The New Preskriptions of Dr. Lektroluv (News)

Meer "elektrifying elektro pop" van good doctor Lektroluv!

"Take me baby, take me now. Take me baby, take me to the edge of explosion. Love me baby, love me now. Love me baby, love me on a way to a dark stop," veel verder dan dit komt de zwaar bebrilde Finse muzikant Jimi Tenor niet op Take Me Baby. Het illustreert opnieuw dat electro het als genre niet moet hebben van poetische teksten en prachtige vocalen. Maar de liefhebbers van gortdroge computertikken, futuristische bliepjes, simpele maar massieve akkoorden en door de Engelse wave beinvloede syntpop komen absoluut weer aan hun trekken bij de tweede selectie van Dr. Lektroluv!

Tekst:Nico

In mijn recensie van het eerste deel van Dr. Lektroluv, Elektrifying Elektro Pop, schreef ik nog dat een beetje liefhebber van electro, toch op zijn minst een regelrechte klassieker als Planet Rock van Afrika Bambaataa & The Soul Sonic Force in de kast moeten hebben staan. Heb je hem nog niet, dan word je met The New Preskriptions of Dr. Lektroluv op je wenken bediend, want Dr. Lektroluv is erin geslaagd een licentie van deze pionierstrack te bemachtigen. En natuurlijk mogen we er bijna zeven minuten van genieten. In tegenstelling tot de overige zeventien tracks die tussen de twee en vijf minuten hun krachten moeten tonen. En soms is die korte tijdsduur betreurenswaardig, soms halen we met pijn, moeite en kromme tenen de eindstreep. Zoals op het moment dat ene Artist Unknown kweelt "I'm In Your Brain" met een zeikerige stem die doet denken aan mijnheer Rotten van de Engelse punkanarchisten The Sex Pistols. Maar ook dat hoort bij de huidige electrorevival. Een hoog lulligheidsgehalte, vunzige teksten en valse stemmen die het brein kwellen. Maar ook een krachtig statement dat er in hakt in al zijn eenvoud!



Minder geil, minder orgasmes en minder "opwindende" praat. Misschien komt het doordat Miss Kitten dit keer niet aanwezig is. Op The New Preskriptions of Dr. Lektroluv zijn het vooral mannen die hun liefdesverklaringen en sexueel getinte teksten mijmeren, voordragen, zingen, uitbraken of voorlezen, al dan niet door de vocoder gehaald. Voor de platte teksten van Miss Kitten moet je bij het eerste deel zijn. Maar niet getreurd want ook Phoenecia zou haar mond wel eens met zeep mogen spoelen. "Me and my rhythm box, are you jealous fucks?" spuugt ze uit over massieve synthesizerakkoorden, terwijl ik geen eens begin aan de vertaling van de Duitse teksten van Andreas Dorau & die Marinas die een kinderliedje compleet lijken te verkrachten op Fred Vom Jupiter.

Voor het tweede deel ging Dr. Lektroluv een stuk breder te werk, waarschijnlijk ook de reden dat electro als zodanig ook niet meer in de titel voorkomt. Naast de eerder genoemde klassieker Planet Rock staat er net zoveel eighties syntpop op de verzamelaar als gortdroge electro. De samensteller weet waar de mosterd vandaan komt want zijn selectie is op zijn minst indrukwekkend te noemen. Oud en nieuw staan gebroederlijk naast elkaar met tracks van onder andere Crossover, The Parallax Corporation, Jimi Tenor, Creme de Menthe, Japanese Telecom, Dexter, Drexciya en Adult. Smerig, vunzig, uitdagend en vooral prikkelend. Speelse melodieen, oneindig repeterende synths, kille kale computertikken en stemmen die vaak even krachtig als weerzinwekkend zijn. Maar genieten dat het is!

Recensie Elektrifying Elektro Pop

Dr. Lektroluv presents The New Preskriptions of Dr. Lektroluv is nu verkrijgbaar