René Passet's filmreview: Shrek 2

Haarbal! Of hoe een gevaarlijke hitman met zwaard in de aanslag plotseling verandert in een meelijwekkend poesje. Antonio Banderas steelt de show in Shrek 2 als De Gelaarsde Kat, maar ook de overige karakters in 'Disney's worst nightmare' zijn wederom geweldig op dreef. Shrek 2 is zo mogelijk nog leuker dan het Oscar-winnende deel 1 van drie jaar terug.
Shrek was destijds een kleine revolutie. Als een van de eerste volledig digitaal geanimeerde speelfilms haalde Shrek tientallen miljoenen binnen voor DreamWorks, dat daarmee in één klap (nou ja twee, want Antz kwam ook daar vandaan) een geduchte concurrent werd van Disney. Vergeleken met Disneys tot dan toe saaie en ultrabrave tekenfilms was het groene monster een verademing. Scheten latend, boerend en oorsmeer als kaars gebruikend maakte Shrek daarnaast weinig subtiele grappen over het kleine piemeltje van zijn tegenstander. Leg dat je kids maar eens uit.
Ook Shrek 2 werkt weer op twee niveaus. De kleintjes lachen zich waarschijnlijk suf over de verknipte slapsticks die Donkey (Eddie Murphy) en Shrek (Mike Myers) neerzetten. Jij en ik verbazen ons ondertussen over de overdosis subtiele en minder subtiele grappen die regisseur Andrew Adamson en scriptschrijver J. David Stern in het verhaal verpakken. Zo is het Land Far Far Away overduidelijk een parodie op Beverly Hills, met winkels als Old Knavery, Farbucks en Versarchery. Nog hilarischer zijn de vele verwijzingen naar Hollywoodhits als Spiderman, Aliens en Lord of the Rings, terwijl Disneyfilmfiguren als Sneeuwwitje, Doornroosje en Roodkapje stuk voor stuk een flinke sneer krijgen. De grapdichtheid is soms zo hoog dat je bepaalde grollen pas bij een tweede of derde kijkbeurt ziet.
Het verhaal zelf heeft niet veel om het lijf en komt aanvankelijk langzaam op gang. Nadat in deel 1 Shrek en prinses Fiona met elkaar zijn getrouwd en naar het moeras verhuizen, krijgt het kersverse stel in deel 2 een uitnodiging van Fiona's koninklijke ouders voor een bezoekje. Natuurlijk freakt de koning (John Cleese) helemaal als hij zijn groene dochter en de ongewone schoonzoon op het bordes ontwaart. Shrek moet dood en De Gelaarsde Kat gaat die klus klaren, zodat Fiona daarna kan trouwen met haar Prince Charming.
Die laatste is een nichterig tiep met mondspray en een Hans Klok-kapsel. Zijn valse moeder, Fairy Godmother (Jennifer 'Ab Fab' Saunders) runt een fabriek in love potions waarmee ze de boel wel even zal fixen. Saunders heeft een paar geweldige oneliners. "It's time you stopped living in a fairy tale", briest op een gegeven moment tegen de arme Shrek.
Ook Murphy als de razendsnelle en veel pratende ezel is -net als in deel 1- fantastisch. "The position of annoying talking animal is allready taken", bromt hij tegen De Gelaarsde Kat als die overloopt naar Shrek. Vrijwel elke zin die Donkey uitspreekt is goed voor een lach.
Maar echt, de show wordt gestolen door Banderas, die zijn eigen Zorro-karakter heerlijk op de hak neemt en met zwaar Spaans accent en grote onschuldige schotelogen vriend en vijand weet te ontwapenen. Zonder nou direct alles te willen verklappen: let op het duet dat hij aan het einde van de film met Donkey zingt. Voortaan zul je nooit meer onbevangen naar Ricky Martin kunnen luisteren.
Je begrijpt het al, Shrek 2 is een must-see. Hij draaide niet voor niets op het prestigieuze filmfestival van Cannes. De tekenfilms zit vol valse satirische humor, razendknappe computeranimaties (alleen al het haar van Prince Charming!) en heeft de stemmen van de best verdienende filmacteurs uit Hollywood, die stuk voor stuk helemaal los gaan in dit succesnummer.
Geen wonder dat deel drie is al in de maak is en in 2006 in de bioscopen wordt verwacht. In de tussentijd is Disney weer aan zet, met een waardige opvolger van hun megahit Finding Nemo.