Report: JP is God!

Of kwam het door Paul T., de vaste MC van het feest, die met zijn Londense accent de feestgangers nog wat extra opzweepte? Of door de altijd goedgeluimde bezoekers van dit feest? Of kwam het door de altijd geweldige line-up van internationale Hardhouse DJ’s? Ik denk dat het zoals altijd de combinatie is al deze elementen die het HQ feest tot het beste maandelijkse Hardhouse feest van Nederland maakt.

Ik kwam deze keer tot mijn spijt vrij laat binnen en had dus alleen maar het staartje van de set van DJ Rossi meegemaakt. Erg jammer want over het algemeen zet Rossi wel een lekkere set neer. De sfeer zat er al goed in en toen de volgende DJ - Dave Randall door Paul T. werd
aangekondigd kon het feest pas echt beginnen. Ondanks de dure feestdagen en de nog duurdere feesten die er traditioneel nog volgen op Oudejaarsavond was het behoorlijk druk in de Melkweg. De set van Dave Randall was behoorlijk opzwepend, gevuld met veel afwisselingen en was van goede opbouwende aard.

Als gewoonlijk wordt een avondje HQ afgesloten met de kunnen van de topentertainer Tom Harding. Zijn interactie met het publiek is nog altijd ongeëvenaard en het Amsterdamse publiek genoot dan ook met volle teugen. Juichend, klappend, schreeuwend en dansend staat deze Brit achter zijn wheels of steel. Helaas - en ik zeg dit niet gauw - maar helaas verliest de ster van Tom Harding z’n glans en sterkte. Het ligt niet aan zijn performance maar meer aan zijn techniek en zijn platenkeuze. Jezus, zo’n slechte set heb ik niet eerder van hem in de HQ gehoord. Het barstte van de fouten, hij liet zijn platen meerdere malen overslaan en draaide verschillende keren aan de verkeerde knop zodat complete speakers achter in de zaal geheel wegvielen. Zijn set was daarbij dan ook nog veel te vlak en te eentonig én de speakers stonden naar mijn smaak (en ook volgens anderen) veel te hard. Bijna overstuurd zou ik zeggen. Nog nooit eerder heb ik Tom Harding zo fantasieloos horen draaien. Echt jammer!

Daarentegen was zijn voorganger DJ JP de grote man van de avond. Ik had het al eerder gezegd in één van mijn party reports, dat het tijd word om de HQ avond af te laten sluiten door JP. Helaas is dat niet mogelijk. Reden is omdat Tom Harding altijd veel harder draait dan JP en dat zou het programma kunnen storen. Daar zit wel wat in maar ik hoor van steeds meerdere mensen dat JP de climax van hun avond is. Zijn set was zoals altijd weer een genot om op te dansen. Zijn platenkeuze was super, uitgebalanceerd, goed voorbereid, opbouwend en vooral meeslepend. Elke plaat nam je weer mee naar ongekende hoogten. JP voelde precies aan wat het publiek wilde en gaf het ze ook. Hij genoot zichtbaar van de reactie die hij kreeg uit de dansende menigte. Hij straalde en dat voelde het publiek ook. Een geweldige interactie ontstond er en dat was overal te merken.

Ik kan er niet meer omheen. Voor mij mag er een nieuwe wind door HQ en wellicht leest het management van HQ dit verslag ook en laten ze eindelijk JP eens de Max afsluiten want ‘JP is God!’

Tekst: Jeffrey Kilian

(toegevoegd:02-01-2003/14:23)