PS Interview: Audio Bullys

Partyscene Redactie | 2 augustus 2005
headlines






Tekst: Jesse Voorn

Jullie nieuwe album komt binnenkort uit. Was het ten tijden van jullie debuut ‘Ego War’ moeilijk om een plekje te veroveren in de dancescene?
Simon: “Het was redelijk lastig ja. We probeerden het eerst jaren op onszelf, totdat er iemand kwam die het te gek vond wat we deden. Maar het heeft nooit moeilijk aan gevoeld. Er waren in het begin wel een aantal mensen die onze muziek naar beneden haalden, maar daar maakten we ons ook niet zo druk om.”
Tom: “Toen was er ineens een hele hype rondom de Audio Bullys. Nu zal het allemaal wel wat minder zijn, want iedereen heeft het altijd over nieuwe bands.”

Er zijn zelfs een heleboel ringtones van jullie en als er een ringtone van je is, dan ben je als groep toch min of meer geaccepteerd…
Simon: “Dat is te gek man. We realiseerden ons een tijdje terug dat het een hele grote en nieuwe markt is en dat al die tieners er helemaal inzitten. Wij zijn zelfs een tijdje nummer 1 geweest in de Britse ringtone charts. Een goede vriend van me had een nagemaakt nummer van ons op zijn telefoon en daar moest ik echt om lachen. Het idee dat ik die melodie op mijn keyboard had ingespeeld en dat het via een hele andere weg op de mobiel van mijn vriend kwam, is leuk.”

Jullie hadden een moordend tourschema sinds het uitkomen van ‘Ego War’. Werden jullie niet moe van steeds weer die muziek?
Tom: “Eind september vorig jaar besloten we in ieder geval om even te stoppen met deejayen, want we waren het zat om ieder weekend aan het werk te zijn. Het was iets teveel. Je kunt namelijk niet drie keer per weekend optreden en ook nog goede muziek willen maken. Nu hebben we dat beter geregeld en genieten we weer van het maken van muziek. We hebben alweer veel nummers liggen, die jammer genoeg niet op het nieuwe album staan. We hebben al zo’n zes briljante nieuwe nummers klaarliggen voor het volgende album.”

Vanwaar die enorme productiviteit?
Simon: “Je moet doorgaan, dat hebben we geleerd. Als je stopt dan raak je de routine kwijt en kunnen mensen je ook snel weer vergeten. Dan kost het enorm veel tijd om er weer in te komen. Vanaf nu maak ik ook iedere dag muziek, tenzij ik op vakantie ben.”
Tom: “We treden natuurlijk nog vaak op en het is te gek om een nummer te spelen dat je die dag gemaakt hebt. Dat maakt het studiowerk ook een stuk leuker. We hebben inmiddels een gehoord ontwikkeld voor wat wel en niet werkt in een club. Dat geeft je zelfvertrouwen.”

De muziek van Audio Bullys werd bij het debuut hooligan house genoemd. Zijn jullie nu van dat stigma af?
Tom: “In de video van ‘We Don’t Care’ zat een kleine skinhead en een blad noemde ons hooligan house, dan is het logisch. Maar het verontrustte me enorm dat mensen dachten dat wij echt zo waren. Daar kon ik me echt kwaad om maken. Natuurlijk hou ik van voetbal, maar dat hooligan gedoe staat erg ver van mij af. Gelukkig zijn de meeste mensen het bijna weer vergeten.”

Hebben jullie in het begin gedacht om een bepaald imago uit te dragen?
Tom: “Helaas niet. We hadden het er net nog over, toen we die video’s weer eens zagen, die we ongelukkig genoeg gedaan hebben. Ik zeg het je eerlijk. Mensen kennen de clips en ons nu ook en zien dat die twee plaatjes niet echt overeenkomen. We snapten toen niet hoe belangrijk een imago was. We wilden onszelf wel naar voren brengen, maar we botsten met een aantal mensen met wie we toen werkten. Als we een andere video van ‘We Don’t Care’ gemaakt hadden, dan weet ik zeker dat onze muziek het beter gedaan had. Feit is dat mensen, tot op de dag van vandaag niet weten wie wij zijn. Dat is een grote fout, want mensen vinden ons wel te gek als we ergens komen optreden. Maar er gaat nu verandering in komen.”
Simon: “We waren er toen nog niet klaar voor. We kwamen rechtstreeks uit de studio en hadden ook nog nooit live opgetreden. Daar moesten we echt in groeien, misschien wel meer dan andere artiesten. We waren er niet klaar voor om een band te zijn. Imago is net zo belangrijk als de muziek.”

Zijn de Audio Bullys nu wel wat ze zijn moeten?
Tom: “Steeds meer. Het is vreemd om muziek te maken voor een label, waar iedereen er een mening over heeft. Dat gaat soms in de weg zitten. Er zijn zeker drie nummers op het vorige album die ik er liever niet op had gehad. Ik vraag me dan af waarom ze er wel opstaan. Omdat iemand gezegd heeft dat we ze erop moesten laten staan. Wij maken in de eerste plaats muziek voor onszelf, dat weten we nu. Anders gaat de lol er af. Zo is ‘Bang bang’ ook ontstaan. Dat nummer hebben we nooit voor het album gemaakt, maar gewoon als tussendoortje, omdat het niet lekker liep met het album. We gaven het aan een paar bevriende dj’s die het begonnen te draaien en ineens was het een hit.”

Wat vond Nancy er van?
Simon: “Ze hoorde er van en stuurde ons een e-mail of ze het kon horen. We dachten dat ze het niet leuk zou vinden, maar binnen een week hadden we de sample gecleared, dus ze zal het waarschijnlijk een cool nummer gevonden hebben.”

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws