BVD laakt beleid zaaleigenaren grote clubs

De uitslag van het kort geding dat afgelopen week partyorganisatie Chemistry dwong het door haar zelf ontwikkelde succesvolle concept RUSH tot aan het einde van het jaar in club Escape Venue te organiseren, laat de scheefgroei zien die is ontstaan tussen locatiehouders en dancepromoters. De BelangenVereniging Dance (BVD) pleit voor evenwichtigere verhoudingen die gestimuleerd kunnen worden via een ruimhartiger vestigingsbeleid.

De zaak die afgelopen week is uitgevochten tussen de Escape Venue in Amsterdam en dancepromoter Chemistry is een goed voorbeeld van de vreemde positie waarin dancepromoters de laatste jaren terecht zijn gekomen. De aankondiging van Chemistry om RUSH op donderdagavond te verplaatsen naar een nieuwe locatie in de hoofdstad, werd door locatiehouder Escape direct geattaqueerd met een gang naar de rechtszaal. Helaas vonden de argumenten van Chemistry dat zij eigenaar en bedenker zijn van het idee RUSH en dat dankzij hun inspanningen Escape jarenlang volop publiek trekt, weinig gehoor. Het contract tussen de partijen schrijft niet voor wat er dient te gebeuren in Escape op donderdagen; alleen dat Chemistry die avond moet/mag invullen. De rechter was gevoelig voor de argumentatie van Escape dat de nieuwe door Chemistry aangedragen invulling van de donderdagen inferieur zou zijn aan het succesvolle RUSH-concept. Op deze manier worden dance-promotors gestraft voor hun eigen succes.

De BVD pleit voor maatregelen die de hegemonie van de locatiehouder moeten doorbreken. De locatie heeft op het moment en zeker ook door deze uitspraak een onevenredig sterke onderhandelingspositie die zeer ongunstig is voor het laten opbloeien van nieuwe initiatieven. Van de dancepromoters komt de creativiteit, innovatie en progressie op het gebied van dance in Nederland, een bedrijfstak die wekelijks zon half miljoen mensen bediend.

Jonge maar ook gevestigde dancepromoters krijgen nauwelijks de kans nieuwe ideen uit te proberen. Het leidt tot een toename van sterk op elkaar lijkende concepten die elk risico mijden. Het gevolg is dat het publiek, op zoek naar vernieuwing, thuis blijft om zo een ontvolkt uitgaansleven achter te laten. Locatiehouders durven hierna nog minder risico te nemen wat algehele verschraling tot gevolg heeft. Deze vicieuze cirkel van een risicomijdende eenheidsworst dient te worden doorbroken.

De BVD denkt dat het wijze waarop vergunningen voor nieuwe gelegenheden worden afgegeven, deze ongelijkheid alleen maar zal versterken. Het sterk gereguleerde en met talloze voorschriften omgeven vergunningenbeleid zorgt voor een verschraling van het nachtleven. De politiek, die zowel op gemeentelijk als op landelijk niveau, de vestiging van clubs en andere dansgelegenheden blijft bemoeilijken, verstoort hiermee de oude wet van vraag en aanbod. Het is duidelijk dat de dancepromoters op het moment aan het kortste eind trekken. De BVD roept zowel de politiek als de locatiehouders op om een eind te maken aan deze scheve verhoudingen. Het zou zowel voor het uitgaansleven als voor het publiek dat het bediend, een zegen zijn als het evenwicht zou worden hersteld.