PS interview: Felix da Housecat

Felix da Housecat zat al vroeg in de muziek en kreeg de house door DJ Pierre met de paplepel ingegoten. Met zijn album Kittenz and Thee Glitz uit 2000 was hij de voorloper en trendsetter van de electroclash hype. Maar Felix overleeft de hype en is nu weer terug met zijn nieuwe album Virgo Blaktro and the Movie Disco, dat deze week uitgekomen is. In augustus zette hij Mysteryland nog op stelten en op 10 november staat hij op I Love Techno.

Tekst: Jesse Voorn 

Je zegt dat dit je meest zwarte album tot nu toe is. Wat heeft je beïnvloed?

Felix: “Mijn vader suggereerde dat ik maar eens terug moest gaan naar mijn roots, voor het nieuwe album. Hij speelt saxofoon, weet veel van zwarte muziek. Hij was benieuwd wat ik zou maken, als ik de zwarte kant op zou gaan. Ik zou het dichtste bij blijven door veel disco en funk te gebruiken, en toch electro te blijven. Prince is een van mijn helden, hij was andere altijd een stap voor.”

Was het moeilijk, een zwarte plaat te maken?

Felix: “Nee, niet echt. Toen ik een jaar of veertien was, speelde ik al in bands, toen maakte ik gewone muziek. Elektronische muziek werd iets later mijn vlucht, dat was veel leuker. Binnen de elektronische muziek gelden geen regels, maar mijn muziek is altijd gebaseerd geweest op liedjes. Toen ik jonger was, heb ik meer techno gerichte muziek gemaakt, maar ik zag al snel het licht.”

Er staat ook een nieuwe versie op van Thee Dawn, een oude klassieker van je…

Felix: “Ja, een beetje wel. The Future Calls Dawn is wat losser, de oude versie was heel donker. Ik hou nu meer van melodie. Ik werk op dit moment zelfs alweer aan een nieuw album, genaamd Slam Dance. Als mensen dat gaan horen, dan zullen zoiets hebben van, this motherfucker can hit a crazy track. Ik weet nog niet of ik het ga uitbrengen, maar hey, we moeten het over dit album hebben, hahahaaa.”

Je bent niet te stoppen…

Felix: “Ik weet ook niet hoe dat komt. Ik ben hyper sinds ik op veertienjarige leeftijd begon met elektronische muziek. Toen ben ik begonnen en ik ben niet meer gestopt. Ik ben nu 36 en ik vind dat ik gezegend ben. Sommige mensen noemen het geluk, ik denk dat ik gezegend ben. Ik was denk ik ook op de juiste tijd op de juiste plaats en het ging ook meer over dingen weten dan zozeer om talent. Ik was heel goed in het opletten en leren, dan in het zijn van een goede producer of artiest. Ik probeer nooit te doen wat anderen doen. Ik doe mijn eigen ding en ik wil klinken als Felix da Housecat.”

Ben je nu tevreden met je sound?

Felix: “Ik heb er lang over gedaan om mijn sound te vinden. Mensen proberen het nu wel eens te omschrijven, maar het lukt ze niet. Ik klink gewoon als Felix en ik ben blij met mijn eigen geluid. Ik denk dat het een van de redenen is dat ik het zo lang vol houd. Als je je eigen ding blijft doen, dan is er een kans dat het mislukt in het begin, en mensen zullen het misschien niet begrijpen, maar uiteindelijk zullen ze dat wel doen en respecteren ze je. Virgo Blacktro… klinkt als mij en als mijn vorige albums, maar het heeft een zwarte invloed. Ik vind wel dat mijn platen volwassener klinken dan vroeger.”

Moesten mensen wennen aan je sound?

Felix: “Vanaf het begin zeiden mensen altijd al dat ze nog nooit eerder zoiets gehoord hadden. Het is allemaal goed begonnen voor mij en ik probeer het interessant te houden voor de mensen. Dit is mijn meest, ik haat het woord, pop achtige plaat, want het zijn allemaal liedjes. Dit is het eerste album waarvan het me niet kan schelen wat ermee gebeurd. Ik hoef geen miljoenen exemplaren te verkopen, want ik verdien mijn geld wel met draaien. Toen Kittenz and Thee Glitz eenmaal uit was, hoefde ik niets meer te bewijzen. Dat was mijn Strings Of Life, dat was mijn Purple Rain. Ik ben een oude man, brother.”

Je zei pop, dat betekent populair, dat mensen je muziek goed vinden…

Felix: “Ik wil niet populair zijn. Ik wil onder de radar zitten.”

Dan moet je eens een hele slechte plaat maken…

Felix: “Dat wil ik ook niet doen, hahaa, dan is mijn carrière misschien toch over. Ik denk dat ik nog in de ontkenningsfase zit. Ik denk heel eerlijk gezegd echt niet dat ik een heel populair persoon ben. Serieus. Dat moet ik ook van mezelf denken, want zodra ik denk dat ik populair ben, dan word ik nerveus over wat ik moet doen of maken. Toen Kittenz… uitkwam, werd ik zo populair, dat was apart. Ik werk goed onder druk, maar die druk was te groot. Ik voelde niet dat ik mezelf kon zijn, zonder dat ik het idee had dat iedereen op me aan het letten was wat mijn volgende stap zou zijn.”

En je volgende stap was?

Felix: “Ik heb toen Devin Dazzle & The Neon Fever gemaakt. Dat was een plaat die niet echt Felix was, maar toch ook weer wel. Ik heb die plaat gemaakt om aan de populariteitsvraag proberen te voldoen. Toen ik die eenmaal gemaakt had, had ik zoiets van en nu verdwijn ik een jaar of twee of drie, zodat mensen me kunnen vergeten. En dan kom ik terug en zijn mensen weer nieuwsgierig. Nu kijkt niemand naar me om en iedereen maakt zich druk om artiesten als Boyz Noise, Digitalism en Justice. Dat is te gek. Laat hen die harde shit maar maken en laat iedereen zich maar om hen bekommeren. Dan ga ik lekker in mijn eigen hoekje zitten en mijn eigen ding doen. Dat is veel makkelijker voor mij.”  

Hoe kijk je tegen die nieuwe jongens aan?

Felix: “Ooooh, ik vind Digitalism te gek en Justice ook. Ze klinken allemaal als Daft Punk. Ik hou van die Franse sound, dat heb ik altijd gedaan. Het is goed voor de elektronische muziek dat er op dit gebied zoveel gebeurt. Elektronische muziek heeft goede muziek nodig om credible te blijven. De muziek die ik draai is ook heel anders dan de muziek die ik maak.”

Komt er binnenkort ook nog een ouderwetse Felix dansvloerknaller?

Felix: “Absoluut. Dat heb ik ook nog steeds in me. Maar die tracks komen, gaan twee jaar mee en dan herinnert niemand ze meer. Maar het succes komt wel voort uit die bangers. Ik kom terug in de clubs, maak je daar maar geen zorgen over.”

Check ook www.myspace.com/felixdahousecat.