Report: Gergiev festival in de Now & Wow

Samensmelting van culturen prikkelen alle zintuigen

Deze enerverende vrijdag was het Gergiev Festival met al haar ambiance naar Now&Wow in Rotterdam getrokken. Het complete orkest van Rotterdam Young Philharmonic geleid door niemand minder dan Valery Gergiev was te beluisteren in een contrasterende omgeving als danceclub Now&Wow. Deze samensmelting van verschillende talenten en sferen zorgde ervoor dat alle zintuigen op een bijzondere manier werden geprikkeld. En zorgde ook voor een verrassende discrepantie, die alleen maar interessanter werd. Precies wat ook Skjrabin in gedachten had.

Een diner van formaat werd geserveerd in de Wow zaal op de vroege avond. Wow was getransformeerd tot een eetzaal, met lange tafels, vergezeld met een ouder publiek dan wat we gewend zijn te zien in Now&Wow. Zij genoten zichtbaar van een compleet avondje uit. Geen fashionable trendy uitgaanspubliek, maar mannen in pak en vrouwen gekleed op een avondje uit. Leeftijd zal rond de 40 hebben gelegen, met hoge uitschieters naar de leeftijd van zelfs 70 jaar.
Tijdens het eten geen gebrek aan verrassingen door de acts die Now&Wow ook altijd op haar reguliere avond heeft. Niet aangepast aan het publiek, gewoon precies zoals het altijd is. En niet anders. Dit zorgde soms voor wat verschrikte en verraste gezichten. Geeft niets, dat houdt je scherp.
Een modeshow met een grote knipoog bewoog zich tussen de tafels door. Hiernaast waren zeer schaars geklede dames platen aan het bereiden, het zgn. dj cooking. Ook kon het decadente publiek emblemen van Gergiev op zijn of haar kleding laten naaien door BinLaden look-a-likes en kon men cocktails drinken uit de (fake) ‘blaas’ van twee performers. Schommels en tennissende dames (of heren?). Het ‘mysterium’ zorgde voor hilarische momenten: geheel geblinddoekt een soort ‘darkroom’ betreden waar de zintuigen werden geprikkeld op een mystieke manier…

Rond middernacht ging Now&Wow open voor het reguliere publiek. Roog met Miss Bunty draaide in Now lekkere bekende plaatjes die ervoor zorgden dat de voetjes lekker van de vloer kwamen. Toch allemaal een aparte gewaarwording. Gemengde gevoelens van het oudere publiek dat zich òf prima vermaakte op (onze) muziek òf liever maar de vingers in de oren stak en wachtte op het spelen van het orkest.
In Wow was het Djoreen die discoplaten opzette, bekende liedjes, niet te moeilijk. Het reguliere Now&Wow publiek was trouwens niet in groten getale aanwezig. Zij wachten wellicht tot zaterdag wanneer Soulpunkers zal losbarsten.
Het Gergiev Festival in Now&Wow was iets aparts, een nieuwe ervaring, iets wat cultuurshocks teweeg bracht. Iets wat nog wel even blijft hangen…

Tekst: Trish