Dopereport: morfine

Als onrijpe zaadbollen van de papaver worden ingesneden, komt er wit sap uit. Bij opvangen en drogen van dit witte sap ontstaan taaie brokken die bruin verkleuren: opium. Al in de oudheid was bekend dat opium niet alleen pijn kon bestrijden maar ook een plezierig gevoel gaf na gebruik. Over misbruik of verslavende werking is in die tijd weinig geschreven. Pas in de zestiende eeuw zagen sommige doktoren dat aan de pijnstiller opium bij regelmatig gebruik ook gevaarlijke kanten zitten. De grote doorbraak kwam in de negentiende eeuw toen een aantal Engelse schrijvers heel enthousiast over opium ging schrijven. De stof was erg goedkoop (goedkoper dan alcohol). Al snel gebruikten veel arbeiders maar ook veel hooggeplaatsten opium en raakten verslaafd. In 1805 werd voor het eerst het pure werkzame bestanddeel uit opium gezuiverd: morfine. Deze stof werd genoemd naar de Griekse god van de dromen: Morpheus. Van morfine voel je je licht slaperig, euforisch en verdoofd. Morfine staat bekend om zijn pijnstillende werking. In veel oorlogen, met name de Tweede Wereldoorlog en Vietnam, werden soldaten met schotwonden ter plaatse met morfine behandeld. Veel van hen bleken na de oorlog verslaafd. Terwijl opium meestal geslikt of gerookt wordt, lost morfine goed op in water en kan zo als injectievloeistof worden gebruikt. Morfine is ook in pilvorm beschikbaar. Ziekenhuizen gebruiken het middel veelvuldig bij pijnbestrijding.
Onder partygangers is morfine geen drug of choice. Het zijn meestal heroïneverslaafden die het middel gebruiken.Ook blijken huisartsen sporadisch verslaafd te zijn aan hun eigen morfine. Morfine kan gemakkelijk omgezet worden in codeïne, een lokale pijnstiller en probaat middel tegen kriebelhoest. Gevallen van verslaving aan hoesttabletten zijn bekend.

(toegevoegd: 07-03-2001/11:55)