GHOSTTOWN 2018; 25th Anniversary

Party: Central Studios
Locatie: , Utrecht
Line-up: Neophyte, Ruffneck, Promo, The Prophet, Rob, Panix, Bountyhunter ea
Datum: Zaterdag 3 maart 2018

'In het jaar 1993 begon 'house' zich op te splitsen in Mellow en Hardcore', zo is te lezen op de website van organisator Dance2eden.nl. 25 jaar later is housemuziek nog steeds populair, zo was ook afgelopen zaterdag te zien bij het drukbezochte feest Ghosttown. De 25e verjaardag van hardcore muziek werd gevierd met grote namen en mede daardoor een groot succes.

Ghosttown is hét feest waarbij je je weer waant in de jaren '90, waarin de Thunderdome feesten hoogtij vierden en de muziek thuis beluisterd werd van cd's met de gelijknamige titel. Voor de feesten was ik zelf nog te jong, maar de Thunderdome cd's had ik al snel. De in mijn ogen grootste namen van deze jubileumeditie van Ghosttown herinnerde ik me nog van de cd's, zoals Neophyte, Promo en The Prophet. Hopen dus dat de herinneringen aan het beluisteren van de cd's op mijn vroegere slaapkamer zouden herleven.

Andere indeling: 3 area's

Door omstandigheden begon mijn avond helaas wat later. Central Studios was tevens verbouwd en de ingang was niet meer aan de voorzijde. Navraag leerde dat dit kwam omdat er een derde area was gecreëerd, The Freak Room, waar voorheen de ingang zat. De mainstage was hierdoor gespiegeld en dat was even wennen. De dj booth was namelijk niet aan een zijkant, waardoor het geluid ook achter het podium goed te horen was. Aan de rechterzijde van area 1 was tijdens de rustiger gedeelten binnen een set de bass van area 2 te horen; niet echt prettig, ook omdat daar het geluid wel erg hard door dreunde.

Op moment van binnenkomst draaide in area 2, genaamd 'Old School Gangsters', Dj Bountyhunter. Voor mij was het vooral vertoeven in de area van early hardcore met de set van The Viper. Op de timetable was vooraf te zien dat de tijden van de optredens van dj's in area 1 elkaar overlapten. Vooraf was door de organisatie al voorspeld dat dit 'uiteraard veel unieke battles' op zou leveren. Wie vroeger de muziekproducties in de gaten hield, weet dat de combinaties The Viper & Neophyte, Neophyte & The Prophet en The Prophet & Promo veel goede tracks hebben opgeleverd. Voor mij was het echter uitkijken naar Neophyte, solo.

'No Worries'

Eerder refereerde ik al aan de Thunderdome cd's uit de jaren 90. Op elk van die cd's stond wel een absolute knaller van de Rotterdamse formatie Neophyte aka Bodylotion. Tracks als 'Get This Motherfucker', 'Fuck Martina', 'Braincracking', 'None Of Ya Left' en 'Number One Fan' bleven altijd hangen en werden ook afgelopen zaterdag gedraaid. Hoogtepunten waren voor mij de track 'No Worries' (Thunderdome XX) en een altijd terugkerend kippenvelmomentje, deze keer bij de remix van Evil Activities van de track 'Master's Symphony' van Outblast. Iedereen die dit nummer hoort en kent, weet hoe het klassieke muziekstuk 'Carmina Burana' perfect past bij de harde kicks en beats waar hardcore bekend omstaat.

Rondje Ghosttown

Na Neophyte werd het hardcore stokje overgedragen aan The Prophet. The Prophet wordt wel de 'godfather of hardstyle' genoemd, maar ik herinner hem alleen van zijn early hardcore uit de jaren '90 en als één van de vier leden van The Dreamteam. Ik kon me echter niet onttrekken aan het idee dat The Prophet afgelopen zaterdag vooral ook muziek draaide wat hij geproduceerd had onder zijn alter ego The Masochist, niet echt mijn stijl. Hij begon sterk met de track 'Alright Now Here We Go', maar hij ging er voor mij niet in verder. Het werd dus tijd om even een rondje door de rest van Ghosttown te lopen.

Qua indeling moest ik er aan wennen. Ik weet nog niet of ik Ghosttown in Central Studios op deze manier wel een verbetering vond. Er waren mijns inziens weinig plekken om drank te halen, 1 per area, dus met een beetje pech moest je de hele zaal door. Qua drank blijf ik me verder verbazen dat voor je 10 euro 3,5 token krijgt en die halve token vrij nutteloos is.

Wat mij verder nog positief opviel, was de beveiliging die mensen indien nodig ook aansprak op het rookverbod en verzocht tot het uitdoen van de sigaret. Ondanks de aanwezigheid van een rookruimte, vinden veel bezoekers het kennelijk nog steeds nodig om een sigaret op te steken waar dat niet mag, niet wetend of zich ervoor interesserend dat het bij een NVWA controle een hoge boete voor de organisatie oplevert.

The Freak Room

The Freak Room was een nieuwe area. Geen idee wat ik me hierbij vooraf voor moest stellen. "In de nieuwe area 3, 'The Freak Room', gaan we extra diep met de vetste stevigere early voor de echte die hards," aldus de webtekst. Inderdaad was de muziek hier wat sneller. Hoewel de area veel kleiner was dan de andere zalen, was het qua temperatuur niet eens slecht; van achter was er een fijn briesje te voelen, perfect omdat het danstempo natuurlijk ook hoger lag. Deze area stond nonstop vol met hardcore liefhebbers die graag wat meer BPM's horen, en voelen. Na eerder een gedeelte van Painbringer gezien en gehoord te hebben, was het daarna de beurt aan Frantic Freak, die natuurlijk de perfecte naam voor deze area was en een 3 uur durende set weggaf.

'Cold As Stone'

Het hoogtepunt van de avond moest voor mij echter nog komen. Ik keek namelijk erg uit naar de set van Dj Promo. In 2016 trad Promo ook op en had ik tevens het genoegen een party report van dat feest te schrijven. Promo draaide toen in de Hardcore Alliance area, hardcore vanaf 2000 tot nu. In mijn report schreef ik toen: 'Persoonlijk had ik hem liever in de andere zaal gezien en gehoord; ik had bijvoorbeeld liever de snellere oldschool hardcore van hem gehoord met hits als 'Cold As Stone' en 'Beat Ya Brain'.' Dit gebed leek zaterdag gehoord te worden, want Promo stond op de mainstage.

Aan het begin van de zaterdagavond had ik Promo via social media een berichtje gestuurd met het verzoekje tot het draaien van de track 'Cold As Stone'. Diezelfde zaterdagavond kreeg ik nog een reactie terug: 'Hey sander, als ik hem kan vinden op mn usb dan gooi ik hem erin voor je. Staat al jaren onder een foute titel erop en het is elke keer zoeken hahaha.' De vreugde was extra groot toen hij de track daadwerkelijk draaide. Andere memorabele tracks in zijn set, wederom een herinnering aan de Thunderdome cd's, waren onder andere 'Bring It Raw' (TD The Best Of '97) en 'Cheating Bitch' (TD XXII). De avond moest ik dan ook wel afsluiten met een persoonlijk bedankje aan deze in mijn ogen hardcore legende.

Ik kan alleen maar concluderen dat deze jubileumeditie het bezoek meer dan waard was. Daarvoor moest ik wel een andere gave hardcoreparty laten schieten, maar in dit geval had ik het er met deze line up zeker voor over. Ik kijk al weer zeker uit naar de editie van het najaar; dan is het nog steeds 25 jaar later, dus maak er gerust wederom een jubileumeditie van met de grote dj hardcore namen uit de jaren '90 en dan vooral de dj's die ook bekend zijn van de echte early hardcore.