
Party: SLAM!Koningsdag
Locatie: AFAS Stadion, Alkmaar
Line-up: Bassjackers, Deniz Koya, Eva Simons & Sidney Samson, Fedde Le Grand, FeestDJRuud, Firebeatz, Franky Rizardo, Kris Kross Amsterdam, Lost Frequencies, Lucas & Steve, Martin Garrix, Michael Calfan, Mr. Polska, Rochelle, Sander van Doorn, Sunnery James & Ryan Marciano, The Partysquad en W&W. Talent stage: The Him, Martijn La Grouw, DJ Jeff, Jochem Hamerling, Kenn Colt, Robin Lefeber, Tom & Jame, Mike Williams
Datum: Woensdag 27 april 2016
Koningsdag is de dag dat iedereen feest, ongeacht van wat soort muziek je houdt. Op het gebied van edm en house zijn de meeste grote festivals pas een optie als je 18 jaar of ouder bent. Gelukkig organiseert één van de grootste radiostations van ons land, SLAM!FM, jaarlijks hun eigen Koningsdagfestival, en deze is vooral geliefd onder de jongeren, je mag er namelijk al naar binnen als je 16 bent. Daarom staat dit festival ook wel bekend als een tienerfeestje. Buiten de jongeren is Alkmaar op Koningsdag ook de place to be voor feestgangers vanuit het noorden van Noord-Holland. SLAM!Koningsdag is erg geliefd, dit wordt elk jaar bevestigd doordat het telkens weer is uitverkocht. De organisatie was goed op de drukte voorbereid en er waren gratis pendelbussen beschikbaar vanaf het station in het centrum van Alkmaar. Het duurde wel lang bij de ingang om binnen te komen, het fouilleren en checken van tickets nam aardig wat tijd in. Maar zodra je binnenkwam, was het gelijk tijd om te feesten.
Het terrein was overzichtelijk ingedeeld, het was duidelijk waar de Mainstage en Talent stage zich bevonden. Toiletten en EHBO waren goed aangegeven. Er was genoeg diversiteit in de drank en etenstentjes, en over de hele dag gezien vielen de wachtrijen ook nog mee. Je kreeg vier muntjes voor tien euro, voor één muntje kon je een beker bier krijgen (18+) en voor twee muntjes een grote suikerspin (geweldige combinatie samen ook, om je vingers bij af te likken).
Bij binnenkomst was het decor van de Mainstage oogstrelend, maar dichterbij bevond zich de Talent stage, de naam zegt het al, een line-up vol opkomende dj’s. Het was wel overduidelijk dat de meeste bezoekers kwamen voor de grote namen die elk ogenblik op de het hoofdpodium konden verschijnen. Toch hing er de hele dag een gezellige, relaxte sfeer rond de Talent stage. Veel mensen maakten gebruik van de tribunes terwijl ze zaten te eten, en tegelijkertijd konden ze kennismaken met de dj’s die volgende koningsdag misschien wel op het grote podium staan.
De sets die ik heb bijgewoond, vond ik wel lekker klinken, maar een echte uitblinker was er voor mij vandaag niet bij.
Wel vind ik het tof dat een groot festival als deze de ruimte maakt voor opkomend talent. De dj’s die er stonden hebben er ongetwijfeld een groot aantal nieuwe fans bij gekregen.
De mainstage zag er dit jaar weer tip-top uit. Het thema van dit jaar was ‘Kings of tomorrow’. Het decor had dan ook het uiterlijk van een futuristische stad. Ook was de kenmerkende oranje kroon aanwezig waarin close-up beelden te zien waren van de artiesten en het publiek. De timetable was niet bekend gemaakt, dus het was een grote verrassing hoe de sets op de mainstage zouden verlopen. Überhaupt was het afwachten wat de dag zou brengen, de weersvoorspellingen waren letterlijk niet al te zonnig, maar dit heeft de hele dag de pret niet kunnen drukken. De eerste grote naam die er stond was Fedde Le Grand. Vol was de dansvloer nog lang niet, maar de sfeer leek er al goed in te zitten. Na een aantal sets gezien te hebben kwamen de bezoekers wel tot de conclusie dat de gemiddelde set ongeveer een half uur duurde. Er stonden slechts een paar internationale acts op de planning, waarvan Lost Frequencies mij het meest bevallen is. Zijn muziekstijl kon zich voor mij onderscheiden van alle andere acts die ik over de hele dag heb gezien. De act die mij door positieve indrukken ook is bijgebleven is die van de Firebeatz, zoals hun naam eigenlijk al doet hopen hebben zij een vlammende set neergezet. De Firebeatz staan wel vaker op evenementen voor de jongere dance-liefhebber, dus de mannen zijn zeker populair onder deze doelgroep. Gedurende de volgende sets hoorde ik om mij heen wel wat geklaag, het was allemaal wat tam en vooral veel van hetzelfde wat er werd gedraaid. Ook was de akoestiek naar mijn mening niet heel ideaal. Bij de echte house-knallers was vaak niks meer van de melodie te horen, de bass was overheersend aanwezig en dit was eerder storend dan prettig om te horen en te voelen.
Desalniettemin waren er over het terrein verschillende moshpitcirkels opgesteld die in volle toeren aan het beuken waren. Ondanks dat de line-up echt wel wat toppers bevatte, was de grote vraag van het publiek de hele dag: 'Wanneer komt Martin Garrix?'. Toen het eindelijk zover was, renden gillende meisjes zo snel mogelijk naar voren, om de overduidelijke publieksfavoriet van dichtbij te kunnen zien. Hij draaide zijn grootste hits, en als cadeautje zelfs nieuwe nummers. Het publiek wist alle nummers mee te zingen, de sfeer zat er goed in, maar door al het geduw en de drukte was meespringen met de muziek niet voor iedereen weggelegd. Dat Martin de act was waar de meeste mensen op aan het wachten waren, werd nog duidelijker toen de set afgelopen was. Het veld stroomde geleidelijk leeg. Naar mijn mening onterecht.
Voor mij was de closing-act W&W, met recht de kers op de taart. Hun grote big room-knallers horen gewoon thuis op een festival, en ze weten de sfeer er altijd goed in te brengen. Niet alle hits werden herkend, dit zorgde soms voor grappige momenten, zoals een slecht getimede sitdown vanuit het publiek verzorgd. Al met al denk ik dat de mensen die tot het laatst zijn gebleven geen spijt zullen hebben gehad, en ik denk dat de mannen van W&W goed hebben laten zien wat ze in hun mars hebben.
(Foto's van SLAM!)