PS Interview: Junkie XL

Sinds zijn verhuizing naar de VS in 2003 hield Tom Holkenborg a.k.a. Junkie XL zich voornamelijk bezig met muziek voor film en videogames en het maken van vele remixen voor grote artiesten. Toch heeft hij voldoende inspiratie op gedaan om weer een album uit te brengen. Ondanks de vele gitaar rifjes en rock invloeden heeft Today een housy feel. In juli is hij weer even in zijn thuisland, voor een optreden op 5 Days Off.

Tekst: Jesse Voorn

In Amerika heb je veel optredens, maar dance is daar niet super groot. Hoe vind jij je draai daar?
Tom: “Stijlen als techno worden daar niet erg opgepikt, maar de dingen die ik doe wel. Ik doe shows tussen de 800 en 4000 man en het is altijd volle bak, omdat ik meer bied dan alleen een beat. Begrijp me niet verkeert, ik ben een enorme fan van techno, vooral van Basic Channel, maar ik kan die muziek niet maken. Mijn muziek heeft altijd elektronica en organische instrumenten gehad, met vocalen. Ik ben ook een echte performer en maak er een soort one man show van en dat vinden mensen prettig. Ik heb dan ook altijd een heel ander publiek gehad dan de gewone dance jongens. Als artiest is het voor mij in Amerika heel goed gegaan.”    

Met wat voor verwachtingen ben je daarheen gegaan?
Tom: “Ik had geen verwachtingen. Ik ben daar op de bonnefooi naar toe gegaan. Vanaf 1995 ben ik ook al heel actief geweest met het maken van muziek voor videofilms en games en ik ben een van de eerste elektronische muzikanten die zich gestort heeft op videogames. Er staat zoveel muziek van Junkie XL op games en ik wilde me daar meer op richten. Als je dat wilt doen, dan moet je zijn waar het hart van die industrie zit en dat is Los Angeles. Dat kun je niet vanuit Nederland doen en het heeft er dus niets mee te maken dat Nederland te klein zou zijn. Ik heb het nu ongelooflijk druk. Ik heb muziek gemaakt voor films als The Matrix, Catwoman, Team America, South Park, Kingdom of Heaven en Hooligans. Voor mij is het een droom. En ik ben in Amerika ook gaan toeren als Junkie XL en alles komt daar heel mooi bij elkaar.”  

Wat vind je het meest succesvol van Junkie XL?
Tom: “Dat is de magische mix van alles bij elkaar en dat is waar het bij Junkie XL nu altijd om ging. Of dat nu de mix van elektronische en organische muziek was, of het artiest zijn of het remixen en produceren van andere artiesten, en ten derde de films en commercials. Ik doe alles tegelijkertijd. En natuurlijk ook die Elvis hit of een Coldplay remix zullen altijd weer genoemd worden.” 

Wordt je nog steeds veel aan A Little Less Conversation herinnert?
Tom: “Het is helemaal weg. Hij komt eigenlijk alleen boven water als ik bij popi jopi programma’s zit. In Amerika is wat ik nu doe veel belangrijker en is die track voornamelijk door Elvis fans gekocht. In Europa was het wel groot, ook omdat het in 2002 de grootste hit van dat jaar geweest was. Maar het is wel van mij en ik ben er wel trots op. En nu heb ik die remix van Colplay, die wereldwijd op nummer 1 in alle dance charts staat. Dat neemt het dan weer over.”  

Heb je voor je nieuwe plaat je gitaar weer afgestoft?
Tom: “Omdat ik zoveel grote dingen gedaan heb, wilde ik met dit album een hele simpele plaat maken, die alleen over muziek en over mezelf gaat. Ik had zo weer met iedereen kunnen samenwerken, nog veel makkelijker dan drie jaar geleden bij mijn vorige album, maar dat wilde ik niet. Toen de plaat af was, was ik erg benieuwd wat men er van zou vinden. Geen enkele andere elektronische artiest bleek ook maar iets in die richting te doen, want iedereen grijpt terug op die electro uit de jaren tachtig. En dan ineens komen er bands als Bloc Party en The Editors op, die zoiets als ik doen, maar dan vanuit de rockkant. Ik ben toen singles gaan uitdelen van Today, de eerste single, en iedereen, van Paul Oakenfold tot Tiësto is hem gaan draaien. Dat vind ik tof.” 

Slaat het misschien in Amerika ook zo aan omdat er veel gitaar in zit?
Tom: “Kijk, ik heb altijd al gitaren gebruikt, vanaf het eerste album en ik denk dat het met name bij het eerste album het heel goed viel, omdat het toen in de tijdsgeest paste. Op mijn derde album deed ik het nog steeds, maar was het uit de tijd en sneed ik mezelf ermee in de vingers. Maar daar heb ik schijt aan, want ik doe wat ik wil. En nu is het weer helemaal hip om gitaar in dance gebruiken, dus, tja. Maar pas vanaf het moment dat Sasha, Pete Tong en John Digweed me gingen steunen, werd ik in 1999 pas echt geaccepteerd door de dance community. Daarvoor werd ik echt door hen vervloekt, terwijl ik toch veel shows deed. Ik word nu door veel internationale dj’s wel gezien als diegene die de grenzen bij dance verlegt en dat wil ik ook. Er wordt nu moet terugwerkende kracht met respect gesproken over wat ik doe. Maar ja, dat heeft dus wel tien jaar geduurd.”  

Maar was de steun van die dj’s er echt voor nodig?
Tom: “Nou ja, als je iets wilt bereiken in die scene, wereldwijd, dan moet iemand voor jou gaan lopen. Als je als beginnende producer een 12” inch maakt en die wordt opgepikt door een bekende dj, dan heb je een soort wapenfeit. Zo van, als hij het draait, waarom draai jij het dan niet? Ineens kon ik een hoop doen, zoals mainstage Dance Valley.”  

Voelde je je gelijk thuis in die dance wereld?
Tom: “Ik ben sowieso een apart beestje in die wereld en iedereen weet dat ook en vindt dat ook heel mooi. Een Junkie XL show is als geen andere show en dat komt door mij als mens en muzikant. Maar zelfs mensen die mijn muziek niet draaien spreken er met respect over. Carl Cox draait het bijvoorbeeld niet, maar vind het wel de shit. Dat is heel tof. Maar het is allemaal wel gegroeid. Mensen wilden natuurlijk zien wat ik ging doen. Bij het eerste album zeiden veel mensen dat ik de Prodigy na probeerde te apen, maar dat was natuurlijk niet het geval. En nu we tien jaar, 4 albums en heel veel remixen verder zijn, weten mensen nu dat ik de real deal ben.”  

Jij hebt er ook steevast voor gekozen om live op te treden?
Tom: “Ja, ik ben een artiest en muzikant, geen dj. Maar het live spelen voor mij ligt nu zo dicht bij het deejayen, als je nagaat dat veel dj’s met computers deejayen. Dat ligt soms heel dicht bij elkaar. Maar acht jaar geleden, toen ik nog met rekken met samplers en een grote mengtafel aankwam, was het anders. Maar nu kom ik aan met twee laptops en een mengtafel, maar een dj die mp3’s draait nu ook. Het verschil zit hem erin dat een dj bijna altijd muziek van een ander draait en ik doe alleen mijn eigen muziek of remixen.”  

Het nieuwe album Today van Junkie XL ligt nu in de winkels. Junkie XL staat op zondag 16 juli op 5 Days Off in de Melkweg.

Meer info vind je op www.junkiexl.com.