Op de thee bij de dames van de dance

Waarom zijn er zo weinig vrouwelijke artiesten in de dance charts te vinden? En waarom zijn er zo weinig dames op conferenties als ADE? We waren benieuwd naar de antwoorden; de panelleden blijkbaar ook…

Tekst & foto’s: Susanne Woning

Op zich een interessant idee van moderator Kim Benjamin, oprichtster van het Duitse boekings-kantoor KimCo. Een discussie met alleen dames uit de bizz, over vrouwen in de dance. DJ’s Heidi en Magda, de Britse Melissa Taylor van het Duitse communicatiebureau Tailored Communication en Olga Zegers van ID&T schoven aan.

Helaas leek Kim verder weinig te hebben voorbereid en het gesprek kwam daardoor stroef op gang. Magda zat erbij alsof ze broodnodig een paar uurtjes slaap nodig had. Heidi maakte direct duidelijk dat ze zichzelf niet als een ‘vrouwelijke artiest’, maar gewoon als ‘artiest’ zag. En Melissa gaf aan dat er al best veel dames actief zijn op de podia, maar dan vooral in de minder commerciële stromingen. Olga was eigenlijk het enige panellid dat met wat praktische achtergrondinfo kwam.

Ze vertelde dat ze de laatste jaren een verschuiving ziet. Gingen de vrouwen in de vroege dancejaren vooral voor de boekings- en managerbaantjes en lieten ze het optreden en promoten over aan de heren; tegenwoordig zijn er toch steeds meer dames die achter de decks durven te kruipen. Ook verschijnen er steeds meer mannen aan het boekingsfront, vooral bij de artiesten die hoge gages binnenhalen. Toch blijft de verhouding bij de producers vooralsnog ongeveer 85% mannen tegen 15% vrouwen.

Wat de reden van het gebrek aan emancipatie is? Daar had geen van de panelleden een antwoord op. Wel werden er een paar uitgekauwde clichés in de strijd gegooid. Bijvoorbeeld dat vrouwen minder geldbelust zijn en daarom niet zo snel het commerciële pad inslaan.

Ook werd geopperd dat vrouwelijke artiesten vaker worden afgerekend op hun uiterlijk dan hun mannelijke collega’s. En dan was daar nog het argument dat iedere vrouw in haar hart toch eigenlijk graag een gezinnetje wil stichten en vervolgens veel liever tijd bij de kids doorbrengt, dan op een podium.

Toen de dames daarna ook nog eens een potje gingen roddelen over Paris Hilton, die onlangs heeft aangekondigd dj te willen worden, ging het licht bij uw reporter toch wel een beetje uit. Was dit een theekransje of een serieuze discussie? Al na een half uurtje vroeg Kim de zaal of er verder nog vragen waren. Aron Friedman (ja ja, een man!) en Estroe, die ook aanwezig waren, brachten toen eindelijk een argument in dat een beetje hout sneed: de ‘nerd factor’.

Want als het ergens aan ligt dat er weinig vrouwelijke producers zijn, dan heeft dat ongetwijfeld te maken met het feit dat er minder vrouwelijke dan mannelijke ‘nerds’ zijn, die drie dagen onafgebroken met software willen pielen om een kick nét iets anders te krijgen. Ook worden vrouwen doorgaans minder gestimuleerd om zich te verdiepen in technologie dan mannen.

Als ze aan de slag gaan als producer hebben ze daardoor vaak een iets grotere technische achterstand te overbruggen. Iets waar niet alle vrouwen zin in hebben en wat terug te zien is in allerlei technische beroepen. Een technisch plafond dus, in plaats van een glazen plafond.

Magda had nog wel wat hoopvolle woorden voor vrouwen die producer willen worden. Want muziek maken is met de nieuwe technologie van de afgelopen jaren makkelijker dan ooit. En met de mogelijkheden die sociale media bieden, kun je je eigen marketing prima op poten zetten. Dus dames, er is werk aan de winkel. En volgend jaar allemaal naar ADE om die mannen te laten zien wat we in onze mars hebben!