Rollebollend met Anthony Pappa de lente in

Brenda, 31 jaar, tekstschrijver en semi-profi dj schrijft als columniste voor Love2party. Zij geeft haar ongezouten mening over happenings in de dansscene. Brenda hoeft geen gelijk te hebben: zij daagt jullie uit om ook je mening te geven en over dingen na te denken. En garde!

Tekst: Brenda Haveman

Gastenlijstje hier, uitnodiging daar… het is voor mij niet moeilijk om de donkere dagen na Kerst en Oud & Nieuw door te komen. Weliswaar houd ik me niet aan m’n goede voornemen om eens wat gas terug te nemen, maar goed, dat lukt ook niet voor zo’n housefanaat als ik. Etentjes en avondjes bowlen of Catannen zijn ook hartstikke leuk, maar na een tijdje gaat ‘t bij mij weer kriebelen en wil ik horen wat er zoal aan goede dancemuziek wordt gedraaid.

Rǿring in de tent met Anthony Pappa

Het jaar begon goed met een Rǿring-feest in het Patronaat in Haarlem, georganiseerd door de broertjes Marco en Tino - dj Tino - Willems. Absolute publiekstrekker was Anthony Pappa, een dancegrootheid uit Australië die vooral bij het oudere publiek bekend is. (Platipus, Renaissance). Met zijn progressive trance, techno en minimal techno heeft deze ‘house opa’ de zaal goed binnenstebuiten gekeerd. Geheime inside information bereikte mij al spoedig: de heer Pappa was niet alleen geïnteresseerd in de witte bolletjes met kaas backstage, maar ook in het witte bakpoeder vooraf. Ik dacht werkelijk dat dj’s met zo’n eis niet meer bestonden, maar toch… uiteindelijk zijn Anthony, VJ Fratsenmacher en ik backstage keihard aan de Chocomel gegaan. Da’s toch de beste dope die er bestaat, en daar was Pappa het roerend mee eens. Als toegift draaide Pappa een kersverse plaat van de Nederlandse dj C-Jay, die natuurlijk apetrots was vanwege het feit dat zo’n grootheid als Pappa zijn plaat als topper van de avond draaide.

Sexy Pynoo

Een onverwacht feestje later werd ik op slag verliefd op Els Pynoo, de blonde zangeres van de electro-rockformatie Vive la Fête. Slechts gekleed in een colbert, bustier met daaronder een slipje, een spannende panty en een paar high heels, wist ze het publiek goed te bespelen, inclusief de tientallen kwijlende mannen voor het podium. Ik kon die kerels geen ongelijk geven. Ik dacht met rode wangen terug aan die keer op een Expornstarfeest dat zangeres Els en haar collega Danny Mommens mij op het podium trokken. Ik moest van hen meedansen bij hun live-act. Uiteraard had ik het gevoel dat ik met dat dansen voor een bomvolle Marcanti flink voor Jan met de Korte Achternaam stond. Gelukkig viel dat wel mee…mijn vrienden zeiden dat ’t nog veel en veel erger was...

Kenny uit vorm…

Waar ik erg veel van had verwacht, was het optreden van Kenny Larkin in de Melkweg, op een Klinch! Party. Maar heremetijd wat draaide deze beroemde technoheld slecht, slecht en nog eens slecht! Door de trillingen vielen zijn monitorboxen regelmatig om, waardoor zijn platen flinke klappers maakten. Hij vroeg me zelfs om mensen uit de buurt van zijn dj-booth te houden. Zijn mix ging van de hak op de tak, er zat geen kop of kont aan. Van schurende schranz, sambaballen tribal tot heel psychedelische minimal. En dat aan het begin van de avond? Het kon mij als muziekliefhebber totaal niet bekoren. Ook waren zijn overgangen ronduit slecht. Gelukkig kon Remy daarna de boel nog redden, hoewel de zaal toen al voor de helft leeg was. Remy moest alle knallers uit de kast halen om het publiek bij de les te houden, hetgeen ik weer een overkill aan vette feestplaten vond. Als je al een uur met je handjes in de lucht staat wordt ’t op slot vermoeiend. Maar goed, de laatste paar uurtjes waren lekker dansbaar. Hoewel ik wel dacht: de zoveelste dj’s die toch de ‘Hé… hoor ik daar een wasmachine centrifugeren’-hippe minimal techno draaien, in plaats van datgene wat ze echt zelf mooi vinden.

De Schijfrijders

Bijzonder zijn altijd de wereldberoemde Schijfrijders Etien, Tom en Mels, die al een scala aan topartiesten hebben uitgenodigd voor hun speciale Schijfrijders Invite-avonden. Denk aan Ken Ishii, Speedy J en Green Velvet. Schijfrijders is een letterlijke vertaling van discjockey, wat ik als tekstschrijver een erg mooie vondst vind. Dit keer hadden ze Jussi Pekka uit Finland uitgenodigd. De kleine zaal stond bomvol met uitgelaten pubers, waarvan een opvallend aantal met grote zonnebril. Hoewel de sfeer lekker warm was, heb ik de hele avond geen zon gezien. Bij dezen wil ik graag de hartelijke groetjes doen aan de beste dj van het stel, Etien, die de meest bijzondere overgangen ten gehore bracht...ahum.

Love2Party DIK!

Een bizar toeval was die ene keer dat ik samen met een vriend per ongeluk in de Catwalk in Rotterdam terecht kwam, een plek waar ik anders niet zo 1,2,3 naartoe zou gaan. Bij binnenkomst in de Catwalk, een lange smalle club in de ondergrondse vlakbij de Lijnbaan, hoorde ik dat Sandeep die avond moest draaien en dat het een Love2Partyfeestje was. Kon ik eindelijk mijn collegae - waaronder Marcel Wijnstekers - eens in levenden lijve ontmoeten! Het was een leuke en gezellige reünie, want ik kwam nog veel meer oude bekenden tegen. Sandeep draaide werkelijk fantastisch: deephouse en minimal met mooie lagen, met een sexy groove en een vette baslijn, waardoor ik lekker kon dansen. Maar die Petter uit Zweden…die draaide echt zulke vage rommel dat ik me op een afterafterafterparty zondagmiddag ergens in de rimboe bij Amsterdam waande. Alleen maar te snelle bliepjes en tikjes en vage toontjes, nul komma nul baslijn, een beetje reutelende minimal techno zeg maar, kortom: lekker dansbaar en te begrijpen voor mensen die het stadium wappie allang gepasseerd zijn. Later zag ik dat deze held op niet al te kinderachtige feestjes zoals Awakenings en Cocoon draait, en een behoorlijke fee vraagt. Toen brak echt mijn klomp. Ik kwam tot de conclusie dat hij de lang vergeten B2-kantjes van mijn platen draait, die ik meestal als oprotmuziek gebruik, maar misschien is daar juist wel een groot liefhebbend publiek voor… lees: piepjong publiek dat niet weet wat soul is. Sandeep - L2P Sander - was voor mij echt de sfeermaker van DIK.

Immer geil in Club Silly’s

Het laatste avondje dansen was voor mij in Club Silly’s, wat een tijd terug flink verbouwd is. Bij de garderobe krijg je nu een sleuteltje voor je eigen kluisje, dat zich in een grote kluizenwand op de eerste etage vlakbij de toiletten bevindt. Op zich netjes, toch kwamen er bij mij gelijk twee vragen op: is de voormalige garderobe zo slecht bewaakt geweest dat kluisjes nodig zijn, en…waar is het zwembad? Stukkie verderop? Ich bin zo Wunderfull · Dirty Priest a.k.a. Schumtzi's super geile Geburtstagfeier was de uitnodigende titel van het verjaardagsfeest. Ik sprong helemaal een gat in de lucht toen ik een van mijn favoriete platen, ‘Youre So Just’ van Rework (Dead or Alive) voorbij hoorde komen, en ik vloog de dj daarom haast klapzoenend om de nek. Er stonden wel een stuk of vijf, zes dj’s in de booth en ik heb ze allemaal gefeliciteerd mit den geilen Geburtstag. Mijn vriend en ik werden bij een paar dj’s, van wie ik de namen niet weet (bel ons alsjeblieft, Fetish Ferdi en ???) op de gastenlijst gezet, omdat wij als enige twee bezoekers de vette muziek begrepen die gedraaid werd. Oftewel: wéér gastenlijst, wéér een feestje… zo begint mijn verhaal weer opnieuw ;).  

Meer Brenda daagt uit:

Back2Back

Ode aan de illegale feestjes

Muurbloempjes & Podiumbeesten

Van Sunshine naar Zeebeving

Terug van weggeweest

Nightmare on Zijlstreet

Oud & Nieuw

Tales from a dancefloor - part two

Tales from a dancefloor - part one

Ge - DEMO - tiveerd

Den Haag is van ons

Verzoeknummertje

Ode aan de opwarm-dj

Festivalfit

Verantwoordelijkheid

Female dj's

Uitgerangeerd