Paul Oakenfold bij Bloomingdale

De strandtent van ID&T, Bloomingdale, had een lekkere line-up samengesteld waar een hoop van verwacht kon worden. Bij aankomst bleek dat het weer een drukke aangelegenheid zou worden, om half vijf was het namelijk al aardig druk. Het weer was goed, het zou dus alleen nog drukker kunnen worden. En dat werd het dus ook.
Ricky Rivaro zou het startsein geven voor het feest, en hij deed dat op een zeer goede manier. Met lekkere club warmde hij het publiek goed op, af en toe draaide hij er een lekker funky plaatje doorheen, en dan weer een wat stevigere. Met het goede weer was dit in ieder geval heerlijk "wakker worden".

Na Ricky Rivaro zou het stuur overgenomen worden door een van de twee
residents van het welbekende Kremlin. Beide residents, Cross en Emjay, zouden een set neer gaan zetten, en Cross mocht beginnen. Het Kremlin geluid was meteen lekker te horen, lekkere progressive kwam uit de boxen knallen, want knallen was het zeker. Ook al was het een buiten feest, het geluid was van goede en harde kwaliteit. DJ Cross, de man die veel van zich laat horen op Radio 538 waar hij bij de Dance Department regelmatig optreed, begon steeds meer publiek aan te trekken, en aan het einde van zijn lekkere, maar wel wat monotome set was het al een waar feest op Bloomingdale.

Zoals gezegd zouden beide residents van Kremlin achter de draaitafels
plaatsnemen, en na DJ Cross begon dan ook Emjay aan zijn set. Deze DJ en producer van verschillende heerlijke nummers zoals "Asian Love" en "Trance Atlantic" die zelfs nog op het label Perfecto van Paul Oakenfold is uitgebracht nam het publiek mee op een klein reisje door danceland.

Beginnend met lekkere uplifting progressive, waarna er wat stevigere club aanbod kwam, met als slot een wat trance-achtige platen wist Emjay het publiek goed te vermaken en op te warmen voor de hoofd-act van de avond. Er moest eerst alleen nog even aandacht gegeven worden aan de inmiddels al lang overleden Miles van ID&T, best begrijpelijk dat zijn broer, vrienden en collega's veel aan hem denken en hem in ere willen houden, maar een minuut stilte werd door het publiek niet echt begrepen. Gelukkig ging de beuk er weer snel in, en ging iedereen weer verder waar ze mee bezig waren, een feestje bouwen.

Toen Paul Oakenfold met zijn set begon kon je meteen merken waarvoor
iedereen naar Bloemendaal was gekomen, het werd meteen een stuk drukker en de eerste platen van een van de meest gewaardeerde trance DJ's ter wereld waren meteen al lekker raak. Door de heerlijke vocalen en super relaxte strings was het meteen al lekker "swingen". Met Southern Sun een van zijn eigen ijzersterke producties, die Tiesto op zijn nieuwe mix-album In Search Of Sunrise heeft gezet, en nog vele andere super goede platen wist "Oakie" het publiek goed te vermaken. Dat Oakenfold de platen wel heel simpel aan elkaar draaide was op zich wel jammer, er werden weinig opzienbare dingen waargenomen, en als zijn platenkeus niet zo onwijs goed was geweest, was het een saai stukje muziek geweest. Maar dat terzijde, 9 van de 10 mensen stonden toch wel aardig uit hun dak te gaan, dus het was gewoon een lekkere set, en een goed feest.

De laatste Beachpop van het jaar 2002 is dus een feit, het waren aardig wat lekkere zondagen, met goede muziek, veel mooie mensen en goed weer. De zomer is helaas weer afgelopen, de festivals worden alvast weer voorbereidt en de stranden worden weer rustig. We gaan weer overwinteren...

Tekst: Jerry Knies, Zoetermeer

(toegevoegd:02-09-2002/13:45)