Surfers - Indigenous Legend (Undiscovered)

Zwoel, warm en behaaglijk. Funky, jazzy en dubby. Soms ademt Indigenous Legend de sfeer uit van loungeklassieker Gemini van Sven van Hees. Van die zwoele jazzy downtempo ritmes, aangename sferen, wat piano, soepel rollende baslijnen en zo'n tokkelend gitaartje. Maar de Italiaanse producers en muzikanten die schuilgaan achter de naam Surfers, gaan verder. Ze mixen stijlen, genres en culturen. Etnische invloeden waaieren door heel het album. Zoals de opzwepende Afrikaanse tribals op het toepasselijke Jungle Mood, die net zo makkelijk overgaan in de lichte jazz van A Casa di Johnny met tenor sax en gitaar. Het is het debuut van vier Italiaanse producers. Ik kende ze niet. Maar met Indigenous Legend maken ze indruk..

Tekst: Nico

Ik had eerlijk gezegd nog niet eerder gehoord van de producers Master Keys & Dj Simi, die onder de naam Surfers weer samenwerken met DJ Rush en Frank Iengo. Alle vier uit Italie en blijkbaar apart van elkaar redelijk bekend met hun afzonderlijke muzikale activiteiten. Als dj, muzikant en/of producer. In ieder geval maken ze onder de naam Surfers wel indruk met een zeer fraai debuutalbum. Dat sfeervol, ingetogen, soms dansbaar, veel vaker aangenaam swingend, zeg maar deinend is. Aangenaam zwoele sferen, mooie vocalen, een sax, een gitarist en een conga. Verder tovert het viertal alle ritmes, instrumenten, geluiden en klanken uit de apparatuur. En dat gaat ze helemaal niet slecht af.

Gedompeld in tropische sferen
Het is alleen al puur genieten bij Roots. Met zijn swingende dubby ritmes en klanken. Afrikaans gezang vol echo's, de piano en de gitaar. Nou is het niet zo moeilijk om te horen waar de muzikale roots van de vier heren liggen. Dub reggae uit Jamaica, percussie, conga's en gezang uit Afrika en Zuid-Amerika, jazz uit Amerika van mannen als Miles Davis en Herbie Hancock. En dat door het hele album heen gedompeld in zwoele tropische sferen, met uitstapjes naar latin en brazilian beats en sferen en voorzien van bijdragen van vocalisten als Simonne Cooper, Fabio Maiello, Cristian en Anne Starace. Waarbij bij mij eerlijk gezegd ook niet echt veel lichtjes gingen branden.
Het mooiste nummer van het hele album is trouwens om onbegrijpelijke wijze ook de kortste track van het album. 5th Essence duurt maar 1.18 minuut, maar heeft zo'n kracht in zich, dat het zonde is dat ze die funky hiphopbeats, betoverende soundscapes, belletjes, enkele rake scratches en gesamplede vrouwenstemmen niet wat verder hebben uitgewerkt. Maar ja, daar staan wel twaalf goed uitgewerkte tracks tegenover, het intro en outro zelfs niet meegerekend.
Gewoon genieten
Neem de prachtige track in My Soul. Soulvol en sensueel, met z'n funky hiphopbeats, jazzy ritmes en de zwoele vocalen van Simonne Cooper. "Do you know those sexy times at the beach? I play them back in my mind sometimes. And I feel good.....I get a feeling, a good feeling, deep down in my soul." Simonne Cooper overtuigt. Evenals de Surfers. Op Indigenous Legend horen we niet veel, wat we nog niet eerder hoorden. Maar de vier Italianen brouwen van hun jazz, dub en tegen lounge aanleunende zwoele ritmes wel een verdomd aangenaam en knap gemaakte cocktail. Gelijk na In My Soul krijgen we Zuid-Amerikaanse sferen en de vocalen van Anna Starace. Een tokkelend gitaartje en percussie in een aangenaam tropisch sfeertje. Nergens dut het in, maar het haalt ook niet te heftig uit. Indigenous Legend is zwoel, warm en behaaglijk. Funky, jazzy, dubby of Zuid-Amerikaans georienteerd. Maar ook melodieus, poppy, aanstekelijk en opzwepend. Gewoon genieten dus.