Review: Pioneer PLX-1000

Stiekem wist iedereen dat ‘ie kwam, want op de Musikmesse begin dit jaar toonde Pioneer de turntable al. Ook de Amerikaanse turntablist DJ QBert verraadde in januari dat Pioneer met ‘iets’ bezig was tijdens een interview met DJ City. Nu is het geen geheim meer, want het bedrijf heeft de PLX-1000 turntable uitgebracht. Daar mogen vinyljunkies blij mee zijn. Heel blij.

Pioneer viert haar 20-jarige jubileum in de dj-industrie en de aankondiging van de PLX-1000 is daarom wellicht te zien als een respectvolle knik naar het verleden. Hoe dj-puristen Pioneer ook in de hoek proberen te drukken als bedrijf dat niets weet van wat dj'en eigenlijk inhoudt (dat wetboek der dj's hebben wij nog nooit gezien), niemand kan ontkennen dat Pioneer eigenhandig heeft gezorgd voor het toegankelijk maken van dj'en dankzij digitalisering. En nu brengt het bedrijf een heuse turntable uit. En zodra je de PLX-1000 in je handen hebt besef je: het is ze menens.

Bouw en layout

Met een gewicht dat om en nabij de dertien kilo ligt, heb je echt een gevaarte in je handen, en dat voelt goed. De bouw voelt goed afgewerkt en stevig, waarmee de turntable duidelijk tegen een stootje kan en dus ook bedoeld is om gebruikt te worden. Ook is de PLX-1000 gebouwd voor maximale demping, wat natuurlijk alleen maar meer uitnodigt om toch echt je flightcase uit de kast te trekken en erop uit te gaan om een dikke vinylset te draaien.

De lay-out hint verder naar gebruik in de praktijk, want naast de standaardfuncties zoals de knop om het toerental aan te passen, een schuif voor de pitch-control en een start/stop-knop vind je weinig revolutionairs op de turntable zelf. Ok, noemenswaardig is wel de led-verlichting om te scannen naar groeven. Deze kunnen we enkel beschrijven als hyperlight. Zo fel, maar zo verschrikkelijk welkom! Ondanks dat de layout op het eerste gezicht niets revolutionairs doet, is het duidelijk dat dat dubbel en dwars goed gemaakt wordt met wat de turntable daadwerkelijk presteert. Pioneer heeft er alles aan gedaan om zonder nodeloze functies toch een product af te leveren dat helemaal mee kan.

Het gaat om de opties

Zelfs vandaag de dag kijken vinyl-liefhebbers nog graag naar de gouwe ouwe Technics SL-1200's als dé standaard. Uiteraard betwisten we het belang van die turntable niet, maar wat we wel beseffen is dat Pioneer goed gezien heeft dat er wel degelijk zaken verbeterd kunnen worden.

Neem alleen al de drive. Deze kent een snelle opstartsnelheid, met een snelheid van 0,3 seconden op 33-toeren. Ter vergelijking: de MK5-versie van de SL-1200 uit 2002 kent een opstartsnelheid van 0,7 seconden. Dat is een enorm indrukwekkend verschil.

Een ander ding is de extra reikwijdte voor de pitchcontrol tot aan +/-50%, iets wat helaas nog lang niet altijd een standaard is (maar het volgens ons wel zou moeten zijn). Waarom een dj niet meer speelruimte geven om te beatmatchen of andersoortige trucs die het draaien gewoon vergemakkelijken? Daarbij, bevalt de reikwijdte niet, dan pas je de range zo aan met een druk op de knop. Wat ons betreft had Pioneer hier geen betere keuze in kunnen maken.

Ook kleinere functies zijn leuk, zoals verwisselbare snoeren en vergulde inputs, die de turntable het noodzakelijke build to last-gevoel meegeven. Pioneer gaat hier duidelijk voor opties, en dat zien we graag. Je hebt keuzes, en hoe klein en triviaal ze ook lijken, ze maken de turntable simpelweg flexibel inzetbaar, wat voor soort dj je ook bent.

De praktijk

Ja leuk, de specificaties op papier, maar een turntable hoort te draaien. In de praktijk bewijzen de specs op papier dat ze weldegelijk zeggingskracht hebben. Pioneer kan gemakkelijk de strijd aan met de concurrentie, ondanks dat die concurrentie wellicht meer ervaring heeft in het afleveren van (overigens ook prima) turntables. De opstartsnelheid is iets waar je snel aan went en wat het tegelijkertijd lastig maakt weer terug te keren naar een andere turntable. Het draaien voelt goed en klinkt ook goed. Het geluid? Kraakhelder. Dat hangt uiteraard samen met de cartridge die je gebruikt, maar ook zeker dankzij de toonarm. Deze is voorzien van rubberen insulatie voor het incapsuleren van bijgeluid, en hoewel we niet kunnen zeggen dat we dit extreem merkten aan het geluid tijdens playback, is het goed mogelijk dat we het wel zouden merken als het niet aanwezig is.

Conclusie

Meteen nadat Pioneer de PLX-1000 uit de doeken deed, vroeg iedere dj zich af: 'Wat wil Pioneer hier precies mee? Een vinyl-revival beginnen?' Als je het ons vraagt, levert Pioneer simpelweg een turntable welke voorziet in een behoefte. De SL-1200 wordt al even niet meer gemaakt en de PLX-1000 is een zeer sterke vervanger, of in ieder geval een gelijkwaardige concurrent. Voor functies als midi-implementatie hoef je niet aan te kloppen bij deze turntable, maar mocht je toch digitaal willen gaan is timecode-vinyl altijd nog een optie. Voor vinyl-die hards levert Pioneer een krachtige turntable die een plek verdient in de booth of - minder professioneel - in je huiskamer. Geen minpunten? Misschien dan het ontbreken van een reverse-knop, maar welke dj gebruikte deze eigenlijk ooit?