Tiefschwarz - Ral9005 (Classic Recordings)

Indrukwekkend debuutalbum van Duitse broers

Het Engelse Classic Recordings van deephouse veteraan Luke Solomon uit Londen en Chicago man Derrick Carter, is de plek waarop het Duitse Tiefschwarz debuteert. Met een album welteverstaan. Op single debuteerde het tweetal namelijk al in 1996 met 24 Seven op het eigen labelContinuemusics. En al met de tweede single, Music scoorde Tiefschwarz een grote Europese hit, die via een licentie zelfs in Amerika uitkwam op Wave Music van Francois Kervokian. In Duitsland worden de broers Ali en Basti Schwarz na het succes van Music te pas en te onpas vergeleken met Masters at Work. Avontuurlijke house dj's wereldwijd kennen vooral de singles Thru a Little Window en Hello Again die verschenen op Classic Recordings. Het Engelse kwaliteitslabel waarop het Duitse duo nu dan debuteert met een compleet album. Jazzy, funky en soulvol. Opzwepende discohouse, diepe housegrooves en vocale downtempo. En nog een productie om een puntje aan te zuigen ook!

Tekst: Nico
Foto's: Classic Recordings

Zo in het midden van het album, creeert het tweetal een prachtig rustmoment met Bye Bye Baby. Heerlijk ingetogen met z'n jazzy ritmes, rustig tikkende drums, zweverige soundscapes en de vocalen van zangeres Oezlem. Beetje Portishead of Zero 7 achtige soulvolle triphop. Geen onbekende plaat op de vele downtempo verzamelaar, maar het blijft een prachtplaat. Dat geldt zeker ook voor de (korte) opener van het album, Follow Me waarop funky broken beats de vocalen van zangeres Della Miles begeleiden. Op City Sounds horen we voor het eerst de vocalen van Oezlem, en ook op deze jazzy discohouse track maakt ze indruk. Het tempo gaat al iets omhoog, en het luchtige, zwoele zomergevoel doet inderdaad denken aan tracks van het laatste album van Masters at Work, Our Time Is Coming. Het tempo gaat verder omhoog op Monday waar Afrikaanse congaritmes, funky baslijnen en typische seventies funky keyboardsounds de sfeer bepalen. Na een minuut of drie komen er stemsamples en krijgen we synths die als sirenes rondzwermen. En dan moet Acid Soul nog komen! Een geweldige sample van een electroklassieker van El Naafish. Met de vocalen van Billy Allen, zingend, rappend en fluisterend over een superfunky Chicagohouse electrodisco ritme. Wat een geweldige track! Ben bang dat alleen deze track al meer funk bevat dan het hele Masters at Work album Our Time is Coming.

Ral9005, een industriele code voor verf, deep zwart

Seventies discohouse
En het feest is nog niet over. Meer funky vocale Chicago discohouse op het uiterst sfeervolle Schwanitz. Veel percussie, zweverige vrouwenstemmen en een monotone mannelijke stemsample. Geheimzinnig is het ambientachtige intro van Never waarin een vrouw zachtjes fluistert. Totdat de beats inzetten en zangeres Oezlem opnieuw haar kunsten mag bewijzen. Deze blijft helaas wat poppy en oppervlakkig. Oezlem krijgt weer alle ruimte maar muzikaal blijft het te leeg. Gelukkig brengen de Zuid-Amerikaans georienteerde ritmes op Mars weer wat meer leven in de brouwerij. Kort maar fraai is het twee minuten durende ambientnummer Yes waarin de vocalen van zangeres Ma Jolie Eva grimmig in het duister opklinken. Maar na het eerder genoemde Bye Bye Baby is het toch weer gedaan met de rust. De piano, de plukkende baslijnen, de funky ritmes. Tropisch, zwoel en dansbaar. Om helemaal terug te gaan naar de seventies met de funky discohouse van Tuesday. Aanstekelijk, vrolijk en vooral opzwepend.

Ali en Basti Schwarz

Aanstekelijk, vrolijk en opzwepend
Opnieuw strak geproduceerd, geen overbodige franjes en tierlantijntjes. Zo ook Emma (dub) waarop de samba de sfeer bepaalt. Een grommende bas, veel percussie en zwierige synths. Dwingend, beetje duister en echt een fantastische track die swingt aan alle kanten! Hun grote hit Music volgt, de oudste track op het album maar nog steeds een heerlijke soulvolle houseplaat. Zonnig, luchtig en met een super relaxte pianobreak. Op Nix klinken electro invloeden door tussen de grimmige broken beats. Loodzware electrobassen, science fiction achtige soundscapes en gejaagde en gesamplede vrouwenvocalen. You is nog een aanstekelijke vocale houseplaat, inderdaad a la Masters at Work. Soulvol, veel nadruk op de vocalen en een songstructuur. Een prettig liefdesliedje met zo'n refreintje dat in je kop gaat zitten. You are my only star. You are my only love, zoiets. Om het album dan gewoon nog af te sluiten met de moddervette discotrack No More Trouble. Een prachtig debuut!