In Trance We Trust - ADE 2016

Wim Neel | 23 oktober 2016
party reports

Party: In Trance We Trust
Locatie: Westerunie, Amsterdam
Line-up: Menno de Jong, RAM, Bryan Kearney, Richard Durand, Sied van Riel, John O'Callaghan, Andy Moor, Lange en vele anderen
Datum: Woensdag 19 oktober 2016

In Trance We Trust 

Tijdens ADE worden liefhebbers van allerlei stijlen op hun wenken bediend. Toch leek dit jaar het aantal trance-events vermenigvuldigd. Daarvan presenteerde In Trance We Trust zonder meer de meest indrukwekkende line-up. Met maar liefst drie zalen werd er flink uitgepakt en de landenvlaggen achter de dj’s waren haast niet te tellen. De moeite dus om een dagje verlof te nemen en midden in de week een stapje in de trancewereld te zetten.  

Geluid en locatie

Gelukkig waren we al eens in de Westerunie geweest, want ook nu was er van signalisatie niet veel sprake. Het beste bewijs was dat er voor onze neus tot drie keer toe mensen in de verkeerde wachtrij bleken te staan; zij moesten immers bij de buren zijn voor Awakenings!  De vergissing was ook niet onlogisch doordat op dat moment Alex Di Stefano in de main zijn techtrance-klanken ten gehore bracht.  Niet geheel onze stijl, aangezien we niet zo techno-minded zijn en al snel de (soms lekkere) trancemelodieën misten. Bij het binnenwandelen viel overigens meteen het harde geluid op, heel fijn! Aan de achterkant van de mainstage was een verhoogd podium gebouwd, dat tevens langs de zijkanten van de zaal liep. Hier hebben we een tijdje staan genieten van de set en het publiek, dat er al flink zin in leek te hebben. 

Een beetje vreemd en onhandig was dat de munten en toiletten in dezelfde hoek zaten. De munten kostten 2,75€ en voor een half muntje kon je de hele avond gebruik maken van de toiletten. Vanuit de main ('In Trance We Trust') kon je via zaal 3 ('Mental Asylum') richting de trappen die je dan weer naar zaal 2 ('Grotesque') leidden. Goede aanleiding om deze zalen te bezoeken, was het feit dat je in de main geen “aparte” tonic kon krijgen, dat kon blijkbaar enkel in de kleinere zaaltjes.  In de Grotesque stond Craig Connelly een vocal trance set te draaien. De decoratie was hier erg vet, met verlichte buizen aan het plafond en de muren.  Het geluid aan de zijkant van de zaal was helaas een pak minder dan beneden. Eenmaal je wat meer richting het midden van de zaal liep, werd het al snel een stuk beter.  Wel slordig dat de banners aan de zijkanten van de zaal een spelfout (“Grotesuqe”) bevatten... 

De Muziek!

Lange en Andy Moor namen het vervolgens tegen elkaar op en lieten aardig wat classics (vaak in een nieuw jasje) horen, denk maar aan “Push – Strange World (Andrew Bayer Remix)”, ”Marco V – Simulated” en “Armin Van Buuren - Sound Of Goodbye”. Het publiek ging er alleszins goed op los en het viel op dat de gemiddelde leeftijd toch iets lager lag dan op menig trance-feest, wellicht wegens de vakantieperiode.  

Dan maar eens de derde zaal verkend, waar Indecent Noise geprogrammeerd stond. De nadruk lag op psytrance-klanken met ook hier weer enkele vette classics (“Lethal Industry” en “Public Domain – Operation Blade” oftewel “Bass In The Place”). Er werd goed meegeklapt en gefeest, ondanks het feit dat het geluid hier toch wel wat te wensen overliet.  Deze zaal, Westerliefde, vonden we dan ook het gezelligst aandoen. We bleven dus hangen tijdens de set van Darren Porter, die er ook een aardig tempo op nahield en met “CRW – I Feel Love” en “Lange – Drifting Away” ons classics-hartje sneller deed slaan. De sfeer bleef dan ook erg goed. 

More music

Daarna zochten een aantal mensen andere zalen op en doordat Paul Denton voor een ietwat saaie, acid-achtige opener koos (waarbij aanvankelijk ook nog eens een technisch probleem opdook), liep de zaal nog leger. Denton liet deze plaat dan ook nog eens veel te lang lopen en liet daarmee de vibe vervliegen. Later maakte hij dit in onze ogen wel nog ruimschoots goed met het draaien van dikke platen als “Marco V - Godd”, “Sean Tyas – Turbo”, “Ratty – Here I Am” en uiteraard het eigen “Flynn & Denton - Say My Name”. 

Terug boven kwamen we net de zaal inlopen bij “Silence” van Delirium, welke door Sied Van Riel werd gedraaid. De sfeer was ook hier opperbest: ook als je alleen komt, word je regelmatig door mensen aangesproken. Mental Asylum sloot al om 5:00, dus keken we in de Grotesque nog naar Arctic Moon, die een remix van “Out Of The Blue” liet horen, om vervolgens in de main nog even naar Talla 2XLC te luisteren. Toch hielden we het hier al snel voor bekeken, om één of andere reden kan hij ons nooit zo begeesteren.

Terecht vertrouwen

Onze eerste In Trance We Trust was in elk geval prima bevallen, zowel qua muziek, geluid (overwegend dan toch) en sfeer. Volgend jaar staan er alweer twee nieuwe feesten op het programma, veel kans dat ze ons dus terugzien. 

8.3

Party report

In Trance We Trust - ADE 2016 19 oktober 2016 - In Trance We Trust - Amsterdam Report door Wim Neel
  • Pluspunten
  • Geluid main en Grotesque
  • Sfeer
  • Locaties
  • Minpunten
  • Geluid Mental Asylum

Party Rapport

Sfeer
9
Muziek
8
Bar/horeca
8
Publiek
8
Aankleding
8
Bereikbaarheid
9

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws