Partyreport: Silly Symhonies @ Jelly Fish

Vergunningen, gezeur met de gemeente, het bekende werk. De eerste aflevering dit jaar was een zeer gezellig secret en ook nog eens gratis feest op het bekende Noorderstrand. Afgelopen zaterdag
echter was Sillies, zoals de organisatie door haar fans genoemd wordt,
neergestreken aan de andere kant van de Scheveningse kust, bij beachclub Jelly Fish. Maar dat bleek een fijne locatie!

In de grote aangebouwde tent stond Ramon al stevig en funky te draaien
terwijl de bezoekers binnendruppelden. Figuurlijk dan, want op dat moment was het nog droog. In de ruime, maar vrij duistere beachclub zelf waar Stef aan de gang was, was het al een stuk voller. Buiten was de celebrity playroom, waar Silly-oudgediende Michiel Singer danceplaatjes uit een niet al te ver verleden draaide en Errol Vaes de drumnbass-wereld verkende. Het zag er hier heel gaaf uit, door verlichting, fakkels en een groot Silly-logo in het zand.

Intiemer was het in de nabijgelegen Love Shack. In dit huiskamertje met onderuitzitbanken draaide Ferry Gizmo Salee van groovy tot disco.
Het publiek was duidelijk wat Haagser dan het hippe Islander-feest waar we net vandaan gespoeld waren en dat heeft zijn charme. Een Silly-feest is voor veel mensen die niet ieder weekend gaan feesten een gezellige reunie. Ook staat deze organisatie altijd garant voor een paar blikken mooie vrouwen, waarvan je je steevast afvraagt waar halen ze die vandaan?

Het werd vrij warm in de beachclub tijdens een knallende set van Michel de Hey. Ook Silly bleef niet gespaard door de regenbuien. Toen alle buitenbezoekers binnen kwamen schuilen, werd het in de beachclub nog een stukje warmer en droop de condens van het plafond. Werden we alsnog nat. Gelukkig was er binnen net genoeg ruimte voor alle bezoekers en er kon zelfs nog gedanst worden. Lang duurde de bui niet, maar kort daarna herhaalde het tafereel zich weer. Het maakte allemaal niks uit, muziek en sfeer waren erg goed. De tent ging om vier uur dicht (net als alle andere djs had Marnix daar prima gedraaid), terwijl Remy nog een half uurtje illegaal doordraaide onder een plafond dat steeds meer inzakte onder het
watergewicht.

Wat mij betreft was dit een van de betere strand-afleveringen uit het
Silly Symphonies-repertoire.

Tekst: Martin 'Mr Sample' Sonneveldt

(toegevoegd: 21-08-2001/10:40)