“Ik ben altijd een buitenbeentje geweest.”

Aril Brikha komt het Rotterdamse nachtleven aankomende zaterdag eens even goed op zijn kop zetten tijdens DIK in de Catwalk. Love2party vroeg hem wat we kunnen verwachten; en natuurlijk nog veel meer.

Tekst: Susanne Woning

Aril Brikha, afkomstig uit Iran en sinds zijn derde woonachtig in Zweden, beschrijft in zijn biografie dat hij lange tijd geen aansluiting vond bij de dancescene in het Scandinavische land. Dat het zelfs voelde alsof hij in ‘culturele ballingschap’ leefde. Inmiddels is zijn naam echter een begrip geworden in de muziekwereld en is Zweden al lang niet groot genoeg meer.

Na zijn album ‘Ex Machina’, dat afgelopen zomer uitkwam, stromen de boekingen binnen en daarbij wordt Nederland natuurlijk niet overgeslagen. Aanstaande zaterdag is hij in Rotterdam voor een liveset van maar liefst anderhalf uur tijdens de clubavond dik in de Catwalk. Love2party wil graag weten wat voor vlees ze in de kuip heeft en had een uitgebreid gesprek met Aril.

Hoe staat het op dit moment met die culturele ballingschap in Zweden?

Aril: “De scene in Stockholm is nu een stuk beter, al ben ik altijd een buitenbeentje geweest, Temeer, omdat ik daar pas een aantal jaren geleden naartoe verhuisd ben. De Zweedse dance werd jarenlang gedomineerd door harde techno van dj/producers als Adam Beyer en Cari Lekebush. Verder zijn er tijden geweest dat er maar twee keer per jaar een buitenlandse dj in Stockholm stond. De laatste tijd is er veel meer aanbod en variatie, maar de sluitingstijden blijven een probleem: de gemiddelde club gaat nog steeds rond drie uur ’s nachts dicht.”

Afgelopen zomer kwam je album ‘Ex Machina’ uit, na een productiestilte van zo’n zeven jaar. Was dit omdat je teveel druk voelde om het succes van je vorige album ‘Deeparture In Time’ te evenaren?

Aril: “Nee, het had niks te maken met druk. Daarvoor zit er teveel tijd tussen de twee albums. Ik denk dat sommige mensen dat album nog nooit gehoord hebben en mij vooral kennen van mijn releases op Kompakt en Poker Flat. De stilte had vooral te maken met label-bullshit, maar ik ben nooit gestopt met muziek maken en heb in die jaren ook veel live opgetreden. Na veel gehannes, van Transmat via allerlei labels naar Peacefrog, heb ik dit laatste label uiteindelijk dertig tracks gestuurd, waaruit zij er elf hebben gekozen voor ‘Ex Machina’.”

Ben je tevreden over de verkoop van ‘Ex Machina’?

Aril: “Ik zou het niet weten. Daar houd ik me ook niet zo mee bezig. Het zijn tracks die ik in een periode van vier á vijf jaar heb gemaakt, zelfs één uit 1998. Als ze af zijn, dan ben ik er klaar mee. Wel merk ik dat ik nu weer ‘actueel’ ben. Ik was gelukkig altijd wel in de gelegenheid om live op te treden, hoewel ik niks uitbracht, maar na ‘Ex Machina’ zijn de aanvragen voor gigs verdrievoudigd, omdat mijn naam nu ineens weer in de charts staat. Ik vind dat altijd een raar aspect van de dancewereld: het lijkt erop dat het niet veel uitmaakt wat je uitbrengt, áls je maar iets uitbrengt, zodat je ‘actueel’ genoeg bent om geboekt te worden.”

Maar die verkoopcijfers zijn toch ook belangrijk voor een artiest?

Aril: Ik verdien de kost vooral met live optredens in clubs en dat vind ik eigenlijk ook de

leukste kant van het ‘artiest zijn’. Ik kan me bijvoorbeeld ook niet zo heel erg druk maken over illegaal downloaden, al kan ik me wel voorstellen dat het geen goede zaak is voor artiesten die rond moeten komen van alleen hun releases. Maar er is nu een hele generatie opgegroeid met het idee dat muziek gratis is. Zij hebben nog nooit een platenzaak van binnen gezien. Ook al is het stelen van muziek verkeerd, je kunt er weinig aan doen. En zelfs al kopen ze het wel netjes online, dan kost de gemiddelde track maar één euro.”

Ben jij zelf regelmatig in de platenzaak te vinden?

Aril: “Nee, ik heb een voorkeur voor het digitale format en hoef vinyl echt niet meer te zien. Olie en plastic, meer is het niet!”

Olie en plastic!?! Je breekt nu wel het hart van deze vinylliefhebber…

Aril (grinnikt): “Nou, dan kunnen mensen die overstappen al hun vinyl dus gewoon naar jou toesturen of naar andere mensen die er ook erg van genieten.”

Waarom heb je gekozen voor de titel ‘Ex Machina’ (hand van God, of iets wat vanuit het niets verschijnt om een oplossing te brengen)? Beetje zware titel, vind je niet?

Aril: “Nee, nee, zo vatten veel mensen het op, maar ik bedoelde het gewoon heel simpel: ‘van de machine’, van de laptop dus. In het Assyrisch (moedertaal Aril, red.) betekent het transportmiddel. Zoiets dus, er zit geen enorm zware betekenis achter.”

Wat is jouw favoriete track van het album en waarom?

Aril: “Dat is ‘Room 337’. Deze track gaat terug naar mijn roots; geen hi-hats, het geluid van de baslijn en de kickdrum, de trance-elementen die aanzwellen en weer afzakken…”

Welke ontwikkelingen zie jij binnen de Detroit-techno en in de dancescene in het algemeen?

Aril: "Mensen zeggen vaak dat ik Detroit-techno maak, maar wat is dat dan precies? Ik ben gewoon muziek gaan maken en vervolgens werd dat label erop geplakt door mensen om me heen. Verder ben ik geen dj en ga ik zoals gezegd niet naar de platenzaak, dus ik ben ook niet goed op de hoogte van wat andere artiesten doen. Ik hoor wat anderen voor of na mijn gig doen en dat is het wel. Hokjes komen en gaan, net als hypes. Dat is altijd zo geweest en zal ook wel zo blijven. Ik ga gewoon door met de muziek die ik altijd al gemaakt heb.”

Luister je weinig andere muziek dan? Lege iPod/ cd-speler dus?

Aril: “Ik heb vijf dagen geleden mijn eerste iPod gekocht en ben hem nu aan het volgooien met muziek: Depeche Mode en veel uit mijn eighties-map op de pc. De afgelopen jaren vond hetgeen wat op Poker Flat en Get Physical-muziek werd uitgebracht wel interessant. Verder houd ik vooral van organische muziek met veel soul erin. Het probleem met mij en muziek luisteren is, dat ik geen muziek op de achtergrond kan draaien. Ik moet er altijd heel intens naar luisteren, wat het ook voor soort muziek is. Het enige wat ik op kan zetten, terwijl ik andere dingen aan het doen ben, is een zender als deepmix.ru.”

Nog wensen op het gebied van samenwerkingen?

Aril: “Ik ben niet zo goed in compromissen sluiten. Ik heb er vaak over gedacht om iets te ondernemen met vrienden zoals Deetron en Jori Hulkkonen, maar het is er nooit van gekomen. Als ik echt mocht kiezen dan wil ik nog wel eens samenwerken met Alan Wilder en Martin Gore van Depeche Mode."

En op het gebied van locaties? Waar wil je nog wel een keer optreden?

Aril: “Ik heb wel zin in iets kouds. Ik zit momenteel in Spanje en wil daarna wel een tijdje doorbrengen op de desolate Noordpool. Niet om op te treden, maar gewoon om er rond te kijken en het noorderlicht eens in het echt te zien. Ik woon in Zweden, dus het is dichtbij, maar ik heb het nog nooit gezien.”

Even iets heel anders: je hebt Iraanse roots, hoe kijk jij tegen de situatie in Irak en Iran aan?

Aril: “Mijn vader is Irakees en mijn moeder komt uit Iran. Mijn grootouders zijn Russisch. We zijn van oorsprong Assyrisch en het Assyrische volk is verdeeld over de landen in die regio. Gelukkig woont mijn familie inmiddels in de V.S., dus ik heb geen directe familieleden meer in dat gebied zitten. Het is heel triest wat daar gebeurt; Saddam Hussein was uiteraard een erg slechte man, maar er zijn na de inval ook alweer zoveel burgerslachtoffers gevallen. Het gaat natuurlijk helemaal niet over vrijheid voor de mensen, maar om de controle over de olievelden. 

De beschaving van de mensheid is ontstaan in het gebied rond Bagdad, waar mijn vader vandaan komt. Alle kunstschatten zijn kapot geschoten of geroofd, omdat alleen de gebouwen van bijvoorbeeld oliebedrijven of het ministerie van financiën beschermd werden na het begin van de oorlog. Ik word er erg triest van als ik eraan denk dat ik nooit meer in de gelegenheid zal zijn om het culturele erfgoed van mijn vader en zelfs van de hele mensheid te kunnen bekijken. De hele situatie is a bloody Nightmare!”

Heb je nog nieuwe projecten in de planning zitten?

Aril: “Ik loop al jaren met het plan in mijn hoofd om een label op te zetten, onder de vlag van ‘Art Of Vengeance’. Op dit label wil ik online tracks uitbrengen, die over zijn gebleven uit vorige projecten. Ik zit er de laatste tijd aan te denken om de opbrengst van die tracks dan te doneren aan een aantal goede doelen, zoals organisaties die iets doen voor de mensen in Irak en Iran.”

Zaterdag sta je op DIK in de Catwalk. Wat kunnen we van je verwachten?

Aril: “Ik gebruik in mijn live-set meestal twintig à dertig tracks, die ik in zo’n twintig verschillende channels heb staan. Het hangt natuurlijk van de vibe van het publiek af op welke manier ik de tracks opbouw. Dat is iedere keer anders. Ik ga er ook ‘ninja-style’ in, want het is de eerste keer ooit dat ik twee gigs op één avond zal doen (Aril draait zaterdag ook op ‘A Night With…Michel de Hey’ in Utrecht, red.) Verwacht diepe Detroit-achtige techno, house en deephouse in een intieme sfeer.”

Aril Brikha live @ Fuse-in, Detroit

MySpace Aril Brikha

Love2party recensie 'Ex Machina'

Love2party preview dik