Interview: Todd Terry

Partyscene Redactie | 26 januari 2007
interviews

Remixen is een ‘money thing’

Op zaterdag 10 februari draait houselegende Todd Terry tijdens de Beatclub, ditmaal georganiseerd in de Hemkade in Zaandam. Wij belden de Amerikaan op en spraken met hem over hiphop, house en een plaat die écht niet meer kan. “ Als ik die nu hoor, denk ik echt bij mezelf ‘damn, what were you thinking’.”

Tekst: Sandeep

Todd Terry heeft ontzettend veel invloed gehad op de early housegeneratie. Tracks als ‘Can You Feel It’, ‘Keep on Jumpin’ en ‘Can You Party’ groeiden eind jaren ‘80 uit tot enorme clubhits. Sinds die tijd heeft hij vele platen uitgebracht en veel remixes gemaakt, o.a. voor popsterren als Björk, Janet Jackson en Tina Turner. De afgelopen jaren scoorde hij onder zijn Gypsymen-pseudoniem een dijk van een hit met de track ‘Babarabatiri’. Daarnaast bracht hij onlangs ‘Front 2 the Back’ uit, die is grijsgedraaid in de clubs wereldwijd. De organisatie van The Beatclub regelde een telefonisch interview met de houselegende.

Ach, het allerbelangrijkste is dat je maakt waar je achter staat. Hoe het ook genoemd wordt en wie het wel of niet oppikken, dat is uiteindelijk toch bijzaak.L2P: Je hebt als eerste hiphop en house vermengd tot één geheel, bijvoorbeeld met de coproductie met de Jungle Brothers: ‘Girl I'll House You’. De jaren daarna heb je jezelf volledig gestort op het produceren van house, terwijl hiphop nog steeds één van de populairste muziekgenres van Amerika is. Spijt als haren op je hoofd?

Todd: “Absoluut geen spijt, want wat ik deed was gewoon echt mijn ding. Ik kon mezelf niet vinden in de toenmalige hiphopsound en had een meer swingend doel voor ogen. De muziek die ik midden jaren ’80 maakte, was voor mij een nieuwe vorm van hiphop, maar dat werd in Amerika nooit zo gezien. Het werd bestempeld als house en daar was op dat moment niemand in geïnteresseerd. Europa daarentegen pikte deze sound wel meteen op, in Amerika duurde het nog jaren voordat de muziek populair werd. Ach, het allerbelangrijkste is dat je maakt waar je achter staat. Hoe het ook genoemd wordt en wie het wel of niet oppikken, dat is uiteindelijk toch bijzaak.”

L2P: Via jouw remixes, met als ultieme voorbeeld de Everything but the Girl-remix van ‘Missing’, werden andere artiesten wereldberoemd, maar bleef jij op de achtergrond. Een bewuste keuze?

Todd: “Ik denk niet dat je het zo kan stellen. Remixen is een vak apart. Je krijgt vaak weinig tijd ervoor en er worden allerlei eisen aan gesteld. Daarnaast maak je een remix niet om zelf bekend te worden, maar om de artiest in kwestie in de spotlight te zetten. Een remix maken is toch een soort compromis tussen de sound van de originele artiest en je eigen sound. Het is ook absoluut nooit mijn drive geweest om bekend te worden met mijn remixes. Dat wilde ik juist bereiken met mijn eigen tracks. Uiteindelijk vind ik eigen producties veel belangrijker dan remixen. Dat is toch vaak een ‘money thing’.”

L2P: Je stelde Kenny Dope en Louie Vega aan elkaar voor. Ooit verwacht dat ze als MAW zo groot zouden worden in houseland?

Todd: “Dat had ik zeker verwacht. Louie was indertijd al een grote club-dj in Amerika. Kenny was vooral naam het maken in de underground scène. Ik heb beide heren aan elkaar voorgesteld en wist dat het meteen zou klikken. De combinatie van Louie’s commerciële kant en Kenny’s diepere kant moest wel iets heel moois opleveren. Uiteindelijk hebben de heren elkaar gevonden, maar kwamen ze weer bij mij terecht voor de naam Masters at Work, één van mijn aliassen in die tijd.“

Je kon geen moeilijkere vraag bedenken? Damn, hier moet ik echt even goed over nadenken hoorL2P: Noem drie Todd Terry-producties die een houseliefhebber moet meenemen naar een onbewoond eiland.

Todd: “Je kon geen moeilijkere vraag bedenken? Damn, hier moet ik echt even goed over nadenken hoor. Als eerste natuurlijk ‘Can you Party’. Dat is de plaat geweest waar ik uiteindelijk echt mee door ben gebroken. Daarnaast ‘Day in a Life’ die midden jaren ’90 op Ministry op Sound is uitgekomen. Voor mij is dat de ultieme Todd Terry-sound. En als laatste ‘Da Bango’, een plaat - overigens alleen op white label uitgekomen - die mij het ultieme latin-gevoel geeft. Deze drie platen zal ik ook zeker draaien in Nederland.”

L2P: Nu we het daar toch over hebben. Je staat op 10 februari geboekt op The Beatclub, een classics feest. Hoe bereid je zo'n 'terugblikgig' voor?

Todd: “Weet je, als je al zo lang meedraait als ik en in de begin periode veel platen hebt gemaakt die later als classic worden bestempeld, dan kun je er wel vanuit gaan dat mijn meeste boekingen op classics feestjes zijn. Bijna overal waar ik draai, zijn het voornamelijk ouwe tracks die op de draaitafel komen. Ik heb dus geen speciale voorbereiding voor zulke avonden. Dat gaat vanzelf. Daarnaast ben ik toch een dj die tijdens de avond probeert aan te voelen wat het publiek graag wil horen. “

L2P: Welke plaat 'van vroeger' kan écht niet meer?

Todd: “Dat zijn er echt ontzettend veel. Zowel van anderen als van mijzelf. Ik zal er één noemen die ik zelf gemaakt heb: ‘Royal House - Yeah Buddy’. Als ik die nu hoor, denk ik echt bij mezelf: ‘damn, what were you thinking’.”

L2P: Wat is volgens jou het grootste verschil tussen vroeger en nu in het Nederlandse clubklimaat?
Todd: “Ik word helemaal gek van die rookmachines in jullie clubs. Dat was vroeger volgens mij een stuk minder.”

Todd Terry Trilogy ‘Past, Present & Future’L2P: Wat brengt de toekomst voor Todd Terry?

Todd: “Recentelijk is de Todd Terry Trilogy ‘Past, Present & Future’ uitgekomen. Een album waar ik erg trots op ben. Het zijn drie cd’s met alleen maar eigen producties. Van de beginperiode midden jaren ’80 tot en met releases van het afgelopen jaar. Eigenlijk vond ik het ontzettend moeilijk om uit alle dingen die ik heb gemaakt, een keuze te maken. Ik denk dan ook dat er nog een tweede deel uitkomt, ergens in 2007.”

L2P: Je was geboekt tijdens het ADE in de Amsterdamse Escape. Daar ben je echter niet op komen dagen. Moeten we ons zorgen maken voor 10 februari?

Todd: “Haha, nee hoor, absoluut niet zelfs. Die gig tijdens het ADE liep echt helemaal in de soep, vanwege de bereikbaarheid van de vliegvelden in New York. Dat is al meerdere keren de reden voor een afzegging geweest. We stonden vast in de file en misten daardoor ons vliegtuig. Helaas was er toen geen enkele andere vlucht meer naar Nederland en moest ik het feest missen. Maar op 10 februari ben ik er zeker bij. Heb ontzettend veel zin in dat optreden!”  

Met dank aan Anna Agency

Todd Terry

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws