Awakenings @ Westergasfabriek - A'dam, vrij 18 feb

Partyscene Redactie | 1 januari 2005

party reports

Awakenings eindelijk thuis

In december 2000 moest Monumental, vanwege een grootscheepse verbouwing van de Westergasfabriek, zijn thuishaven verlaten. Aanvankelijk voor een jaar. Maar mede door een uitgebreide bodemsanering werden het er bijna vijf. Het afgelopen weekend mocht Awakenings het eindelijk weer eens proberen in de oude vertrouwde Gas.

Tekst:Iddo
Foto's:Jos Kottmann

Vanaf grote afstand doemde de mooi verlichte Westergasfabriek op uit de duisternis. Uitgelaten mensen liepen achter elkaar aan in de richting van het monumentale pand om de welverdiende terugkeer te vieren. Het binnenkomen verliep uiterst vlot waarna je bagage kon deponeren in de inmiddels gewaardeerde lockers. 5 euro koste zo'n kluisje, die door het geringe aantal niet door iedere bezoeker gebruik kon worden.

Steve Rachmad

Vanuit de garderobe en (gratis) toiletten was de muziek uit de houder goed hoorbaar. Sporadisch werd de poort door met wachttenden verlicht door een van de vele lasers. Eenmaal op de dansvloer was de verbazing groot toen er meer dan vijftien lasers geteld werden. Sterker nog: door projectie op de discobollen konden we een van de mooiste lasershows ooit in Nederland bewonderen.

Dave Clarke

Dimi

Awakenings staat natuurlijk synoniem aan stevige techno, maar de minimale sound in het voorprogramma kon absoluut geen kwaad. Cupatec mocht het startsein geven en draaide net als tijdens Voltt in december: ontroerende, mooie muziek. Ook minimaal, maar uit een ander hout gesneden, draaiden de Wighnomy Brothers. Wie herinnert zich niet het absurde optreden van dit Duitse duo vorig jaar tijdens het Awakenings festival? Na een flinke dosis wodka raakten de bebaarde heren op dreef en vermaakten ze het publiek met spannende klanken en komische lichamelijke handelingen. Het voorkomen had wel wat weg van de Detroit Grand Pubahs. Na een oprechte danksessie van de broeders was het twee uur durende Musik Krause-spektakel over en uit.

Foto's Stamp

Iedereen genoot zichtbaar en liep, van begin tot eind met een brede glimlach op het gezicht rond en communiceerde, vol overgave, hoe geweldig het feest was. Tijdens het verblijf in, met name de NDSM-Warehouse, was er altijd het nodige te kankeren op de organisatie, maar ditmaal was de productie op alle punten volmaakt. Naast de schitterende lasershow bestond de aankleding uit videoschermen en lichtconstructies, en natuurlijk stond de tribune weer opgesteld, vanwaar je een adembenemend uitzicht had over het speelveld. In de chillout, waar allerlei lekkernijen geserveerd werden, kon je bijkomen van het technogeweld. De barbediening was vriendelijk en snel, maar een aanfluiting was het magere aanbod versnaperingen. Het bier smaakte zuur en de frisdrank van het b-merk 3ES koste maar liefst 2 euro.

De buitenlandse debutant van Awakenings was Christian Smith. Zijn sound is te beschrijven als melodieuze tribaltechno en te vergelijken met Carl Cox en John Selway. Door stevige platen en hitjes te draaien gingen de voetjes van de vloer, maar het was beslist niet verrassend wat hij liet horen. Resident Steve Rachmad dook vervolgens de diepte in met zijn intelligente technoplaten, welke plezierig waren om naar te luisteren maar het publiek niet enthousiast kreeg. Het optreden van opvolger Dave Clarke, die met cd's te werk ging, was technisch weer eens erg sterk. De Brit draaide zijn gebruikelijke agressieve technotracks, soms tegen het ordinaire aan. Terwijl Clarke er met de eer vandoor ging als technisch wonderkind van de avond, draaide Dimi Angelis de meest boeiende set. Een bikkelharde set dat bestond uit pure Westergastechno, zoals we kennen van Jeff Mills en James Ruskin. Het magnefieke optreden tijdens de vroege uurtjes was weliswaar loodzwaar en soms monotoon, maar bijzonder krachtig en explosief. Zodoende hadden de 'laatblijvers' tijdens de herintrede van Awakenings in de Westergasfabriek geen after party meer nodig.

Foto's Remko