De charme van het rode masker

Na een blik op de tracklist van de aankomende Delsin-compilatie 'Delsin 2.0', kwam het bij ons op dat we eigenlijk nog maar bar weinig weten over de in Berlijn woonachtige producer Redshape, die zijn diepe sferische technoreleases regelmatig op dit Amsterdamse label uitbrengt. Wie is toch die man achter dat rode masker?

Love2party belde dus met Berlijn in de hoop dat Redshape per ongeluk toch een keer zou opnemen met zijn echte naam. De Duitse producer liet zich echter niet zo snel van zijn stuk brengen: “Ja hallo, met wie je nu spreekt? Je spreekt met Redshape natuurlijk….”

Tekst: Susanne Woning

L2P: Heel scherp, maar we geven het nog even niet op. Je eerste release onder het alias Redshape klonk al erg professioneel, dus je had vast al meer ervaring als dj of producer.

Redshape: “Ik ben zo’n 12 jaar geleden begonnen met dj-en en produceren, dus ik had al veel ervaring. Mijn eerste release stamt uit 1999. Ook deed ik voor 2006 lokaal al livegigs. Nee, en natuurlijk ga ik je lekker niet vertellen waar ik dan optrad en hoe die eerste release heet (lacht).”

L2P: Draaide je voor de Redshape-periode ook al wel eens met een masker en zo nee, hoe kom je dan tot het besluit om dat vanaf 2006 wel te gaan doen?

Redshape: “Nee, in de jaren daarvoor liet ik mijn gezicht gewoon zien. De beslissing om een masker te gaan dragen had zowel zakelijke als symbolische redenen. Ik heb veel in de muziekindustrie gewerkt en merkte dat -vooral in de technoscene- nieuwkomers niet goed behandeld worden. Dat was ik zat en de creatie van een nieuwe alias stelde me in de gelegenheid om het zakelijk eens helemaal anders aan te gaan pakken. Daft Punk stond op dat moment flink in de spotlights met hun maskers. Dat vond ik eigenlijk wel een leuke ‘entertainment tool’, dus besloot ik dat ‘Redshape’ een masker zou gaan dragen. Ook muzikaal kon ik zo een totaal nieuwe start te maken. Wat ik voor die tijd had gedaan maakte niet meer uit; mensen gingen zich vanaf dat moment puur focussen op de muziek die ik maakte als Redshape.”

L2P: Maar ben je je doel niet voorbij geschoten? Het mysterie rond je identiteit heeft de aandacht voor je muziek toch wel een tijd lang overschaduwd…

Redshape: “Dat werd op den duur inderdaad een behoorlijke ‘pain in the ass’. Maar ik heb het helemaal over mezelf afgeroepen: je kunt eigenlijk niet verwachten dat het publiek niet gaat speculeren over je identiteit. Gelukkig begint het op dat gebied nu wat rustiger te worden. Degenen die echt koste wat kost moesten weten hoe ik echt heet, weten het nu. En de rest accepteert de charme en het stukje muzikale romantiek dat het masker met zich meebrengt.”

L2P: Ben je na een lange gig wel eens vergeten het af te doen, om daar vervolgens pas achter te komen als je al lang en breed buiten een club stond?

Redshape: “Het voelt zo goed om dat ding af te doen na een gig, dat ik dat nooit zou vergeten. Het ademt namelijk best moeilijk en is ook zweterig. Dus gelukkig heb ik nog nooit ’s nachts op straat mensen de stuipen op het lijf gejaagd. Wel heb ik al aardig wat meisjes op dansvloeren laten schrikken, die niet doorhadden dat ik de live-act van die avond was. Ze dachten waarschijnlijk dat ik één of andere freak was, die met een masker op de clubs afstruinde (lacht.)”

L2P: Okee, genoeg over het masker!!! Je werkt momenteel aan je debuutalbum?

Redshape: ”De release staat gepland voor dit najaar en ik heb ‘m voor tachtig procent klaar. Er ligt niet echt een vast concept aan ten grondslag, maar de tracks worden wel dieper dan men tot nu kent van mijn 12-inches. Ik wil dat het een muzikale reis wordt, waarbij elke track een stukje van het verhaal vertelt. Het is allemaal nieuw werk, op één of twee eigen remakes van oude tracks na.”

L2P: Op welk label komt het album uit?

Redshape: “Het wordt een Delsin/Present-release (Present is Redshape's eigen label, red.) Of ik wel eens had willen releasen op Planet E van Carl Craig? Dat is natuurlijk een goed label, maar het probleem is dat Carl dan meestal een eigen remix van jouw track op de B-kant wil zetten. En dat wil ik niet.” 

L2P: We zijn sowieso nog nooit een remix van jouw werk door andere producers tegengekomen.

Redshape:” Klopt, en dat is dus een bewuste keuze. Als ik iets uitbreng dan is dát de track zoals hij hoort te zijn; hij is af en verkondigt de boodschap die ik in gedachten had. Carl Craig laat zichzelf trouwens ook niet remixen, net als Theo Parrish, dus er zijn wel meer artiesten die er zo over denken. Zelf doe ik wel remixen voor anderen, maar ook daarbij probeer ik altijd zo dicht mogelijk bij de ‘vibe’ van het origineel te blijven. Dat kan best een flinke uitdaging zijn, vooral als je gevraagd wordt om classics van een paar jaar geleden te bewerken.”

L2P: Over Craig en Parrish gesproken: je sound ligt dicht bij de 'originele Detroit techno'. In hoeverre ben je beïnvloed door de grote namen uit Detroit?

Redshape: ”In mijn begintijd werd ik vooral geïnspireerd door artiesten als Kevin Saunderson, Claude Young en Fumiya Tanaka. Eigenlijk meer de funky en ‘uplifting’ kant van dance, al trok ik Jeff Mills in die tijd ook al goed. Naarmate ik me er meer verdiepte, begonnen de achtergrond en sounds van labels als Underground Resistance en Submerge en artiesten als Aphex Twin en LFO me steeds meer aan te spreken. Mijn inspiratiebronnen komen dus niet alleen uit de Detroithoek. Met de drukte rond mijn eigen muziek, ben ik het overzicht op nieuwe artiesten of labels de laatste tijd wel een beetje kwijtgeraakt. Gelukkig zijn er platenzaken als Hard Wax en Rush Hour, die altijd een prima selectie aanbieden van alles wat er uitgebracht wordt.”

L2P: Wat zit er op dit moment in je iPod/ CD-speler?

Redshape: “Vooral veel films, zodat ik me niet verveel in het vliegtuig. Verder ‘Boxer’ van The National, ‘Music For Airports’ van Brian Eno, de soundtrack van de film Zodiakk en de bands Vampire Weekend en The Good, The Bad and The Queen. Ik luister vrij weinig naar elektronische muziek in mijn vrije tijd.”

L2P: Ook bijzonder: je bent een digitale live-artiest met toch een enorme passie voor vinyl…

Redshape: “Er is voor mij een duidelijk een verschil in de manier waarop muziek gemaakt wordt en hoe je het uitbrengt en luistert. Je hebt je ziel en zaligheid in een album gelegd en dan wordt het uitgebracht als een setje digitale bestanden, waarbij je de cover als digitaal fotootje kunt downloaden…dat is toch niet hetzelfde als een vinylrelease: een echt product dat je kunt aanraken, waarbij je veel aandacht besteed aan het artwork op de hoes en waardoor je trots wordt op wat je hebt afgeleverd. Ook qua het geluid ben ik nogal een purist en geef ik echt de voorkeur aan releasen op vinyl.”

L2P: Waar houd je je –naast het afmaken van je debuutalbum- verder mee bezig op dit moment?

Redshape: “Ik heb net een voorproefje op mijn album klaar; drie tracks die zullen worden uitgebracht op Delsin onder de titel ‘2010’. Op datzelfde label komt deze maand mijn remix van Newworldaquarium uit op ‘Delsin 2.0 remixes’ en voor de zomer wil ik nog een 12-inch releasen op Present. Ik ga trouwens ook weer draaien: mijn dj-comeback is op 22 mei tijdens een Delsin-avond in de Panoramabar. Ik ben twaalf jaar dj geweest en begin het, na een aantal jaren alleen maar livesets, nu echt te missen. Het lijkt me gewoon leuk en verfrissend om weer eens wat platen in mijn handen te hebben en me breder te presenteren, met ook muziek van anderen. En ja, als dj blijft mijn echte identiteit ook geheim, maar wie weet… misschien kies ik dan wel voor een heel ander soort masker!”

In mei brengt het Delsin het dubbelalbum ‘Delsin 2.0’ uit, een compilatie van de beste releases van de afgelopen drie jaar. Ook komen deze maand twee ‘Delsin 2.0 Remix’-EP’s uit, waarop de labelgenoten tracks van elkaar herbewerken: Shed en Quince doen Taho, Redshape bewerkt Newworldaquarium en Steve Rachmad buigt zich over het werk van Quince.

MySpace Redshape