2-dance #6: Probably too hard!

(Onder het motto 'beter laat dan nooit' dan toch dit keiharde report!)

De naam zegt het al: dit is niet voor mietjes! Dan is de logische volgende stap het je afvragen wat ik als geboren clubkutje op een hardstyle feest te zoeken heb. En dan ook nog zo provisorisch als het maar kan, in een met ziekenhuislakens en legernetten gedecoreerd jongerenhol...Klinkt niet erg positief...Maar dat was het wel!

Een geluidsinstallatie met een kwaliteit waar menig clubeigenaar jaloers op zou zijn en lichten die in de Escape niet zouden misstaan maakten dat het er uiteindelijk allemaal heel verzorgd en professioneel uit kwam te zien.

En dat allemaal van de hand van een organisatie wiens oudste medewerker krap 21 is! De kracht van 2-dance zit hem in het feit dat de organisatie z’n eigen doelgroep is. Ze weten hoe zij het graag hebben op feesten en zorgen dat hun eigen feest dan ook zo wordt. Ook dit keer slaagden ze daar weer in. Met als line up Dj’s Tribbezz, Da-millio, Bruce P en Kenny & Shiver beloofde de 2-dance thuisbasis IJsselstein weer op z’n grondvesten te gaan trillen.

2-dance is d gelegenheid bij uitstek voor jong talent om zich te profileren, en in het verleden heeft deze organisatie dan ook onder andere al dj Sir Jamez (Innercity ’01) mogen ontvangen. Tribbezz opende stevig, en hoewel het wel enigszins te horen was dat hij meer hobbyist dan professioneel dj was zette hij een flinke technoset neer waarmee het ritme voor de avond al bepaald werd: dit beloofde flink te beuken!

Da-millio nam het roer over en schakelde om naar UK Hardhouse. Het verschil was duidelijk te merken, dit was wel even harder dan ik gewend was! Het werd er niet minder slecht om, Da-millio bewees zr talentvol en veelbelovend te zijn en hoe hij meedanste op z’n eigen set maakte het een aangenaam plaatje. Na Da-millio kwam wat voor mij de topper van de avond bleek te zijn: Bruce P.

Zoals ik al eerder vermeldde ben ik een geboren clubkutje, maar dit was ineens wel even een ‘ranzig beukende hardstyle-ontmaagding’!!! (om me maar even aan de geldende hardstyle slang te houden). Ik wist van mezelf niet dat ik zo hard kon, en ik wist van hard niet dat het zo goed kon! Bruce P draaide werkelijk voortreffelijk, ik heb mixtechnisch geen fout gehoord en hoewel ik de ballen verstand heb van hardstyle platen klonk het mij geenszins verkeerd in de oren. Twee uur lang heb ik harder staan stampen dan ik ooit voor mogelijk hield, water en cola waren dan ook niet aan te slepen! Na Bruce P was het aan Kenny & Shiver om het plaatje compleet te maken en dat deden ze op geheel eigen wijze. Beginnend met regelrechte oldskool en opbouwend naar wat toch wel met recht een gebeuk van jewelste genoemd mag worden. Het laatste half uur was hardcore-paradise voor de stampliefhebbers onder ons, en ik nam van de gelegenheid gebruik om rustig in een hoekje het geheel te observeren. Want laten we wel wezen: van clubkutje naar gabberbitch, die stap is nt even te groot...