Elements of Life @ Jimmy Woo - Adam, 30 jan

Partyscene Redactie | 1 januari 2005

party reports

Master at Work zag, kwam en overwon

Verzamel een groep 'meer dan' getalenteerde muzikanten bij elkaar, neem een van 's wereld beste producers en zet ze samen in de studio. Resultaat: het prachtige album Elements of Life. Vervolgens vraag je een groep 'meer dan' getalenteerde producers of zij ieder een nummer van het album onder handen willen nemen. Resultaat: het prachtig remixalbum "Elements of Life Extensions". Zondag presenteerde Louie Vega deze release in de Jimmy Woo.

Tekst: Roelf Jan
Foto's: Jos Kottmann

Elements of Life Extensions gaat verder waar het oorspronkelijke album is opgehouden. Terwijl sommige tracks in een herkenbaar housejasje zijn gestoken, zoals de Jazz 'n Groove remix van 'Mozalounge', zijn veel nummer bijna onherkenbaar omgebouwd, zoals de sublieme remix van 'Cerca de Mi' van Kenny Dope. Het resulteert in een gevarieerd album, al blijven de typische Louie Vega-trommeltjes terugkeren.

Als Louie Vega komt draaien, dan weet je dat hij standaard anderhalf uur te laat begint. Dus om twaalf uur was er in de Jimmy Woo nog geen spoor van de kleine Master at Work te bekennen, terwijl hij toch om 11 uur zou beginnen. Cassie 6, na een maand afwezigheid weer terug op 'zijn' vaste zondagavond, stond te draaien voor een snel volstromende dansvloer. Prima platen, prima publiek, prima sfeer, de Jimmy Woo was klaar voor de meester, die inmiddels, met gevolg, binnen was gekomen. En het kan niet anders gezegd worden, hij kwam, zag en overwon. Geen urenlang percussiegeneuzel, geen voorspelbare klassiekers, geen dertien in een dozijn gelikte housestampers, maar diepe, donkere, bij vlagen duistere maar altijd vette houseplaten. Opmerkelijke plaat was de remix die Louie Vega gemaakt heeft van "Heart is a Lonely Hunter" van Thievery Corporation. De vocalen komen van David Byrne, voormalig zanger van de Talking Heads, die het een typisch tachtiger jaren geluid geeft, terwijl de dubinvloeden van Thievery Corporation nog duidelijk hoorbaar zijn. Een juweel van een plaat! Kerri Chandler's 'Back to the Raw' deed zijn titel eer aan: rauwe en pompende house die doet denken de vroege Chicago-sound.

Inmiddels was Raoul Midon op zijn kruk neergezet en had een gitaar in zijn handen gekregen. De beste man heeft geen van de tienduizend lampjes aan het plafond van de Jimmy Woo gezien (hij is immers stekeblind), vandaar dat hij er geen enkele moeite mee had ditzelfde dak er met zijn spel compleet af te blazen. Raoul Midon heeft het vermogen om enkel met zijn gitaar en zijn schitterende stem, een zaal te betoveren. Na zijn optreden draaiden Cassie 6 en Louie Vega om de beurt hun plaatjes, waarbij tijdens 'It's allright, I feel it', Louie nog eens bewees wat hij allemaal met een effectenmachine kan. En toen de lichtjes voor de laatste keer aangingen, was het goed beschouwd al maandagmorgen. Sommigen maakten zich op voor een korte nachtrust en een onuitgeslapen werkdag. Anderen op een welverdiende 'uitslaapmaandag'. Iedereen zal in elk geval terugkijken op een heerlijke nacht muziek.