René Passet's DVD-review: Internal Affairs

Met zichtbaar plezier wrijft Yan het restje Thaise coke uit over zijn tandvlees. Waarna hij tevreden opkijkt naar zijn maffiabaas die wil weten hoe de kwaliteit van de handel is. Het illustreert hoezeer Yan is vergroeid met zijn undercoverwerk voor de Hongkongse maffia. Hij doet het al tien jaar, maar heeft er ondertussen schoon genoeg van. Yan wil zijn leven terug. Daartegenover staat politieinspecteur Ming, die al jaren verklikker is voor de onderwereld. En langzaam begint te twijfelen of hij wel de juiste beslissingen heeft genomen.

Beide hoofdrollen worden vertolkt door twee van de populairste acteurs in Azië. Andy Lau (goed voor meer dan honderd filmtitels!) als Ming; Tony Leung als Yan. Leung ken je wellicht van Wong Kar-Wai's In The Mood For Love of het recente meesterwerk 2046.

Niet toevallig klinken hun namen als yin en yang: twee tegenpolen die niet zonder elkaar kunnen. De hele film is rond dat spiegelbeeld gebouwd. Telkens schakelen regisseurs Andrew Lau en Alan Mak heen en weer tussen de twee karakters. Waarbij de onderwereld warm en broeierig is gekleurd, en de bovenwereld baadt in een zee van licht en staalblauwe en zilvergrijze tinten.

Het is niet verwonderlijk dat Internal Affairs drie jaar terug een enorm kassucces in Azië was en er nog twee delen volgden. Niet alleen het slimme scenario, de strakke montage en het fantastische camerawerk (met dank aan Christopher 'Hero' Doyle als 'visual consultant') zijn daar debet aan. Ook de beide acteurs spatten van het doek af. Vooral Leung is briljant als luistervinkcrimineel. Hij beheerst de morsecodes waarmee hij zijn geheime berichten verstuurt tot in de puntjes, wordt nooit nerveus als het spannend wordt maar leidt ondertussen wel aan slapeloosheid. Dat hij maskeert door bij zijn vrouwelijke psychiater op de bank hazeslaapjes te doen.

Ondertussen krijgt Ming promotie bij de politie tijdens een absurde scène aan zee, waarbij zijn politiechef met ferme klappen golfballen in de golven schiet. Het is het enige moment dat de natuur doordringt in de betonnen jungle van Hongkong. Geheime afspraken vinden bij voorkeur op daken van wolkenkrabbers plaats. En moderne technieken zoals laptops met wifi en gps spelen een sleutelrol bij de geheime operaties van de politie.

Internal Affairs moet het niet hebben van de in Aziatische films gebruikelijke actiescènes maar meer van het psychologische kat-en-muis-spelletje tussen de twee mollen en hun achterban. De paranoïde spanning is continu voelbaar. Met als apotheose een zinderende ontmoeting tussen de twee hoofdrolspelers.

Toen de film drie jaar geleden uit kwam werd hij vergeleken met Serpico, Donnie Brasco en Heat van Michael Mann. Het is daarom opvallend dat die laatste regisseur de dodelijke valpartij op het dak van een taxi uit Infernal Affairs van a tot z imiteerde in zijn recente hit Collatoral. Een mooier compliment konden de Aziatische regisseurs volgens mij niet krijgen.