens de concerttour zijn melodieuze en meer minimalistische sound horen, die wij na het album Berlin Calling van hem gewend zijn. De hardere techno heeft hij inmiddels achter zich gelaten lijkt wel, maar dat betekent niet dat hij het publiek niet meekrijgt. Stilstaande mensen absoluut niet gezien, des te meer handen in de lucht, ogen dicht en jezelf even wanen in een technoclub op Ibiza of in Berlijn.

Als hij bij zijn remix van Michel Cleis’ La Mezcla is aangekomen, denken wij even dat het voorbij is. De officiële eindtijd is inmiddels namelijk gepasseerd. Het voordeel van later beginnen, is gelukkig dat we langer door kunnen gaan. Revolte lijkt de eindtrack te zijn… Maar ook hierna zijn we nog niet klaar en het publiek vraagt dan ook om nog één track. Een soort protest om weg te lopen, hoewel hier in eerste instantie weinig respons op komt van de Duitser die inmiddels zijn weg van het podium heeft gemaakt. Dan gaan de lichten weer aan en weten wij het: toch nog een ‘zugaben’!.  Aaron in een versnelde versie vormt de afsluiter van de avond.