Soul Heaven - Masters at Work (Defected)

Overwerk voor de masters

Luisteren naar Soul Heaven

Intro: In deze hectische tijden is het fijn om wat zekerheden in je leven te hebben. Iets waar je op terug kunt vallen als je het allemaal niet meer helemaal kunt volgen. Zaken die altijd zo zijn geweest, en altijd zo zullen blijven. Mart Smeets bij Studio Sport. Het kapsel van Beatrix. Robbert en Laura Alberts in Goede Tijden Slechte Tijden. En de Masters at Work.

Tekst: Roelf Jan

Genre: House
Bijzonderheden: Al meer dan vijftien jaar staan Little Louie Vega en Kenny Dope Gonzales garant voor house van de hoogste kwaliteit. Niet alleen in de studio, maar ook als ze achter de draaitafels plaatsnemen. Voor Soul Heaven mochten beide heren een schijfje in elkaar mixen. Met wisselend resultaat.
Louie Vega maakt zijn naam als Master at Work meer dan waar. Met een uiterst diepe mix, die voor garagebegrippen opvallend weinig vocalen bevat, geeft hij aan in welke richting de New Yorkse sound zich ontwikkeld. De tijd van vrolijke zangeressen en blije refreintjes is voorbij: we gaan weer terug naar warme, hypnotiserende, bijna minimalistische house. Mixtechnisch laat Louie nog een keer zien hoe het moet: mixen van meer dan drie minuten (River Ocean 'Love and Happiness' in Julien Jabre 'Swimming Places'), talrijke acapella's en de onvermijdelijke effecten. House zoals house moet zijn.
Hierbij steekt de cd van Kenny Dope wat mager af. Terwijl Vega de diepte in gaat, zoekt Kenny Dope de weg van de minste weerstand. Dat levert een ietwat flauwe mix op, die op sommige momenten zelf ronduit plat wordt. Hoekige housebeats die doen denken aan Todd Terry-tracks van midden jaren negentig, maken het geheel weinig subtiel. Van dik hout zaagt men planken, dat werk. Natuurlijk zit hier nog wel eens een pareltje tussen (Trina Brossars 'Joy' bijvoorbeeld), maar verder is het allemaal weinig verheffend.
Op de bonus cd met 'influences and inspirations' mochten beiden heren zich uitleven. Hoewel, vier nummers is natuurlijk wel erg weinig voor mannen met zo'n enorme muzikale bagage. En hier komt Kenny weer beter uit de verf. Waar Louie koos voor eenvoudig verteerbare kost als The Rebirth en Jamiroquai, een melige Blaze-track, en de (overigens briljante) veertien minuut durende NuYorican Soul remix van Roni Size's 'Watching Windows', kiest Kenny voor minder voorspelbare tracks. De discokraker 'Mainline' van Black Ivory uit 1979 is weliswaar al jaren een geheim wapen in platentassen van mannen als Theo Parrish en Moodymann, afgezaagd is hij nog allerminst. Het obscure 'Vitamin C' van Can en het bloedstollend hete '17.1' van Eddie Palmieri, alsmede Kenny's eigen remix van Manzel maken zijn mindere mix-cd dan ook meer dan goed.
Hoogtepunt: Louie's mix. Groots en meeslepend.
Dieptepunt: Dj Rooster & Sammy Peralta 'Shake it' (Steve Angelo mix). Kan het alsjeblieft iets minder plat?
Twijfelgeval, aanrader of bagger: Aanrader. Twee van de drie schijfjes zijn zeer de moeite waard. Cd 2 kun je gebruiken als frisbee.
Oordeel: 8
Luister ook naar:
Southport Weekender cd
Soul Heaven presents Blaze
Jon Cutler in the mix

Masters at Work
Soulheaven