Say it! Paul Hazendonk

Je bent al een groot aantal jaar professioneel bezig met dance - werkzaam bij platenzaak Basic Beat, labelmanager van Manual Music, samensteller van drie mixalbums. Toch kent niet iedereen jouw naam. Hoe verklaar je dat?

Paul: "Dat komt door de algehele situatie in de Nederlandse uitgaanswereld. We hebben een flinke economische crisis achter de rug en de clubs hebben het moeilijk gehad, de afgelopen jaren. Wat doen programmeurs die hun tent willen vullen dan? Die gaan voor zekerheden en dan is er vaak geen plaats voor mensen zoals ik. Ik kan dat de programmeurs niet kwalijk nemen, want hoe je het ook wendt of keert: het draait allemaal om geld. En Paul Hazendonk op de flyer is in Nederland geen zekerheid voor een volle zaal, want daar ben ik nog te onbekend voor. Ook in Nederland geldt: wat van ver kom, is goed. Zodoende staan er wekelijks hordes buitenlandse dj's in ons land te draaien, aangevuld met een Nederlandse resident. Daardoor is er geen plaats meer voor mensen zoals ik.
Wat ook niet meewerkt, is dat ik in Nederland door velen in een hokje word gestopt. Ondanks dat ik vrij breed draai, staat er nog steeds met grote letters 'techno' op mijn voorhoofd geschreven. In het buitenland, waar ik de laatste jaren steeds meer word geboekt, ben ik veel vrijer om te draaien wat ik wil. Mensen willen daar gewoon goede muziek horen, en of dat nu techno, house, techhouse of minimal is, maakt ze niet uit."

Zo onbekend als in Nederland, zo 'beroemd' ben je in Oost Europa. Hoe is dat zo gekomen?

Paul: "Mijn eerste betaalde gigs had ik zes jaar geleden in Zweden. Nadat ik een demomix naar een Zweedse DJ agency - op zoek naar talent - had gestuurd, mocht ik meteen komen. Vervolgens is het balletje gaan rollen. Eén van de dj's met wie ik in Zweden had gedraaid, heeft mij aanbevolen in Kroatië en zo kwam ik daar terecht. Dat beviel zo goed, dat ze me in dezelfde club direct terug lieten komen om met een Oud & Nieuw-feest te draaien. Het is gewoon een kwestie van de kansen pakken die je krijgt. Als je overal goed draait waar je voor het eerst komt, dan mag je terugkomen. Als er dan ieder jaar een paar nieuwe clubs bijkomen, treedt het sneeuwbaleffect op en sta je ieder jaar op meer plaatsten te draaien. Zo heb ik heb de afgelopen jaren in Zweden, Kroatië, Slovenië, Bosnië, Servië, Hongarije, Frankrijk en Estland gedraaid. Binnenkort komen daar Spanje, Montenegro, België en Tsjechië bij. Op dit moment is Hongarije voor mij helemaal 'the bomb'. Ik draai daar nu ook het vaakst. In Hongarije is de sfeer uitmuntend, de mensen zeer relaxed en als DJ geniet je veel aanzien. Ik ben geïnterviewd door de VIVA (nationale tv zender a la MTV/TMF) en heb een mix mogen maken voor Ministry Of Sound op Budapest Radio One (grootste nationale radiozender)."

Wat is de mooiste club waar je ooit hebt mogen draaien?

Paul: "Dat is de Ambasada Gavioli in Slovenië. Een megaclub met een capaciteit van drieduizend man, ontworpen door een Italiaanse architect, dichtbij de mooie Sloveense kust.. Beter heb ik ze nog niet gezien. Ook een heel toffe ervaring was mijn boeking op een festival dichtbij de plaats Trebinje in Bosnië, vorige zomer. Dat festival vond plaats 'in the middle of nowhere': in een bos aan een groot meer. Een groot podium, een vet soundsystem, mooie danseressen, vuurspuwers en een paar duizend man helemaal los. Een onvergetelijke ervaring."

Wat is het verschil tussen de beleving van de Nederlanders en het publiek uit het Oostblok?

Paul: "Ik heb het gevoel dat mensen hier alles al gezien hebben, en daardoor wat verwend zijn. In het Oostblok gaat het dak er negen van de tien keer af en hangt er een veel intensere sfeer. De mensen gaan helemaal op in de muziek, verschijnen op tijd op een feestje en blijven hangen totdat de laatste plaat heeft geklonken. Om vervolgens naar een after-party te gaan. Wat wij oubollige hulpmiddelen vinden, zoals fluitjes en glowsticks, zijn daar nog heel normaal. Dat blijft zijn charme houden, vind ik. Moet je hier eens doen; met een fluitje naar een party komen, en bij iedere break keihard blazen. Volgens mij duurt het niet heel lang voordat ze 'm door je strot rammen."

Wat is jouw tip voor alle beginnende dj's op zoek naar eeuwige roem?

Paul: "Ik ben bang dat ik toch met een clichématig antwoord moet komen, en wel het volgende: produceren is de sleutel tot succes. Het is nu eenmaal niet anders. Soms zie je producers achter de draaitafels staan die beter in de studio hadden kunnen blijven zitten. Toch worden ze voor asociaal veel geld geboekt, omdat ze een hit gescoord hebben. Met alleen draaien kom je er simpelweg niet meer (enkele uitzonderingen daar gelaten). Een andere optie is zelf feestjes organiseren, waar je natuurlijk ook zelf draait. Op die manier creëer je een platform voor jezelf en leren mensen je ook kennen."

Waarom distribueert een groot Duits label als Kompakt een mixalbum van een 'broekie' uit Nederland?

Paul: "De eerste release op mijn label Manual Music (Petter - Robotfood) sloeg internationaal gezien in als een bom en zette Manual Music gelijk op de kaart. De daaropvolgende release van Gideon verkocht ook ontzettend goed (mede door een vette Huggotron remix van John Dahlback). Manual Music zat destijds bij een kleine Nederlandse distributeur die zaken deed met Kompakt voor het Duitse territorium. Kompakt was zo enthousiast over die eerste twee releases, dat ze contact met mij opzochten. Niet veel later werd me gevraagd of ik interesse had om mijn label exclusief wereldwijd door Kompakt te laten doen, dus ook mijn nieuwe mix-cd. En dan krijg je ineens Micheal Mayer aan de lijn. Daar sta je wel even van te kijken."

Wat is de grootste angst voor een dj?

Paul: "In mijn geval is dat een lege agenda. Het aantal boekingen dat ik per maand heb, wisselt heel erg. Er zitten maanden bij dat ik er zes of zeven afwerk, maar ook dat ik er maar eentje heb. Gelukkig komen er altijd wel wat nieuwe aanvragen bij. Echter op het moment dat ik nog maar twee boekingen in het vooruitzicht heb, is er altijd die angst: 'stel dat er niets meer bijkomt?'"

Meer info: Paul Hazendonk