'Zonder Chicago zou de Franse dance nooit zo groot zijn geworden'

Philippe Zdar is een echte teamspeler. Hij vormt de helft van Cassius, maakte legendarische Motorbass-platen met Etienne de Crécy en produceerde muziek voor vele (pop)artiesten. Zaterdag staat hij met een zevenkoppige band op de planken van het Amsterdamse BG voor een Cassius-concert. Wij legden hem vijf stelling voor. “Wat Jimi Hendrix jaren geleden met zijn gitaar kon, dat kunnen de muzikanten van vandaag met een computer.”

Tekst: Marcel

Zonder het discotijdperk zou de Franse housesound over het algemeen en die van Cassius in het bijzonder nooit zo populair zijn geworden.

Philippe Zdar: “Ik wil deze stelling graag anders formuleren: zonder de Chicago-house zou de Franse dancescene nooit zo groot zijn geworden. Vlak na de release van ons eerste Cassius-album, had iedereen het over de ‘French Touch’. ‘Ben je belazerd?’, zei ik dan. ‘We zijn gewoon Chicago aan het kopiëren!’ En dan doel ik op de sound van Chip E., Cajmere en Farley Jackmaster Funk. Bovendien houd ik, op de edits van Larry Levan na, helemaal niet van disco.”

Samenwerken in de studio levert altijd betere muziek op dan soloproducties.

Philippe Zdar: “Hoeft niet perse. Ik heb in mijn carrière veel samengewerkt met andere artiesten, omdat ik het gezellig en inspirerend vond. Natuurlijk horen vier oren meer dan twee, maar het is niet zo dat ik, bijvoorbeeld bij een Cassius-productie, altijd tegelijkertijd met Boom Bass in de studio ben. Neem nu de Motorbass-platen die ik heb gemaakt met Etienne de Crécy. Met hem zat ik bijna nooit in de studio. Dat ging altijd zo van: ‘Hey Etienne, ik heb iets te geks gemaakt. Maak jij hem even af? Ik moet vanavond draaien.’”

Met Nicolas Sarkozy aan de macht wordt Frankrijk weer een vredelievend land

Philippe Zdar: “Dat weet ik niet. Heb niet op hem gestemd, maar op Ségolène Royal. Niet dat ik een linkse rakker ben hoor. Nu Sarkozy gewonnen heeft, geef ik hem een eerlijke kans. Als hij zijn taken goed uitvoert, ben ik de eerste die zegt: ‘well done! Volgende keer krijg je mijn stem.’ Wat betreft het Franse uitgaansleven, maakt het niet zoveel uit of links of rechts aan de macht is. Politiek en de muziek- en uitgaanswereld in Frankrijk hebben godzijdank niet zoveel met elkaar te maken.”

De electrohouse-hype is een welkome aanvulling op de bestaande dansmuziek.

Philippe Zdar: “Jazeker. Toegeven: er komt een hoop shit uit, maar in ’91 werd er ook slechte muziek gemaakt. In elke scene, in elk tijdperk heb je goede en slechte muziek. Dat zal altijd zo blijven. Ik houd wel van de kwalitatieve door electro beïnvloede dansmuziek. Heerlijk, die overstuurde synthesizers. In Nederland komen, wat die sound betreft, goede platen uit. Betrap mezelf erop dat ik de laatste twee jaar steeds meer tracks van Nederlandse artiesten en labels koop. Jullie geluid is erg vrouwvriendelijk. Trouwens; in welke Amsterdamse platenzaak moet ik morgen zijn?” 

Producers die software en samplers gebruiken, verliezen het gevoel voor muzikaliteit.

Philippe Zdar: “Sommige producers wel. Het had mij ook kunnen overkomen, ware het niet dat ik een aantal jaar geleden mijn samplers heb weggegooid. Het maken van muziek werd me door die dingen te gemakkelijk gemaakt. Toch hoor ik soms tracks voorbijkomen, gemaakt met samplers en softwareprogramma’s, die gewoon hartstikke goed zijn. Check de nieuwe producties van Mr. Ozio maar eens. Waanzinnig! Het gaat erom dat je creatief blijft en continu je grenzen verlegd. Ik bedoeld: Wat Jimi Hendrix jaren geleden met zijn gitaar kon, dat kunnen de muzikanten van vandaag met een computer.”

Philippe Zdar

Cassius