PS interview: Steve Rachmad

Vorig jaar vierde Steve Rachmad nog dat hij 25 jaar in het vak zit, maar stilgezeten heeft hij verder allerminst. Zijn nieuwe album Neo Classica is er een om trots op te zijn, vol fraaie beats, muzikale omzwervingen en her en der zelfs een vleugje electro. Komende vrijdag, 6 april, staat de dj en producer op het tienjarig bestaan van Awakenings.

Tekst: Jesse Voorn

Je album is heel melodieus. Een nieuwe stap voor je?

Steve: “Ik ben voor mezelf weer teruggegaan naar een meer melodieuze, muzikale kant en ook hier en daar de wat meer traditionele technostijl. Dat is meer het klassieke verhaal van Neo Classica, dat het een blend is van de old school techno en een beetje met een vertaalslag bij andere tracks naar deze tijd.”

Waarom die old school?

Steve: “Ik denk omdat het toch altijd een onderdeel van mezelf is. De dingen waar ik mee begonnen ben ooit. Er was een tijd dat ik alleen bezig was met loops en dj-tools, maar nu  is het weer tijd om terug te gaan naar mijn roots. Wat muzikaler en relaxter. Maar ik heb ook geprobeerd door middel van geluiden en apparaten die je gebruikt, toch wat van nu te zijn. Ik denk dat met name door veel software toch  heel veel dingen veel gebruikt worden. De 909 hoor je heel weinig nu, vooral veel softe drumgeluiden. De werkwijze is nu natuurlijk heel anders dan vroeger. Met name de techniek is dus anders.”

Waarom houd jij zo vast aan hardware?

Steve: “Voor mij is dat de werkwijze. Ik vind het prettiger om direct een machine in mijn handen te hebben en direct aan de knoppen te kunnen draaien, zonder dat ik eerst op een scherm moet gaan zitten friemelen, met een muis. Ik denk dat het heel persoonlijk is. Ik ben opgegroeid met professionele studio’s, waar alles heel tastbaar was. Ik wil de computer best gebruiken, maar wel als tool. Ik werk zelfs nog met een Atari. Die gebruik ik puur om te sequencen en de composities op te bouwen. Sommige mensen vinden het hetzelfde, maar ik vind het lekkerder klinken als het uit een machine komt, wat voller en warmer.”  

Waar zou jij je album nu plaatsen?

Steve: “Ik wilde niet een bepaalde hoek in en daarom heb ik het ook geen projectnaam gegeven. Het enige dat ik voor mezelf wilde, was dat het niet te stevig, te snel en te hard hoefde. Verder heb ik gekeken naar wat ik leuk vond om te doen. Het hoefde geen concept te worden.”

Maar wel bewust onder je eigen naam dus?

Steve: “Ja, om ook niet een bepaald verwachtingspatroon te scheppen. Als ik het een projectnaam geef, is het vaak verbonden aan een bepaald stijltje. Vanaf het begin dat ik produceer heb ik altijd projectnamen gehad en zelden iets onder m’n eigen naam gedaan. Van veel projectnamen weten mensen niet eens dat ik het ben, hoewel mijn naam er vaak wel in de kleine lettertjes opstaat. En soms niet, om te zien hoe iets loopt. Maar op dit album komen weer stijlen van meerdere projecten samen.”

Hoe vind jij de technoscene op dit moment eigenlijk?

Steve: “Het is erg aan het veranderen, in die zin dat het een stuk muzikaler wordt en het is allemaal niet meer zo heel snel. Dat is de laatste tijd wel de grootste verandering. Er wordt veel gekeken naar wat er in Berlijn gebeurt en alles verandert met het zicht daar op, heb ik het idee. Ik vind het niet erg dat het muzikaler wordt, alleen het is voor mij soms moeilijk, omdat ik vaak toch wat steviger draai. Als ik platen zoek dan merk ik dat er weinig stevigs meer uit komt. Ik word daardoor wel gedwongen om mijn draaistijl aan te passen.”

Vind je dat vervelend?
Steve: “Ik vind het wel jammer ja, inderdaad. Het wordt moeilijk om een echt goed stukje stevige techno te vinden, want de leuke dingen gebeuren nu in de muzikalere techno.”  

Je dj-sets worden dus een beetje gedirigeerd door wat er uit komt?

Steve: “Ja en het is voor het eerst sinds ik bezig ben dat het voelbaar is dat je inderdaad gedwongen wordt je een beetje meer aan te passen. Dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Zal wel met de tijd te maken hebben en de digitale verkoop. Er is de laatste jaren ook veel shit uitgekomen en ik denk dat dat ook wel zijn stempel heeft achtergelaten. En mensen die genoeg hebben van die loopy techno. Dus wat dat betreft is het wel goed dat er wat verandering is.”

In hoeverre ga jij mee met de digitale revolutie?

Steve: “Ik ben nog geen cd dj en ben niet zo heel erg bezig met downloaden. Ik heb voorlopig nog het liefst alles op plaat. Dat vind ik ook prettiger werken. Maar het is wel goed dat het zo gebeurt, want veel mensen kunnen bepaalde muziek krijgen, waar dat eerst onmogelijk was. Dus dat maakt het voor de muziek wel groter. Daarbij is een mp3 kopen goedkoper dan een hele plaat en dat kan voor veel mensen ook een lagere drempel zijn,”

Ben je een beetje de nestor van de Nederlandse techno?

Steve: “Zo bekijk ik het nooit. Ik doe gewoon mijn ding en het is leuk als anderen dat ook doen. In Nederland zijn er nu veel nieuwe mensen, waarvan ik denk, waarom nu en toen niet? Dat vind ik best raar, dat Nederland nu ineens in de picture staat. Ik heb geen idee waar dat vandaan komt. Misschien heeft dat toch met software en computers te maken, dat het makkelijker is om in te stappen. Het is goedkoper dan een stuk hardware en daar heb je er dan weer veel meer van nodig. Mensen gaan nu gewoon proberen en komen er dan vanzelf achter of het wel werkt.”

Is dat bij jou destijds ook zo gegaan?

Steve: “Een beetje wel, maar ik wist al snel dat ik dit wilde. Ik heb er mijn school zelfs behoorlijk door verwaarloosd. Ik was als jochie echt alleen maar met muziek bezig. Mijn vader was er nooit zo blij mee dat ik nooit mijn huiswerk maakte, totdat hij zag dat het wel liep. Ik ben er bewust bovenop gedoken.”  

Je hebt een dikke CV. Moet jij nog steeds uitgedaagd worden of is je kostje wel gekocht?

Steve: “Alle nieuwe dingen houden je scherp. Daardoor heb je ook weer zin om nieuwe dingen te proberen. Je moet niet stil blijven staan in één ding, dan kan het snel gebeuren dat je achterblijft. Maar dat ligt echt aan jezelf. Mijn stijl kan overal wel tussen, dat is makkelijk aan te passen. Ik hoor graag goede nieuwe dingen, dat inspireert weer. Het is niet goed om jezelf als gevestigde naam te zien en maar denken dat je er wel bent. Je moet jezelf toch blijven bewijzen en laten zien dat je er nog bent. Zeker met al die nieuwe, goede jongens. Af en toe is het even een tandje erbij, haha.”

Meer info vind je op www.steverachmad.com.

Foto’s: Michel Mees.