Deep Dish @ Hotel Arena - Adam, 29 mei

Deep Dish maakt diepe indruk

Een optreden van Deep Dish in een intieme club als Hotel Arena moet je meemaken, wil je een indruk krijgen van wat er vorige week donderdag is gebeurd. Ruim een week van tevoren was de club aan de Amsterdamse 's Gravenzandsestraat uitverkocht. Daags voor het spektakel probeerden vele 'zichzelf respecterende' piepels uit de dancescene nog een plekje op de gastenlijst te veroveren. Maar velen van hen visten achter het net. Hotel Arena was (meer dan) uitverkocht!

Tekst: Marcel
Foto's: Sander


"Sorry, je bent al binnen", zegt de dame van de gastenlijst. Ze wijst op mijn naam die reeds is doorgekrast. Ik leg haar via allerlei persoonsbewijzen uit, dat ik het toch echt ben, en iemand anders slim gebruik heeft gemaakt van mijn naam. Gelukkig is ze overtuigd, en mag ik naar binnen. Het geeft aan dat mensen vanavond over lijken gaan om een plekje te bemachtigen op de dansvloer van het prachtige Hotel Arena: een in 1890 gebouwd Katholiek klooster, Romaanse stijl.


Eenmaal binnen wordt duidelijk dat dit een hete en lange avond gaat worden. Het is halftwaalf en de club is al bijna vol. Sander Kleinenberg warmt op. Hij draait een uitstekende houseset, met als hoogtepunt een live-uitvoering van zijn nieuwe productie in samenwerking met mc/zangeres Miss Bunty: 'Work To Do'. De stemming op de dansvloer is dan al euforisch. Een groot compliment voor Kleinenberg, van wie we de komende tijd nog veel gaan horen. (Waaronder een remix van de nieuwe Madonna-single)


De dj-booth is overigens gesitueerd op de plek waar vanaf 1890 waarschijnlijk het altaar heeft gestaan. Geen andere plaats in Hotel Arena kan de status van de hoofdact van vanavond beter karakteriseren, dan de plaats waar vroeger heilige rituelen hebben plaatsgevonden. Deep Dish - bestaande uit het Iraans/Amerikaanse duo Ali 'Dubfire' Shirazinia & Sharam Tayebi - maakte remixen voor sterren als Madonna, Michael Jackson en Tina Turner en coproduceerde muziek voor onder andere Everything But The Girl, BT en onlangs zelfs P. Diddy. Hun debuutalbum Junk Science is een ware houseklassieker, en met name de Yoshiesque en Global Underground-mixdubbelaars tonen hun dj-kwaliteiten. Volgende week ligt hun nieuwe mixalbum in de schappen: Global Underground - Toronto 25. Een prima aangelegenheid om de heren naar Nederland te halen dus.


Ali, degene die bij Deep Dish altijd de opbouw voor zijn rekening neemt, opent de set. Onder luid gejuich van de aanwezigen laat hij de ene na de andere sterke houseproductie de revue passeren. Wat opvalt is dat hij al vrij stevig begint en het tempo van de nieuwe Global Underground-cd eigenlijk niet aan de orde komt. Naast veel nieuwe werk, komen ook hun eigen producties aan de orde, waaronder hun remixen voor Madonna en Depeche Mode. De dansvloer is bomvol, soms te vol. Voorzichtig heen en weer wiegelen op het ritme van de muziek en af en toe met je hand de lucht in wijzen, zijn de enige alternatieven die geen ruzie veroorzaken. Ook liegen de wachttijden bij de bar er niet om. Het heeft voor deze keer wel wat. Het positieve gevoel van een ouderwetse, goede clubavond in een bomvolle tent overheerst.
Tussen het muzikale geweld van Deep Dish door, nemen we een kijkje bij dj Stef Vrolijk. Hij treedt aan in de andere zaal en draait freaky houseplaten en meer naar progressive en tribal neigende muziek. Ook in deze zaal heerst een uitstekende stemming, welke van goede aard blijft zodra Sander Kleinenberg het van zijn collega dj/producer/organisator overneemt. Ook Kleinenberg sluit zijn avond af met een stapel diepe en donkere platen.


Terug naar de hoofdzaal, waar Ali het na anderhalf uur eventjes voor gezien houdt. Zijn makker Sharam mag aantreden. "Je moet Deep Dish beschouwen als twee volleybalspelers", vertelde Sharam mij nog, die middag voorafgaande aan hun set. "Ali serveert en legt de bal panklaar, ik maak het vervolgens af." Het was dan ook niet verrassend dat Sharam opende met een plaat die het publiek uitzinnig maakte. Elke besproken plaat kan overigens zomaar een cd-r zijn, want Deep Dish mixt zijn sets grotendeels met cd's. Dit omdat het tweetal veel nummers voorafgaande aan hun optredens re-editen, en er een Deep Dish-sausje over gieten. Een uitstekende voorbeeld hiervan krijgen we op het moment wat wel het hoogtepunt van de avond mag worden genoemd: de Deep Dish-edit van Coldplay's 'Clocks'. Eerst brengt Sharam het origineel in zijn volledigheid ten gehore. Het publiek is zichtbaar verrast en zelfs geemotioneerd door de fraaie piano's en synthesizers. Vervolgens zet hij er een baslijn onder die de menigte uitzinnig maakt. Op een gegeven moment hoor je door al het gegil de muziek niet meer. Kippenvel! 25 minuten lang laat Sharam het fragment van de piano's en synthesizers terugkomen tussen de breaks van nieuwe platen door. Hotel Arena ontploft meerdere malen. Wat overigens opvalt is dat elke track die vanavond voorbij komt, voorzien is van iets krachtigs: een soort Deep Dish-graadmeter.


Het volgende uur levert ongelooflijk veel positieve energie op. Het is eigenlijk met geen pen te beschrijven. Je moet er bij zijn geweest om te voelen wat iedereen in die club heeft gevoeld. De heren sluiten hun optreden af met 'Let's Get Ill', hun samenwerking met P. Diddy. Nog 1 keer staat de tent op zijn kop. Maar het is alweer zes uur, dus is het de laatste keer dat de pleuris uitbreekt in Hotel Arena. En dat is maar goed ook, want van het prachtige klooster van weleer is niets meer over.


Deep Dish