Geïmproviseerde technojazz

Intro: Op 5 juli werd er op deze site al reikhalzend uitgekeken naar het debuutalbum van Cobblestone Jazz. Na enkele hoogstaande releases en twee legendarische live-optredens in Amsterdam, waren de hoge verwachtingen gerechtvaardigd. Het resultaat, ’23 Seconds’, is in één take opgenomen met een minimum aan knip- en plakwerk om zodoende het improvisatiegevoel te behouden.

Genre: techno.

Bijzonderheden: Cobblestone Jazz bestaat uit het trio Mathew Jonson, Danual Tate en Tyger Dhula. Na Richie Hawtin zijn zij de nieuwe techno-exponenten van Canada. Jonson en Tate hebben een achtergrond als dj en producer van elektronische muziek. Zij vormen de technobasis van Cobblestone Jazz. Het is Tate die het ensemble completeert en uniek maakt. Als jazzmuzikant geeft hij de muziek een ziel. Cobblestone Jazz is bovenal een live-band waar improvisatie centraal staat. Geen optreden is hetzelfde, want de heren laten zich ter plekke inspireren, en verwerken dat direct in hun muziek. Gezamenlijk vormen ze een geniaal ensemble waar pure jazz met elektronische muziek worden gecombineerd. Daarin schuilt een gevaar, want hoe kun je de energie en authenticiteit van de optredens vertalen naar cd?

Verdeeld over twee cd’s weten ze hun live-reputatie gedeeltelijk waar te maken. Ze maken je op cd1 eerst warm met de hypnotiserende track ‘Waiting Room’ alvorens ze met ‘Hired Touch’ en ‘Lime in da Coconut’ overgaan op de het centrale thema, diepe minimale techno. De invloed van Danual Tate is pas merkbaar op ‘Slap the Back’. Warme jazzimprovisaties over een technobeat. De muziek van Cobblestone Jazz gaat verder waar minimal ophoudt. De formatie weet drama en gevoel voor nuance aan te brengen. Het is de ultieme middenweg tussen de soul van Detroit en het machinale van Berlijn. Alle tracks worden zorgvuldig met subtiele synthlagen opgebouwd. Met ‘PDB’ wordt de nadruk gelegd op klassieke Detroit techno met daar overheen een subtiele saxofoon als finishing touch. Met de titeltrack ’23 Seconds’ komt er iets meer tempo in het album. Langzaam neemt de techno de overhand en lijken de jazzimprovisaties naar de achtergrond te verdwijnen. Buiten twijfel zijn ‘Change your Apesuit’ en ‘Saturday Night’ kwalitatief hoogstaande tracks, maar het ontbeert dat beetje extra wat je van Cobblestone Jazz verwacht. Met ‘Peace Offering’ en het naar progressive neigende ‘W’ worden de rollen weer omgedraaid met de vervormde vocalen van Tate. Het wordt pas echt smullen op cd twee, waarop een live registratie van een optreden in Madrid is opgenomen. Hier wordt pas echt duidelijk waar dit trio live toe in staat is. Het album wordt afgesloten met grote hits ‘Dump Truck’ en ‘India in Me’.

Hoogtepunt: het live-optreden uit Madrid op CD2.

Dieptepunt: dat cd 1 niet het niveau van een live-optreden haalt.

Twijfelgeval, aanrader of bagger: aanrader!

Oordeel zelf: luisteren naar 23 Seconds

Luister ook eens naar: John Tejada - Cleaning Sounds is a Filthy Business

Op vrijdag 7 december treedt Cobblestone Jazz live op in 11 Amsterdam tijdens de Wagon Repair label night.

Cobblestone Jazz